ειναι γνωστός για Βιομηχανική επανάσταση η μεγάλη περίοδος κοινωνικοοικονομικής ανάπτυξης, που εμφανίστηκε στην Αγγλία τον 18ο αιώνα.
Εκείνη την εποχή, η βιομηχανική εργασία αντικαταστάθηκε από ατμομηχανές, ανακαλύπτοντας εκ νέου τη δυναμική της παραγωγής και τις σχέσεις μεταξύ των εργαζομένων.
δείτε περισσότερα
Οι επιστήμονες χρησιμοποιούν τεχνολογία για να ξεκλειδώσουν μυστικά στην αρχαία αιγυπτιακή τέχνη…
Οι αρχαιολόγοι ανακαλύπτουν εντυπωσιακούς τάφους της Εποχής του Χαλκού σε…
Ο καπιταλισμός απέκτησε δύναμη και έγινε το κυρίαρχο οικονομικό μοντέλο στον κόσμο.
Η παραγωγή κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων ήταν η κύρια δραστηριότητα που αναπτύχθηκε στις αρχές της βιομηχανικής εποχής, ακολουθούμενη από την κατασκευή ατμομηχανών και σιδηροδρόμων.
ΕΝΑ Βιομηχανική Επανάσταση στη Βραζιλία συνέβη με καθυστερημένο και ανεξέλικτο τρόπο.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου των μεγάλων αλλαγών στο παγκόσμιο σενάριο, η Βραζιλία ήταν ακόμα
αποικία της Πορτογαλίας και υπέφερε από τις επιπτώσεις της εξερεύνησης της μητρόπολης στα βραζιλιάνικα εδάφη υπό το καθεστώς του Αποικιακού Συμφώνου.
Έτσι, το άνοιγμα βιομηχανιών στη χώρα απαγορεύτηκε, αφήνοντας στους αποίκους να πουλήσουν βιομηχανικά προϊόντα από την Πορτογαλία.
Ως αποτέλεσμα, οι μετασχηματισμοί της Βιομηχανικής Επανάστασης έφτασαν στη Βραζιλία μόνο στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ου αιώνα.
Οι κύριοι μοχλοί αυτού του κινήματος ήταν οι καλλιεργητές καφέ στην Πολιτεία του Σάο Πάολο οι οποίοι, δεδομένης της αύξησης παραγωγής και εξαγωγής καφέ, αποφάσισε να επενδύσει σε μηχανήματα και κατά συνέπεια στην ανάπτυξη του κλάδου βιομηχανικός.
Σε αυτή τη χρονική περίοδο της βραζιλιάνικης βιομηχανικής εποχής, οι πιο εξέχουσες δραστηριότητες ήταν η επεξεργασία του παραγωγή τροφίμων και υφασμάτων, που ασκείται από μεσαίες και μικρές βιομηχανίες που διοικούνται από την αστική τάξη αύξηση.
Ονόματα όπως το Barão de Mauá ενίσχυσαν το βιομηχανικό κίνητρο της Βραζιλίας, μέσω της κατασκευής του πρώτου σιδηροδρόμου, ναυπηγείου και χυτηρίου σιδήρου στη χώρα.
Με το τέλος του Δημοκρατία των Ολιγαρχιών, που αποτελείται από πολύ πλούσιους γαιοκτήμονες από την νοτιοανατολική περιοχή της χώρας, η Βραζιλία ξεκινούσε τη Βιομηχανική της Επανάσταση.
Η προέλαση αυτή έγινε κατά την περίοδο της κυβέρνησης του Γκετούλιο Βάργκας, από τη δεκαετία του 1930 και μετά, με αναπτυξιακά κίνητρα στις βιομηχανικές περιοχές της χώρας.
Η διαδικασία του εκβιομηχάνιση στη Βραζιλία απέκτησε δύναμη κατά την περίοδο λόγω της κατάρρευσης της παραγωγής και του εμπορίου καφέ, η οποία γνώρισε σημαντική μείωση του εισοδήματος στη λεγόμενη Κρίση του Καφέ.
Οι οικονομικές δραστηριότητες απέκτησαν εξέχουσα θέση στα αστικά κέντρα των πόλεων του Σάο Πάολο και του Ρίο ντε Τζανέιρο. Τζανέιρο, με το πρόσχημα της ενθάρρυνσης της παραγωγής καταναλωτικών αγαθών στη χώρα και της μείωσης του δαπανηρού εισαγωγές.
Ο βιομηχανικός τομέας της Βραζιλίας έλαβε ισχυρά ερεθίσματα από την ομοσπονδιακή διοικητική κυβέρνηση, ειδικά κατά τη διάρκεια της θητείας των Getúlio Vargas και Juscelino Kubitschek.
Αξίζει να αναφερθεί ότι κατά την περίοδο του Δεύτερος Παγκόσμιος πόλεμος, η βιομηχανική ανάπτυξη της Βραζιλίας παρουσίασε επιβράδυνση, δεδομένης της πτώσης και της διακοπής του αριθμού των εισαγωγών μηχανημάτων.
ΕΝΑ ήταν ο Βάργκας σημαδεύτηκε από εθνικοποίηση της οικονομίας που χαρακτηρίζεται από την ανταλλαγή εισαγωγών λόγω του κινήτρου για τη δημιουργία των λεγόμενων «βασικών βιομηχανιών».
Ο συγκεντρωτισμός της χώρας διοικούνταν υπό τις επιταγές των λεγόμενων νέο κράτος, με τη δικαιολογία της συγκράτησης του ανερχόμενου κομμουνιστικού κινήματος, εκτός από τη διασφάλιση μεγαλύτερης πολιτικής αυταρχίας στις νομοθετικές και δικαστικές εξουσίες.
Ήταν κατά τη διάρκεια της κυβέρνησής του που ο Getúlio Vargas δημιούργησε την Companhia Siderúrgica Nacional, κυρίως υπεύθυνη για την παραγωγή χάλυβα, Η Petrobras στον τομέα παραγωγής ενέργειας, εκτός από την Companhia Vale do Rio Doce, υπεύθυνη για την εξόρυξη πόρων μεταλλικά στοιχεία.
Επιπλέον, ένα άλλο αξιοσημείωτο κατόρθωμα του προέδρου ήταν η Ενοποίηση των Εργατικών Νόμων (CLT) με σκοπό τη διάρθρωση και την οργάνωση του κλάδου της βιομηχανικής εργασίας.
Σε αντίθεση με τον προηγούμενο πρόεδρο, ο Juscelino Kubitschek επέλεξε διεθνοποίηση της οικονομίας.
Η ιδέα του ήταν να ανοίξει το έθνος σε πιθανά κεφάλαια και ξένους επενδυτές, ειδικά σε αυτούς που συνδέονται με την αυτοκινητοβιομηχανία.
Η περίοδος χαρακτηρίστηκε από το λεγόμενο τρίποδο της οικονομίας, με κίνητρα από το εθνικό ιδιωτικό κεφάλαιο στην παραγωγή μη διαρκών καταναλωτικών αγαθών, επενδύσεις σε ενέργεια και μεταφορές, επενδύσεις κεφαλαίων στους τομείς της επικοινωνίας και εφαρμογή ιδιωτικών κεφαλαίων στην επέκταση των βιομηχανιών καταναλωτικών αγαθών διαρκής.
Το σύνθημα «50 χρόνια σε 5» καθόρισε τις κύριες προθέσεις της κυβέρνησης Kubitschek, που χαρακτηρίζεται από οικονομική ανάπτυξη και αύξηση του εξωτερικού χρέους.
ΕΝΑ Βιομηχανική Επανάσταση της Βραζιλίας είχε ως αποτέλεσμα την οικονομική ανάπτυξη και ανάπτυξη της χώρας.
Θετικά, η αλλαγή στη δομή της κυβέρνησης έφερε τα εξής οφέλη:
σε σχέση με αρνητικά σημεία, μπορούμε να παραθέσουμε:
Σχετικό περιεχόμενο:
