Είναι φυσικό οι άνθρωποι να αναζητούν την ευτυχία σε όλους τους τομείς της ζωής τους, αλλά δεν νιώθουν πάντα ευτυχισμένοι σε αυτούς. Μια έρευνα σε 134 χώρες έδειξε την ύπαρξη μιας καμπύλης ευτυχίας, λέγοντας σε ποια ηλικία φτάνουμε στην κορυφή της δυστυχίας, περιγράφοντας έτσι τις ψυχικές καταστάσεις των ανθρώπων σε όλη τη διάρκεια της ζωής. Υπό αυτή την έννοια, εκτιμάται ότι το αποκορύφωμα της δυστυχίας φτάνει στα 40.
Διαβάστε περισσότερα:Ανακαλύψτε τους πιο απλούς τρόπους για να βρείτε την ευτυχία
δείτε περισσότερα
Η μητέρα ενημερώνει το σχολείο ότι η 4χρονη κόρη, που ετοιμάζει το γεύμα της, μπορεί να…
Η πριγκίπισσα Σάρλοτ προκαλεί «άθελά της» προβλήματα στους…
Η έρευνα πραγματοποιήθηκε από τον David Blanchflower στις Ηνωμένες Πολιτείες, στο Dartmouth College University. Έλαβε υπόψη του τις πολιτισμικές διαφορές μεταξύ των χωρών, αλλά εντόπισε μοτίβα που υποδηλώνουν ότι οι άνθρωποι είναι στα καλύτερά τους στην εφηβεία τους, δυστυχισμένοι στα 40 τους και πολύ αργότερα.
Στο λεξικό, η ευτυχία είναι η ποιότητα ή η κατάσταση του να είσαι ευτυχισμένος, όπου υπάρχει μια κατάσταση συνείδησης πλήρους ικανοποίησης, ικανοποίησης, ευτυχίας. Ωστόσο, το να είσαι και να είσαι ευτυχισμένος είναι πολύ σχετικό και μπορεί να διαφέρει ανάλογα με τον κάθε άνθρωπο.
Χρεώνουμε πολύ τους εαυτούς μας για αποτελέσματα στην προσωπική και επαγγελματική μας ζωή και μερικές φορές χάνουμε τις μικρές στιγμές ευτυχίας που έχουμε στη ζωή. Για παράδειγμα, απολαύστε μια μέρα έξω με την οικογένεια και τους φίλους σας ή απλά πάρτε μια μπουκιά για να φάτε με κάποιον. Είναι μικρές στιγμές χαράς που συχνά μοιραζόμαστε.
Ως εκ τούτου, η μελέτη διαπίστωσε ότι η μέση ηλικία στην οποία οι άνθρωποι στις ανεπτυγμένες χώρες ένιωθαν λιγότερο ευτυχισμένοι ήταν τα 47,2 έτη. Από την άλλη πλευρά, οι αναπτυσσόμενες χώρες εμφάνισαν υψηλά επίπεδα κατάθλιψης σε ηλικία περίπου 48,2 ετών. Η Blanchflower ισχυρίζεται ότι αυτό το χαρακτηριστικό είναι μέρος του ανθρώπινου γενετικού υλικού. Έτσι, υπολογίζεται ότι από την ηλικία των 47 ετών οι άνθρωποι γίνονται πιο ρεαλιστές, κάτι που μας κάνει να προσεγγίζουμε συναισθήματα απογοήτευσης και κατά συνέπεια λύπης και κατάθλιψης.
Ωστόσο, η έρευνα δείχνει ότι μετά τα 50, τείνουμε να είμαστε πιο ευγνώμονες για αυτά που έχουμε. Με αυτόν τον τρόπο, οι στόχοι μας συνεχίζουν να αλλάζουν σε όλη μας τη ζωή καθώς ωριμάζουμε. Αυτό που στην πραγματικότητα έχει αλλάξει είναι οι παράμετροι της ευτυχίας. Όταν είμαστε νέοι, συχνά μας συγκινεί ο στόχος της επαγγελματικής ανάπτυξης, επενδύοντας και μελετώντας σκληρά για να κατακτήσουμε μια καριέρα. Καθώς μεγαλώνουμε, μερικές φορές νιώθουμε δυστυχισμένοι και σιγά σιγά βάζουμε άλλους στόχους για τα πράγματα που μας κάνουν ευτυχισμένους.
