Είναι η κύρια πηγή ενέργειας στον κόσμο σήμερα. Αυτό οφείλεται κυρίως στην ευκολία μεταφοράς και στο χαμηλό ποσοστό απώλειας ενέργειας κατά τις μετατροπές.
Οι υδροηλεκτρικοί σταθμοί είναι οι πιο συνηθισμένοι τόποι παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Περίπου το 20% της παγκόσμιας ηλεκτρικής ενέργειας παράγεται σε αυτές τις εγκαταστάσεις. Μπορεί όμως να γίνει και σε αιολικούς, ηλιακούς, θερμοηλεκτρικούς, πυρηνικούς σταθμούς κ.λπ.
Η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας προκύπτει από το ηλεκτρικό δυναμικό δύο σημείων ενός αγωγού, που παράγει ηλεκτρικό ρεύμα. Με άλλα λόγια, είναι η ικανότητα ενός ηλεκτρικού ρεύματος να κάνει δουλειά.
Η διαδικασία παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας σε υδροηλεκτρικούς σταθμούς, για παράδειγμα, πραγματοποιείται με την ακόλουθη διαδικασία: η δύναμη των νερών, των ποταμών, χρησιμοποιείται για την παραγωγή μηχανικής ενέργειας η οποία με τη σειρά της μετατρέπεται σε ενέργεια ηλεκτρικός.
Για να φτάσει η ηλεκτρική ενέργεια στους τελικούς καταναλωτές (εταιρείες, σπίτια, σχολεία κ.λπ.), η ενέργεια ακολουθεί την ακόλουθη διαδρομή:
Αρχικά, η διαδικασία ξεκινά από το εργοστάσιο γεννήτριας (υδροηλεκτρικό, αιολικό ή άλλο), μετά πηγαίνει στη γεννήτρια, αργότερα υποσταθμός ανύψωσης, γραμμές μεταφοράς, υποσταθμός χαμηλώματος, μετασχηματιστής, στύλοι φωτισμού, διανομή μέχρι να φτάσει στο τελικός πελάτης.
Υπάρχουν διάφοροι τύποι ηλεκτρικής ενέργειας και μερικοί μπορούν να διαρκέσουν για πάντα, αλλά άλλοι χρειάζονται πόρους που είναι πεπερασμένοι. Αυτές είναι οι γνωστές ανανεώσιμες και μη πηγές.
Οι πηγές που αναπλάθονται στη φύση και, επομένως, δεν προκαλούν περιβαλλοντικά προβλήματα και δεν εξαντλούνται είναι οι λεγόμενες ανανεώσιμες πηγές. Είναι αυτοί:
Οι πηγές που προκαλούν αρκετά περιβαλλοντικά προβλήματα αν δεν καταναλωθούν με ορθολογικό τρόπο, είναι οι λεγόμενες μη ανανεώσιμες πηγές. Είναι αυτοί:
Η σημερινή κοινωνία εξαρτάται αποκλειστικά από την ηλεκτρική ενέργεια για διάφορες εργασίες. Ο κόσμος της εργασίας-γεωργίας, της βιομηχανίας, των υπηρεσιών, του εμπορίου, της αναψυχής, για την αποτελεσματική λειτουργία του, χρειάζεται αυτό το είδος ενέργειας για να εκτελέσει τις συνήθεις εργασίες του.
Είναι θεμελιώδους σημασίας γιατί μπορεί να μετατραπεί για να παράγει φως, ισχύ για κίνηση κινητήρων, συντήρηση τροφίμων σε ψυγεία και καταψύκτες, αέρα κλιματισμό, ζεστό ντους και λειτουργία διαφόρων ηλεκτρικών και ηλεκτρονικών προϊόντων που έχουμε στο σπίτι (υπολογιστής, ψυγείο, φούρνος μικροκυμάτων, ντους, και τα λοιπά.).
Στη Βραζιλία, σχεδόν το 90% της ενέργειας παράγεται σε υδροηλεκτρικά εργοστάσια, με το μεγαλύτερο υδροηλεκτρικό εργοστάσιο στη Βραζιλία είναι το Itaipu Power Plant, ένα διεθνικό εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας, καθώς βρίσκεται στον ποταμό Paraná, στα σύνορα μεταξύ Βραζιλίας και Παραγουάη.
Πίσω από την Κίνα και τη Ρωσία, η Βραζιλία έχει το τρίτο μεγαλύτερο υδραυλικό δυναμικό στον πλανήτη (μεγάλοι ποταμοί). Δεδομένου αυτού, η κυβέρνηση της Βραζιλίας σκοπεύει να επενδύσει στην κατασκευή περισσότερων υδροηλεκτρικών σταθμών.
1. Υδροηλεκτρικός σταθμός Itaipu, στον ποταμό Paraná – Ισχύς: 14.000 MW;
2. Tucuruí Hydroelectric Plant, Tocantins River – Χωρητικότητα: 8.370 MW;
3. Υδροηλεκτρικό εργοστάσιο Ilha Solteira, στον ποταμό Paraná – Ισχύς: 3.444 MW;
4. Υδροηλεκτρικός σταθμός Xingó, στον ποταμό São Francisco – Ισχύς: 3.162 MW;
5. Υδροηλεκτρικό εργοστάσιο Foz Do Areia, στον ποταμό Iguaçu – Ισχύς: 2.511 MW;
6. Υδροηλεκτρικό εργοστάσιο Paulo Afonso, στον ποταμό São Francisco – Ισχύς: 2.462 MW;
7. Υδροηλεκτρικός σταθμός Itumbiara, στον ποταμό Paranaíba – Ισχύς: 2.082 MW;
8. Υδροηλεκτρικό εργοστάσιο Teles Pires, στον ποταμό Teles Pires – Ισχύς: 1.820 MW;
9. Υδροηλεκτρικός σταθμός São Simão, στον ποταμό Paranaíba – Ισχύς: 1.710 MW;
10. Υδροηλεκτρικός Σταθμός Jupiá, στον ποταμό Paraná – Ισχύς: 1.551 MW.