Η αγάπη είναι ένα παγκόσμιο συναίσθημα. Σε όποια λογοτεχνία κι αν απευθυνθείτε, θα υπάρχει – σε σονέτα, ποιήματα ή πεζογραφία, αλλά ποτέ το ίδιο. Γιατί η αγάπη είναι κάτι υποκειμενικό, τόσο μοναδικό για τον άνθρωπο. Ο καθένας το αισθάνεται, το εκδηλώνει και το αντιλαμβάνεται με διαφορετικό τρόπο. Δεν υπάρχει καμία φόρμουλα ή καμία ακρίβεια – και αυτό είναι που το κάνει τόσο ξεχωριστό.
Πώς όμως να εκφράσεις με λόγια όλη την αγάπη που νιώθεις για το αγαπημένο σου πρόσωπο; Το εγχείρημα δεν είναι εύκολο. Και ο φόβος μήπως ακούγεται χυλός, παλιομοδίτικος, χωρίς νόημα; Η αίσθηση ότι τίποτα από όσα γράφτηκαν δικαιώνει το συναίσθημά σου; Υπάρχουν πολλά ερωτηματικά και ανασφάλειες. Τίποτα καλύτερο, λοιπόν, από το να δανείζεσαι από λόγια σπουδαίων συγγραφέων, ειδικών στο αντικείμενο.
δείτε περισσότερα
Infallible: εξαλείφετε τους λεκέδες λίπους από τα πλυμένα ρούχα με αυτό το…
Coca-Cola με κίτρινο καπάκι: κατανοήστε την έννοια αυτού του προϊόντος
Επιλέξαμε 10 ποιήματα, γραμμένα από μεγάλα ονόματα της λογοτεχνίας, ικανά να αφήσουν τα μάτια κάθε φίλης (ή μελλοντικής φίλης, μήπως;) να λάμπουν. Ολοκλήρωση αγοράς:
Σονέτο αφοσίωσης – Vinicius de Moraes
Από όλα στην αγάπη μου θα είμαι προσεκτικός
Πριν, και με τέτοιο ζήλο, και πάντα, και τόσο πολύ
Αυτό ακόμη και μπροστά στη μεγαλύτερη γοητεία
Η σκέψη μου μαγεύεται περισσότερο από αυτόν.Θέλω να το ζήσω σε κάθε στιγμή
Και στο εγκώμιό του θα διαδώσω το τραγούδι μου
Και να γελάς το γέλιο μου και να ρίξει τα δάκρυά μου
Η θλίψη ή η ικανοποίησή σαςΚι έτσι, όταν με ψάξεις αργότερα
Ποιος ξέρει θάνατο, αγωνία όσων ζουν
Ποιος ξέρει τη μοναξιά, το τέλος αυτών που αγαπούνΜπορώ να πω στον εαυτό μου για την αγάπη (που είχα):
Ότι δεν είναι αθάνατο, αφού είναι φλόγα
Ας είναι όμως άπειρο όσο διαρκεί.
Amorous Poem – Cora Coralina
Αυτό είναι ένα ποίημα αγάπης
τόσο γλυκό, τόσο τρυφερό, τόσο δικό σου...
Είναι μια προσφορά στις στιγμές σας
του αγώνα και του αερακιού και του ουρανού...Και εγώ,
Θέλω να σας σερβίρω ποίηση
σε ένα γαλάζιο κοχύλι
ή σε ένα καλάθι με αγριολούλουδα.Ίσως καταλάβετε την αγάπη μου.
Αλλά αν αυτό δεν συμβεί,
δεν πειράζει.Είναι ήδη δηλωμένο και σφραγισμένο
στις γραμμές και ανάμεσα στις γραμμές
αυτού του μικρού ποιήματος,
ο στίχος?
ο τόσο διάσημος και απρόσμενος στίχος που
θα σας αφήσει έκπληκτους, έκπληκτους, μπερδεμένους…
Σ'αγαπώ, συγχώρεσέ με, σε αγαπώ...
Οι δίχως λόγους αγάπης – Carlos Drummond de Andrade
Σε αγαπώ γιατί σε αγαπώ.
Δεν χρειάζεται να είσαι εραστής,
Και δεν ξέρεις πάντα πώς να είσαι.
Σε αγαπώ γιατί σε αγαπώ.
Η αγάπη είναι ελεύθερη κατάσταση
Και δεν πληρώνεις με αγάπη.Η αγάπη δίνεται δωρεάν
Σπέρνεται στον άνεμο,
Στον καταρράκτη, στην έκλειψη.
Η αγάπη ξεφεύγει από τα λεξικά
Και διάφοροι κανονισμοί.Σε αγαπώ γιατί δεν σε αγαπώ
Αρκετά ή πάρα πολλά για μένα.
Επειδή η αγάπη δεν ανταλλάσσεται,
Δεν συζευγνύεται ούτε αγαπά.
Γιατί η αγάπη είναι αγάπη για το τίποτα,
Χαρούμενος και δυνατός μέσα σου.Η αγάπη είναι ξαδέρφη του θανάτου,
Και του νικηφόρου θανάτου,
Όσο κι αν τον σκοτώνουν (και σκοτώνουνΜ)
Κάθε στιγμή αγάπης.
Σ 'αγαπώ - Chico Buarque
Αχ, αν έχουμε ήδη χάσει την αίσθηση του χρόνου
Αν μαζί τα πετάξαμε ήδη όλα
Πες μου τώρα πώς να φύγωΑν όταν σε γνώρισα, μπορούσα να ονειρευτώ, έκανα τόσες άγριες βόλτες
Έσπασα με τον κόσμο, έκαψα τα καράβια μου
Πες μου πού μπορώ να πάωΑν εμείς, στις φάρσες των αιώνιων νυχτών
Έχουμε ήδη μπερδέψει τόσο πολύ τα πόδια μας
Πες μου σε ποια πόδια να περπατήσωΑν χύσατε την τύχη μας στο πάτωμα
Αν στο χάος της καρδιάς σου
Το αίμα μου βγήκε από μια φλέβα και χάθηκεΠώς, αν στην ακαταστασία της εντοιχισμένης ντουλάπας
Το σακάκι μου δένει το φόρεμά σου
Και το παπούτσι μου ακόμα πατάει το δικό σουΠώς, αν αγαπιόμαστε σαν δύο ειδωλολάτρες
Το στήθος σου είναι ακόμα στα χέρια μου
Πες μου με ποιο πρόσωπο θα βγωΌχι, νομίζω ότι κοροϊδεύεις τον εαυτό σου
Σου έδωσα τα μάτια μου να τα προσέχεις
Τώρα πες μου πώς να φύγω
Σονέτο LXVI – Πάμπλο Νερούδα
Δεν σε θέλω αλλά γιατί σε θέλω
και από το να σε θέλω στο να μη σε θέλω φτάνω
και σε περιμένω όταν δεν σε περιμένω
περνάει η καρδιά μου από το κρύο στη φωτιά.Σε θέλω μόνο και μόνο επειδή σε θέλω,
Σε μισώ χωρίς τέλος και, μισώντας σε, σε ικετεύω,
και το μέτρο του ταξιδιωτικού μου έρωτα
δεν σε βλέπει και δεν σε αγαπά σαν τυφλός.Ίσως καταναλώσει το φως του Ιανουαρίου,
η σκληρή σου ακτίνα, όλη μου η καρδιά,
στερώντας μου το κλειδί της ειρήνης.Σε αυτή την ιστορία μόνο εγώ πεθαίνω
και θα πεθάνω από αγάπη γιατί σε θέλω,
γιατί σε θέλω, αγάπη, σε αίμα και φωτιά.
Εισιτήριο – Mario Quintana
Αν με αγαπάς, αγάπησέ με απαλά
Μην το φωνάζετε από τις ταράτσες
Αφήστε τα πουλιά ήσυχα
Ασε με στην ησυχία μου!Αν με θέλεις
ΤΕΛΟΣ παντων,
πρέπει να είναι πολύ αργό, αγαπητέ,
ότι η ζωή είναι σύντομη και η αγάπη ακόμα πιο σύντομη...
η αγάπη είναι παρέα – Φερνάντο Πεσσόα
Η αγάπη είναι μια παρέα.
Δεν ξέρω πια πώς να περπατάω μόνος στα μονοπάτια,
Γιατί δεν μπορώ πια να περπατήσω μόνη μου.
Μια ορατή σκέψη με κάνει να περπατάω πιο γρήγορα
Και να βλέπετε λιγότερο, και ταυτόχρονα να απολαμβάνετε πραγματικά να βλέπετε τα πάντα.
Ακόμα και η απουσία της είναι κάτι που με ενδιαφέρει.
Και μου αρέσει τόσο πολύ που δεν ξέρω πώς να τη θέλω.
Αν δεν τη δω, τη φαντάζομαι και είμαι δυνατή σαν ψηλά δέντρα.
Αλλά αν τη δω τρέμω, δεν ξέρω τι έγινε με αυτό που νιώθω ερήμην της.
Όλα μου είναι κάθε δύναμη που με εγκαταλείπει.
Όλη η πραγματικότητα με κοιτάζει σαν ηλιοτρόπιο με το πρόσωπό της στη μέση.
Σονέτο XVIII - Σαίξπηρ (Μετάφραση Geraldo Carneiro)
Σε συγκρίνουν με μια καλοκαιρινή μέρα;
Είσαι πιο εγκρατής και αξιολάτρευτος.
Τον Μάιο ο άνεμος ταλαντεύει το μπουμπούκι των λουλουδιών
Και η καλοκαιρινή αυτοκρατορία δεν είναι ανθεκτική.
Ο ήλιος μερικές φορές λάμπει έντονα,
Είτε η χρυσή σας επιδερμίδα είναι πιο σκούρα.
Όλη η ομορφιά χάνει τελικά το μεγαλείο της,
Από τύχη ή αμέλεια της Natura.
Αλλά το καλοκαίρι σου δεν θα τελειώσει ποτέ,
Χάνοντας την κατοχή της ομορφιάς σας,
Ούτε ο θάνατος δεν θα γελάσει να σε επισκιάσει,
Αν σε αθάνατους στίχους διαιωνίζεις τον εαυτό σου.
Όσο κάποιος αναπνέει και βλέπει και ζει,
Ζήστε αυτό το ποίημα και επιβιώστε σε αυτό.
Είθε αυτή η αγάπη να μην με τυφλώνει – Χίλντα Χιλστ
Είθε αυτή η αγάπη να μη με τυφλώσει ή να με ακολουθήσει.
Και δεν πρόσεξα ποτέ τον εαυτό μου.
Αυτό με αποκλείει από την καταδίωξη
και από το μαρτύριο
Ακριβώς επειδή ήξερε ότι ήμουν.
Να μη χαθεί το βλέμμα στις τουλίπες
Για τέτοιες τέλειες μορφές ομορφιάς
Προέρχονται από τη λάμψη του σκότους.
Και ο Κύριός μου κατοικεί στο αστραφτερό σκοτάδι
Από έναν κισσό σε έναν ψηλό τοίχο.Ότι αυτή η αγάπη με κάνει μόνο δυστυχισμένο
Και κουρασμένος από την κούραση.
Και τόσες αδυναμίες
Κάνω τον εαυτό μου μικρό.
Είναι μικροσκοπικό και τρυφερό
Πώς ακούγονται μόνο οι αράχνες και τα μυρμήγκια.
Ότι αυτή η αγάπη με βλέπει μόνο από την αρχή
Love, My Love – Mia Couto
Η αγάπη μας είναι ακάθαρτη
πόσο ακάθαρτο είναι το φως και το νερό
και ό, τι γεννιέται
και ζει πέρα από τον χρόνο.Τα πόδια μου είναι νερό,
τα δικά σου είναι ελαφριά
και γυρίστε το σύμπαν
όταν παγιδεύονται
ώσπου να γίνουν έρημα και σκοτεινά.Και υποφέρω να σε αγκαλιάζω
αφού σε αγκαλιάσω να μην υποφέρεις.και σε αγγίζω
να σταματήσω να έχω σώμα
και το σώμα μου γεννιέται
όταν σβήσει στο δικό σου.Και αναπνέω μέσα σου
να με πνίξει
και κοιτάζω το φως σου
να με τυφλώσεις,
ο ήλιος μου έγινε φεγγάρι,
η ξημερωμένη μου νύχτα.με πίνεις
και γίνομαι η έδρα σου.
Τα χείλη μου δαγκώνουν,
τα δόντια μου φιλιούνται,
το δέρμα μου σε ντύνει
και είσαι ακόμα πιο γυμνός.θα μπορούσα να είμαι εσύ
Και στη λαχτάρα σου να είσαι η δική μου αναμονή.
Αλλά ξάπλωσα στο κρεβάτι σου
Όταν ήθελα απλώς να κοιμηθώ πάνω σου.Και σε ονειρεύομαι
Όταν λαχταρούσα να γίνω το όνειρό σου.Και αιωρείται, πέταγμα σπόρων,
να σε φυτέψω μέσα μου
λιγότερο από ένα λουλούδι: απλό άρωμα,
ανάμνηση ενός πετάλου χωρίς έδαφος να πέσει.
Τα μάτια σου πλημμυρίζουν τα δικά μου
και η ζωή μου, τώρα ξαπλωμένη,
πηγαίνει πάνω από τις ακτές
μέχρι που όλα είναι θάλασσα.
Αυτή η θάλασσα που υπάρχει μόνο μετά τη θάλασσα.
