Πυραμίδα μάθησης του William Glasser

Ο Αμερικανός ψυχίατρος William Glasser (1925-2013) εφάρμοσε τη θεωρία της επιλογής του στην εκπαίδευση. Σύμφωνα με αυτήν τη θεωρία, ο δάσκαλος είναι οδηγός για τον μαθητή και όχι αφεντικό. Πυραμίδα μάθησης του William Glasser.

Ο Glasser εξηγεί ότι δεν πρέπει να δουλεύετε μόνο με την απομνημόνευση, γιατί οι περισσότεροι μαθητές ξεχνούν απλά τις έννοιες μετά το μάθημα. Αντ 'αυτού, ο ψυχίατρος προτείνει στους μαθητές να μάθουν αποτελεσματικά από εσάς κάνοντας.
Επιπλέον, ο Glasser εξηγεί επίσης τον βαθμό μάθησης σύμφωνα με την τεχνική που χρησιμοποιείται.

Αυτή είναι η πυραμίδα μάθησης του William Glasser:

Σύμφωνα με τη θεωρία μαθαίνουμε:
10% όταν διαβάζουμε.
20% όταν ακούμε?
30% όταν παρατηρούμε.
50% όταν βλέπουμε και ακούμε.
70% όταν συζητάμε με άλλους.
80% όταν το κάνουμε?
95% όταν διδάσκουμε άλλους.

Η θεωρία του William Glasser έχει διαδοθεί ευρέως και εφαρμόζεται σε εκπαιδευτικούς και παιδαγωγούς σε όλο τον κόσμο. μία από τις πολλές υπάρχουσες θεωρίες της εκπαίδευσης και μία από τις πιο ενδιαφέρουσες, καθώς αποδεικνύει ότι η διδασκαλία είναι μαθαίνω!

«Μια καλή εκπαίδευση είναι εκείνη στην οποία ο δάσκαλος ζητά από τους μαθητές του να σκεφτούν και να αφιερωθούν στην προώθηση ενός διαλόγου για την προώθηση της κατανόησης και της ανάπτυξης των μαθητών» (William Glasser)

Σύμφωνα με την πυραμίδα του William Glasser, μαθαίνουμε και αφομοιώνουμε το 10% όταν διαβάζουμε το προτεινόμενο περιεχόμενο και το 20% όταν ακούσαμε: δηλαδή, οι παραδοσιακές μέθοδοι διδασκαλίας και εκείνα τα σχολεία που εξακολουθούν να επιμένουν σε αυτά πρέπει να είναι επανεξετάστηκε. Σύμφωνα με τον ερευνητή, είναι η λιγότερο αποτελεσματική πρακτική να φέρει θετικά αποτελέσματα στον μαθητή.

Όταν παρατηρούμε, μπορούμε να αφομοιώσουμε περίπου το 30% αυτής της ύλης, και όταν βλέπουμε και ακούμε, το 50%. Αυτό το ποσοστό αυξάνεται (περίπου 70%) όταν συζητάμε.

Για αυτόν τον λόγο, είναι απαραίτητο να ενθαρρυνθούν τα φόρουμ συζήτησης που επικεντρώνονται σε ένα συγκεκριμένο θέμα, προκαλώντας την περιέργεια και το κριτικό πνεύμα αυτών που συμμετέχουν. Κατά τη συζήτηση, η δημιουργική διαδικασία διεγείρεται και υπάρχει η κατασκευή σχολίων, που ευνοούν την κριτική πλευρά αυτών που συμμετέχουν.

Όταν δοκιμάζετε το περιεχόμενο που παρουσιάζεται, η μάθηση είναι ακόμη πιο αποτελεσματική: η αφομοίωση φτάνει το 80%. Για να συμβεί αυτό αποτελεσματικά, πρέπει πραγματικά να λερώσετε τα χέρια σας και να προωθήσετε την αλληλεπίδραση της θεωρίας με την πρακτική. Η ιδέα δεν είναι να επικεντρωθούμε σε ισχυρούς τύπους και μοντέλα, αλλά να πειραματιστούμε και να κάνουμε τις διαδικασίες πιο ευέλικτες.

Το ίδιο πρόβλημα, όταν πραγματικά ασκείστε, μπορεί να έχει διαφορετικές λύσεις και αποτελέσματα που, εάν ήταν απλώς επικεντρωμένα στη θεωρία, δεν θα μπορούσαν ποτέ να εμφανιστούν ή να υποκινηθούν.

Η μάθηση φτάνει στην κορυφή όταν διδάσκουμε ο ένας τον άλλον τι έχει μάθει: 95%. Εδώ είναι η πραγματική διαφορά, διδασκαλία έτσι ώστε αυτό το περιεχόμενο να εξομοιωθεί αποτελεσματικά. Το ιδανικό είναι να δημιουργηθούν περιβάλλοντα έτσι ώστε οι μαθητές να μπορούν να διδάσκουν ο ένας τον άλλον και να προωθούν τα πειράματα, θέτοντας τη θεωρία στην πράξη με έναν άλλο τρόπο: μετάβαση στη μάθηση.