Τρεις φορές το μέγεθος του Δία, ο πλανήτης που ανακαλύφθηκε είναι ο μεγαλύτερος στο ηλιακό σύστημα

αστρονόμοι από Ινστιτούτο Αστρονομίας στο Πανεπιστήμιο της Χαβάης ανακάλυψε έναν πλανήτη τρεις φορές μεγαλύτερο από Ζεύς. Βρίσκεται στον αστερισμό της Λύρας, 1.200 έτη φωτός μακριά από εδώ, Kepler-88D χρειάζονται τέσσερα χρόνια για να ολοκληρωθεί μια τροχιά γύρω από το αστρικό σύστημα του οποίου αποτελεί μέρος (Kepler-88).

Με ελλειπτική τροχιά, είχε ήδη τραβήξει την προσοχή των επιστημόνων το 2013, όταν ανακάλυψαν την παρουσία δύο εξωπλανητών με κάπως εξωτική συμπεριφορά.

Και τα δύο συνονόματα του συστήματος, διαφοροποιούνται από τα γράμματα Β και Γ στα ονόματά τους, με τον πλανήτη Β να αποτελεί κατηγορία του υπο-Ποσειδώνα, σε τροχιά γύρω από το αστέρι σε μόλις 11 ημέρες. Ο πλανήτης Γ, από την άλλη, έχει τροχιακή περίοδο 22 ημερών και μάζα παρόμοια με αυτή του Δία, που μέχρι τότε θεωρούνταν ο μεγαλύτερος στον κόσμο. Ηλιακό σύστημα.

Οι ερευνητές συλλέγουν δεδομένα στο W.M. Keck πριν από έξι χρόνια για να υποστηρίξει την ανακάλυψη. Το επίτευγμα θα μπορούσε να οδηγήσει σε νέες ενδείξεις σχετικά με τον ρόλο των γιγάντιων πλανητών στο σχηματισμό άλλων πλανητών, όπως συνέβη με τον Δία στο Ηλιακό μας Σύστημα.

Η θεωρία είναι ότι, ογκώδεις και με τεράστια βαρυτική δύναμη, συνέβαλαν στην ανάπτυξη βραχωδών πλανητών, όπως η Γη, κατευθύνοντας κομήτες που μετέφεραν νερό στον πλανήτη.

Σύστημα Kepler-88

Το Kepler-88 C έχει τη μάζα του Δία και είναι είκοσι φορές μεγαλύτερο από το Kepler-88 B. αέριος πλανήτης. Με το μέγεθος και τη βαρυτική του έλξη, το Kepler-88 C επηρεάζει την τροχιά του Kepler-88 B, ελαφρώς μικρότερη από τον Ποσειδώνα. Η δυναμική επιρροής μεταξύ αυτών των δύο πλανητών ονομάζεται συντονισμός.

Ως εκ τούτου, μπορεί να τερματίσει την τροχιά του δώδεκα ώρες αργά ή γρήγορα. Αυτό το χαρακτηριστικό ονομάζεται μεταβλητές χρόνου διέλευσης (VTTs) και παρατηρήθηκε από το διαστημικό τηλεσκόπιο Kepler, το οποίο έκλεισε το 2018.

Με την ανακάλυψη ενός πλανήτη όπως το Kepler-88 D, οι αστρονόμοι πρέπει να αντιμετωπίσουν μια ακόμη μεταβλητή για να κατανοήσουν πώς λειτουργεί το πλανητικό σύστημα Kepler-88.

«Είναι πιθανό ότι το Kepler-88 D είχε μεγαλύτερη επιρροή στην ιστορία του συστήματος Kepler-88 από το λεγόμενο «King», Kepler-88 C, που έχει τη μάζα του Δία», εξήγησε ο Δρ Lauren Weiss, επικεφαλής της ομάδας ερευνητών που έκαναν την ανακάλυψη.

Η ανακάλυψη θα μπορούσε να γίνει χάρη στο όργανο που ονομάζεται φασματόμετρο Echelle. Με υψηλή ανάλυση, ήταν υπεύθυνο για την ανάλυση της σκέδασης φωτός της αναλυόμενης θέσης σε 2 στάδια, μετατρέποντας τα αποτελέσματα σε μοτίβο 2D.

Κάθε ελάχιστη διακύμανση στην εκπομπή φωτός μπορεί να φέρει πρωτόγνωρες πληροφορίες, όπως η βαρύτητα που ασκείται αυτό, επιτρέποντας μια πιο προσεκτική ματιά για να βρεθούν ουράνια σώματα που μπορεί να είναι υπεύθυνα για το αλλαγές. Εκεί το φασματόμετρο που ήταν συνδεδεμένο με το τηλεσκόπιο Keck I έκανε τη διαφορά.

Διαβάστε περισσότερα:

• Ποια είναι η διαφορά μεταξύ πλανητών και αστεριών;
• Ποια είναι η σειρά των πλανητών στο Ηλιακό Σύστημα;
• Ποια είναι τα χαρακτηριστικά κάθε πλανήτη του Ηλιακού Συστήματος;
• 5 Περιέργειες για τους πλανήτες του Ηλιακού Συστήματος