Νέλσον Μαντέλα ήταν ένα από τα σημαντικότερα πολιτικά υποκείμενα που δραστηριοποιήθηκαν κατά της διαδικασίας των διακρίσεων που καθιέρωσε το Απαρτχάιντ, στο Νότια Αφρική. Πρόεδρος της χώρας από το 1994 έως το 1999, έγινε διεθνές σύμβολο στην υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Καταδικασμένος σε ισόβια κάθειρξη, αφέθηκε ελεύθερος μετά από 27 χρόνια λόγω τεράστιων διεθνών πιέσεων. Μετά την αποχώρησή του από τη φυλακή, έλαβε το Νόμπελ Ειρήνης τον Δεκέμβριο του 1993 για τον αγώνα του ενάντια στο καθεστώς του φυλετικού διαχωρισμού.
δείτε περισσότερα
Αστρολογία και ιδιοφυΐα: ΑΥΤΑ είναι τα 4 πιο λαμπρά ζώδια του…
iPhone που δεν πέτυχαν: 5 λανσαρίσματα απορρίφθηκαν από το κοινό!
Ο Nelson Rolihlahla Mandela γεννήθηκε στο Mvezo της Νότιας Αφρικής στις 18 Ιουλίου 1918. Ο Μαντέλα ήταν ένα από τα δεκατρία παιδιά που γεννήθηκαν από τον Nkosi Mphakanyiswa Gadla Mandela και τον Nosekeni Fanny. Από φυλετική οικογένεια, βαφτίστηκε ως Rolihiahia Dalibhunga Mandela.
Σε ηλικία επτά ετών, μπήκε στο δημοτικό σχολείο, όπου ο δάσκαλος τον ονόμασε Νέλσον, προς τιμή του ναύαρχου Οράτιο Νέλσον. Ήταν σχολικό έθιμο να δίνουν αγγλικά ονόματα σε όλα τα παιδιά που παρακολουθούσαν. Δύο χρόνια αργότερα, έχασε τον πατέρα του και μεταφέρθηκε στο βασιλικό χωριό, όπου τον φρόντισε ο αντιβασιλέας του λαού Tambu.
Το 1939, ο Μαντέλα εισήλθε στο μάθημα της νομικής στο Πανεπιστήμιο του Φορτ Χάρε, το πρώτο πανεπιστήμιο στη Νότια Αφρική που δίδαξε μαθήματα για μαύρους. Λόγω της συμμετοχής του σε διαμαρτυρίες για την έλλειψη φυλετικής δημοκρατίας στο ίδρυμα, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το μάθημα.
Μετακόμισε στο Γιοχάνεσμπουργκ, ολοκλήρωσε το πτυχίο BA in Arts στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Αφρικής και συνέχισε τις νομικές του σπουδές μέσω αλληλογραφίας. Εξοργισμένος από τη φρίκη του Απαρτχάιντ, ίδρυσε την Ένωση Νέων του Αφρικανικού Εθνικού Κογκρέσου (CNA), η οποία έγινε το κύριο όργανο πολιτικής εκπροσώπησης του μαύρου πληθυσμού.
Το 1964, αρκετοί μαύροι ηγέτες διώχθηκαν, συνελήφθησαν, βασανίστηκαν, δολοφονήθηκαν ή καταδικάστηκαν. Ανάμεσά τους ήταν και ο Μαντέλα, ο οποίος καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη. Με το τέλος του καθεστώτος, μετά από 27 χρόνια στη φυλακή, αφέθηκε ελεύθερος και έδωσε ομιλία καλώντας τη χώρα σε συμφιλίωση.
Για τον αγώνα του κατά του φυλετικού διαχωρισμού, έλαβε το Νόμπελ Ειρήνης τον Δεκέμβριο του 1993 και ένα χρόνο αργότερα, εξελέγη πρόεδρος της Νότιας Αφρικής, παραμένοντας στη θέση του μέχρι το 1999. Ο Νέλσον Μαντέλα πέθανε στο Γιοχάνεσμπουργκ της Νότιας Αφρικής στις 5 Δεκεμβρίου 2013.
Ο Πολιτική φυλετικού διαχωρισμού αντιπροσώπευε τη μετατροπή του ρατσισμού σε νόμο στη Νότια Αφρική, νομικά αποδεκτή μεταξύ 1948 και 1994. Με τον διαχωρισμό, ο διαφυλετικός γάμος απαγορεύτηκε, η εγγραφή της φυλής στο πιστοποιητικό έγινε υποχρεωτική, οι λευκοί και οι μαύροι ζούσαν σε χωριστές περιοχές. Σε σχολεία, νοσοκομεία, πλατείες, υπήρχαν χώροι εγκατεστημένοι σε διαφορετικούς χώρους για τους δύο αγώνες.
Ο φυλετικός διαχωρισμός, η έλλειψη πολιτικών και πολιτικών δικαιωμάτων και ο περιορισμός των μαύρων σε περιοχές που καθόρισε η λευκή κυβέρνηση, προκάλεσαν μια σειρά από σφαγές και θανάτους του μαύρου πληθυσμού.
Μία από τις δικαιολογίες του καθεστώτος ήταν η έννοια της χωριστής ανάπτυξης, η οποία υποστήριζε την ανάπτυξη των φυλών χωρίς να αναμιγνύεται με άλλες.
Ως μορφή διαμαρτυρίας προς το καθεστώς, η Νότια Αφρική υπέστη ακόμη και πολλά εμπορικά εμπάργκο. Το 1973, το Απαρτχάιντ καταδικάστηκε στη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών με την υπογραφή της Διεθνούς Σύμβασης για την Τιμωρία και την Καταστολή του Εγκλήματος του Απαρτχάιντ.
Διαβάστε επίσης:
