Ο Anísio Spínola Teixeira ήταν ένας από τους σημαντικούς χαρακτήρες στην ιστορία της εκπαίδευσης της Βραζιλίας. Διέδωσε τα θεμέλια του νέου σχολείου, ήταν ένας από τους υπογράφοντες το μανιφέστο του νέου σχολείου, υπερασπίστηκε τη δωρεάν δημόσια εκπαίδευση.
Η βιογραφία του Anísio Teixeira ξεκίνησε στις 12 Ιουλίου 1900, στην πόλη Caetité BA. Γιος του Deocleciato Pires Teixeira και Ana Spínola Teixeira.
Παρακολούθησε το δημοτικό σχολείο στο Colégio São Luiz το 1907. Το 1914, παρακολούθησε τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση στο Colégio Antônio Vieira, στο Σαλβαδόρ. Αποφοίτησε με πτυχίο Νομικών και Κοινωνικών Επιστημών το 1922, στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου του RJ.
Το 1924 διορίστηκε γενικός επιθεωρητής της εκπαίδευσης στο τμήμα εσωτερικών, δικαιοσύνης και δημόσιας εκπαίδευσης του BA. Σε ένα ταξίδι στην Ευρώπη, έχετε την ευκαιρία να αναλύσετε το εκπαιδευτικό σύστημα. Ένα χρόνο μετά το ταξίδι, το 1926, ο Anísio άνοιξε το Escola Normal de Caetité.
Το 1927 ταξιδεύει στις ΗΠΑ για να σπουδάσει σχολική οργάνωση.
Το 1929 παραιτείται ο Anísio, ο οποίος κατείχε τη θέση του Γενικού Διευθυντή Εκπαίδευσης στη Bahia. Την ίδια χρονιά, ο Anísio Teixeira δημοσίευσε το βιβλίο «Dewey's Pedagogy: περίγραμμα της θεωρίας της εκπαίδευσης του John Dewey »και επίσης αποφοίτησε ως μάστερ τεχνών, που ειδικεύεται στην εκπαίδευση από το Columbia's Teacher’s College Πανεπιστήμιο.
Δύο χρόνια αργότερα, η Teixeira διορίζεται μέλος της Επιτροπής του Υπουργείου Παιδείας και Δημόσιας Υγείας, για την αναδιοργάνωση της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.
Εκδίδει το Educação Progressiva, κατέχει επίσης την προεδρία της Φιλοσοφίας της Εκπαίδευσης στο Instituto de Εκπαίδευση στο RJ και στη συνέχεια στη Σχολή Εκπαίδευσης UDF, όπου παραμένει μέχρι να αποχωρήσει από το διοικητικό συμβούλιο Δημόσιο. Την ίδια χρονιά το 1932 υπέγραψε το Μανιφέστο των πρωτοπόρων της νέας εκπαίδευσης. Στις 7 Μαΐου 1932, παντρεύεται την Emília Telles Ferreira.
Διορίστηκε Γραμματέας Παιδείας και Πολιτισμού της Ομοσπονδιακής Περιφέρειας το 1935, αλλά την 1η Δεκεμβρίου παραιτήθηκε για πολιτικούς λόγους.
Η Μάρτα Μαρία γεννήθηκε το 1937, είναι το πρώτο του παιδί. Επίσης στο Estado Novo, ο Anísio Teixeira και η οικογένειά του απαγορεύονται και μετακινούνται στο εσωτερικό της Bahia.
Με την άφιξη της δεύτερης κόρης του μετακομίζει στο Σαλβαδόρ το 1939, όπου καταφέρνει μαζί με τους αδελφούς Jaime και Nelson, η Εταιρεία Εισαγωγών και Εξαγωγών (Simel) που εξάγει μεταλλεύματα και εισάγει ατμομηχανές και υλικό ράγα.
Στα χρόνια που ακολούθησαν, δύο ακόμη παιδιά γεννήθηκαν στο Anísio: Carlos Antonio το 1941 και José Maurício το 1943
Από το 1947 έως το 1951 ο Anísio Teixeira ήταν ο Γραμματέας Παιδείας και Υγείας της Πολιτείας της Bahia.
Από το 1951 έως το 1964 κατείχε τη θέση των Γενικών Γραμματέων της Εκστρατείας για τη Βελτίωση του Προσωπικού της Ανώτατης Εκπαίδευσης (Κάπες).
Από το 1952 έως το 1964 ήταν μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Εθνικού Ινστιτούτου Παιδαγωγικών Σπουδών (Inep).
«Μια εκπαίδευση και η κρίση της Βραζιλίας» δημοσιεύεται το 1952, «Το πανεπιστήμιο και η ανθρώπινη ελευθερία» δημοσιεύεται το 1954. Το 1956, δημοσίευσε «Η εκπαίδευση και η κρίση της Βραζιλίας»
Ένα χρόνο αργότερα, εγκαινίασε το Περιφερειακό Κέντρο Εκπαιδευτικής Έρευνας στη Ρεσίφε και δημοσίευσε το «Educação é não προνομιακό».
Είναι επίτιμος πρόεδρος της λήξης της συνεδρίασης του Σάο Πάολο Κρατικό Φοιτητικό Συνέδριο.
Το 1959 εγκαινιάζεται το Casa do Brasil, στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού. Ένα χρόνο αργότερα ταξιδεύει στη Χιλή για να παρευρεθεί στη συνεδρίαση του Συμβουλίου Ανώτατης Εκπαίδευσης των Αμερικανικών Δημοκρατιών.
Το 1962 γίνεται μέλος του Ομοσπονδιακού Συμβουλίου Παιδείας. Την ίδια χρονιά, ο γιος του José Maurício πεθαίνει.
Στη Βραζιλία, το 1964, ο Anísio διώχθηκε για αβάσιμες δυσφημίσεις και διώχθηκε για υπεξαίρεση.
Από το 1967 έως το 1971, έγινε σύμβουλος για εκπαιδευτικά θέματα στο Editora Nacional και συμμετέχει επίσης στο Ομοσπονδιακό Συμβούλιο Εκπαίδευσης.
Το 1969, οι «Educação no Brasil» και «Educação no Mundo Moderna» δημοσιεύθηκαν, τα δύο τελευταία βιβλία του.
Στις 11 Μαρτίου 1971, βρέθηκε νεκρός στον άξονα του κτηρίου όπου ζει ο ακαδημαϊκός Aurélio Buarque de Holanda.
Κατεβάστε από το βιβλίο: Anísio Teixeira
