Οι χώρες της Λατινικής Αμερικής, από το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα, έχουν περάσει από δικτατορικές κυβερνήσεις που εγκαταστάθηκαν μετά από πραξικοπήματα. Μερικοί από αυτούς συνεχίζουν υπό αυτό το είδος καθεστώτος, αλλά οι περισσότεροι κατάφεραν να εκδημοκρατίσουν την πολιτική τους, όπως η Βραζιλία και η Χιλή.
Σε αυτό το άρθρο, θα μάθετε λίγα περισσότερα για την περίοδο του Στρατιωτική δικτατορία στη Χιλή, συμπεριλαμβανομένης της διαδικασίας έναρξης του, των κύριων χαρακτηριστικών του και ποιος ήταν ο Αουγκούστο Πινοσέτ, ο κύριος ηγέτης του.
δείτε περισσότερα
Οι επιστήμονες χρησιμοποιούν τεχνολογία για να ξεκλειδώσουν μυστικά στην αρχαία αιγυπτιακή τέχνη…
Οι αρχαιολόγοι ανακαλύπτουν εντυπωσιακούς τάφους της Εποχής του Χαλκού σε…
Όπως η Βραζιλία, η Χιλή πέρασε μια στρατιωτική δικτατορία που προκάλεσε μια μεγάλη δημοκρατική οπισθοδρόμηση στη χώρα. Στη Χιλή, η δικτατορία κράτησε σχεδόν 17 χρόνια (από τον Σεπτέμβριο του 1973 έως τον Μάρτιο του 1990). Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η Χιλή κυβερνήθηκε από τον στρατηγό Augusto Pinochet.
Η δικτατορία στη Χιλή διήρκεσε σχεδόν 17 χρόνια, ξεκινώντας τον Σεπτέμβριο του 1973 και έληξε τον Μάρτιο του 1990. Σε όλη αυτή την περίοδο, η χώρα κυβερνήθηκε από τον Αουγκούστο Πινοσέτ. Κατανοήστε πώς ήταν η αρχή του καθεστώτος από το ιστορικό του πλαίσιο.
Η οικονομία της Χιλής, στις αρχές της δεκαετίας του 1970, εξαρτιόταν σε μεγάλο βαθμό από τις διεθνείς επενδύσεις, ιδιαίτερα τις πολυεθνικές. Παρά την επιτυχή διαδικασία εκβιομηχάνισης, το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού υπέφερε από φτώχεια.
Στην πολιτική, η αστάθεια δεν ήταν διαφορετική δεδομένης της διαίρεσης της Χιλής μεταξύ καπιταλιστών και σοσιαλιστών λόγω του Ψυχρού Πολέμου. Ο πρώτος υποστήριξε μεταρρυθμίσεις της τρέχουσας πολιτικής τάξης και μετριοπαθείς μεταρρυθμίσεις ευθυγραμμισμένες με τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Οι σοσιαλιστές, με τη σειρά τους, σκόπευαν να εφαρμόσουν ριζικές μεταρρυθμίσεις βασισμένες σε μια επανάσταση που θα έσπασε τις οικονομικές δομές και θα οδηγούσε τη χώρα σε αυτό το είδος διακυβέρνησης. Σε αυτό το σενάριο, ο Σαλβαδόρ Αλιέντε, σοσιαλιστής, εξελέγη πρόεδρος.
Υποστήριξη στην εκστρατεία του προήλθε από τα αριστερά κόμματα που σχημάτισαν τη Λαϊκή Ενότητα. Η πρόθεση του Αλιέντε ήταν να καταπολεμήσει την κοινωνική ανισότητα και να αξιοποιήσει την οικονομία μέσω σοσιαλιστικών μεταρρυθμίσεων.
Μεταξύ των μέτρων που πρότεινε ο εκλεγμένος πρόεδρος ήταν η αγροτική μεταρρύθμιση και η εθνικοποίηση εταιρειών και ορυκτών πόρων, όπως ο χαλκός. Προφανώς, οι προτάσεις πήγαιναν κόντρα στις Ένοπλες Δυνάμεις, τη μεσαία τάξη, τους επιχειρηματίες και τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Με ισχυρή επιρροή στη Χιλή, η χώρα του θείου Σαμ δεν ήθελε η χώρα να ευθυγραμμιστεί με τη Σοβιετική Ένωση, τον αντίπαλό της στον Ψυχρό Πόλεμο, μέσω των σοσιαλιστικών μέτρων του Αλιέντε. Για να γίνουν τα πράγματα χειρότερα, η οικονομική κρίση της Χιλής επιδεινώθηκε το 1973.
Ο πληθωρισμός έφτασε στο 300% και το ΑΕΠ έπεσε. Από εκεί και πέρα, υπήρξαν υψηλά επίπεδα δυσαρέσκειας για την κυβέρνηση Αλιέντε, δημιουργώντας το κατάλληλο περιβάλλον για το Στρατιωτικό Πραξικόπημα που θα γινόταν την ίδια χρονιά.
Η κυβέρνηση του Σαλβαδόρ Αλιέντε ανατράπηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 1973 μέσω του πραξικοπήματος που προωθήθηκε από τις Ένοπλες Δυνάμεις. Η πολιτική έδρα, το Palacio de la Moneda, βομβαρδίστηκε από τον στρατό. Μπροστά στον πίνακα, ο Σαλβαδόρ Αλιέντε κατέληξε να αυτοκτονήσει.
Τότε άρχισε η στρατιωτική δικτατορία στη Χιλή, μια περίοδος που κράτησε σχεδόν 17 χρόνια στα χέρια του στρατηγού Augusto Pinochet. Το σύνθημά του ήταν η εθνική ανασυγκρότηση, αλλά προώθησε νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις που συμβουλεύονταν οι οικονομολόγοι γνωστοί ως Chicago Boys.
Όπως και στη Βραζιλία, το δικτατορικό καθεστώς παρουσίαζε ολοκληρωτικά χαρακτηριστικά με σκληρούς διωγμούς των αντιπάλων του. Στην οικονομία, ο πληθυσμός υπέφερε από την αύξηση της κοινωνικής ανισότητας.
Το κύριο χαρακτηριστικό της κυβέρνησης Πινοσέτ ήταν η βία. Υπολογίζεται ότι υπάρχουν πάνω από 3.000 νεκροί ή αγνοούμενοι, ακραία βασανιστήρια κρατουμένων και πάνω από 200.000 εξόριστοι. Δείτε τα κύρια σημεία αυτής της περιόδου:
Η κυβέρνηση του Πινοσέτ, όπως και οι δικτατορίες σε όλο τον κόσμο, ήταν ολοκληρωτική και βίαιη. Οι πρακτικές της δημιούργησαν αρνητική εικόνα για τη χώρα, προκαλώντας την απομόνωσή της μέσω αντιτιθέμενων πιέσεων από άλλες χώρες και διεθνείς θεσμούς.
Το 1980, ο Augusto Pinochet νομιμοποίησε τη δικτατορική του διακυβέρνηση μέσω της δημοσίευσης ενός νέου συντάγματος. Συνέπεια ήταν η κινητοποίηση ομάδων που οργανώθηκαν από την κυβέρνηση, εντός και εκτός της χώρας.
Στα τέλη της δεκαετίας του 1980, αρκετές διπλωματικές σχέσεις με τη Χιλή διακόπηκαν ως απάντηση στη σκληρή κυβέρνηση του στρατηγού. Αν η κατάσταση ήταν αποκρουστική εξωτερικά, ο λαός της Χιλής δεν ανεχόταν πλέον τις κοινωνικές ανισότητες, τα προβλήματα και τη βία του Πινοσέτ.
Στη συνέχεια, η Χιλή πέρασε από ένα εθνικό δημοψήφισμα το 1988. Το κίνημα προβλεπόταν από το Σύνταγμα και επέτρεψε στον πληθυσμό να επιλέξει τον Πινοσέτ να παραμείνει στην εξουσία (ναι) ή νέες εκλογές το επόμενο έτος (όχι).
Στο πλαίσιο που βιώνουν οι Χιλιανοί, η συντριπτική πλειοψηφία ψήφισε υπέρ του στρατηγού να αποχωρήσει και, το 1989, έγιναν άμεσες εκλογές. Ο Συνασπισμός Κομμάτων για τη Δημοκρατία εξέλεξε τον Patricio Aylwin, αναλαμβάνοντας καθήκοντα στις 11 Μαρτίου 1990. Τέλος της δικτατορίας στη Χιλή.
Κατά τη διάρκεια του καθεστώτος δημιουργήθηκε η Διεύθυνση Εθνικής Πληροφορίας (DINA) με επικεφαλής τον Μανουέλ Κοντρέρας. Η υπηρεσία είχε την εξουσία να κρατά και να περιορίζει άτομα που αντιτίθενται στην κυβέρνηση του στρατηγού Πινοσέτ. Με αυτό, έκαναν πράξεις απαγωγής, βασανιστηρίων και δολοφονιών.
Το 1993, τρία χρόνια μετά την έναρξη της πολιτικής κυβέρνησης, ο Κοντρέρας διώχθηκε από τα δικαστήρια. Το 2008, καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη για τη δολοφονία του στρατηγού Πρατς και της συζύγου του στο Μπουένος Άιρες το 1974.
Το 2009, η χιλιανή δικαιοσύνη διέταξε τη σύλληψη 120 στρατιωτικών και πρώην πρακτόρων των μυστικών υπηρεσιών για παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατά τη διάρκεια της δικτατορίας. Ο Αουγκούστο Πινοσέτ, με τη σειρά του, πέθανε το 2006 μετά από δεκάδες μηνύσεις.
Ελέγξτε επίσης:
