ΕΝΑ κρίση του Σουέζ, γνωστός και ως Πόλεμος του Σινά ή Λειτουργία του Kadesh, ήταν η εισβολή στην Αίγυπτο από το Ισραήλ, το Ηνωμένο Βασίλειο και τη Γαλλία στα τέλη του 1956 με στόχο να αποκτήσουν τον έλεγχο της Διώρυγας του Σουέζ και να ανατρέψουν τον Γκαμέλ Αμπντέλ Νάσερ, Αιγύπτιο πρόεδρο.
Ωστόσο, η πολιτική πίεση από τις ΗΠΑ, τον ΟΗΕ και τη Σοβιετική Ένωση ανάγκασε τους τρεις εισβολείς να αποσυρθούν, ταπεινώνοντας τη Βρετανία και τη Γαλλία και ενδυναμώνοντας τον Πρόεδρο Νάσερ.
δείτε περισσότερα
Οι επιστήμονες χρησιμοποιούν τεχνολογία για να ξεκλειδώσουν μυστικά στην αρχαία αιγυπτιακή τέχνη…
Οι αρχαιολόγοι ανακαλύπτουν εντυπωσιακούς τάφους της Εποχής του Χαλκού σε…
Οι τρεις χώρες πέτυχαν κάποιους στρατιωτικούς στόχους, αλλά η Διώρυγα του Σουέζ έκλεισε για έξι μήνες, από τον Οκτώβριο από το 1956 έως τον Μάρτιο του 1957, με τον ΟΗΕ να σχηματίζει ειρηνευτικές δυνάμεις της UNEF για την παρακολούθηση των συνόρων Αιγύπτου-Ισραήλ.
Η διώρυγα του Σουέζ άνοιξε το 1869 μετά την ολοκλήρωση της κατασκευής της, η οποία χρηματοδοτήθηκε από κοινού από τη γαλλική και την αιγυπτιακή κυβέρνηση. Τη διαχειριζόταν και τη διαχειριζόταν η Universal Company της Θαλάσσιας Διώρυγας του Σουέζ, με τη γύρω περιοχή να παραμένει αιγυπτιακή επικράτεια.
Η δομή αύξησε το εμπόριο μεταξύ των χωρών και βοήθησε τις ευρωπαϊκές αποικιακές δυνάμεις να ελέγξουν τις αποικίες τους. Το 1875, η Αίγυπτος διέθεσε το 44% του μεριδίου της στο κανάλι στους Βρετανούς, με τους Γάλλους να διατηρούν την πλειοψηφία των μετοχών.
Όταν το Ηνωμένο Βασίλειο εισέβαλε στην Αίγυπτο το 1882, ανέλαβε τον έλεγχο της χώρας, συμπεριλαμβανομένου του ίδιου του καναλιού. Το κανάλι κηρύχθηκε ουδέτερη ζώνη το 1888 κατά τη Συνέλευση της Κωνσταντινούπολης. Το κανάλι ήταν στρατηγικά σημαντικό κατά τη διάρκεια του Πρώτα είναι Δεύτεροι Παγκόσμιοι Πόλεμοι ως ναυτιλιακό δρομολόγιο.
Μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο οι Βρετανοί εδραίωσαν και ενίσχυσαν τη θέση τους στο Σουέζ. Το κανάλι έγινε πηγή αυξανόμενης έντασης στις αγγλοαιγυπτιακές σχέσεις. Το 1951, η Αίγυπτος ακύρωσε την Αγγλοαιγυπτιακή Συνθήκη 1936, που παραχώρησε στους Βρετανούς μίσθωση του καναλιού για 20 χρόνια. Ωστόσο, οι Βρετανοί αρνήθηκαν να αποσυρθούν, οδηγώντας σε στρατιωτικό πραξικόπημα στις 25 Ιουλίου 1952, το οποίο καθιέρωσε την Αίγυπτο ως δημοκρατία.
Η Αίγυπτος υπέβαλε φορτία και αποστολές με προορισμό το Ισραήλ σε διαδικασίες έρευνας και κατάσχεσης καθώς περνούσαν από τη Διώρυγα του Σουέζ. Το 1951, το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ παρενέβη στην Αίγυπτο για να τερματίσει τους περιορισμούς και να σταματήσει κάθε τριβή με αυτή τη μεταφορά.
Το 1954, ο Νάσερ χρηματοδότησε επιθέσεις στο Ισραήλ, πυροδοτώντας μια σειρά από επιχειρήσεις αντιποίνων. Ακολούθησε επίσης πολιτικές που θα ανέτρεπαν τον βρετανικό στόχο στη Μέση Ανατολή, αυξάνοντας έτσι την εχθρότητα μεταξύ Αιγύπτου και Βρετανίας.
Τον Ιούλιο του 1956, ο Νάσερ εθνικοποίησε τη Διώρυγα του Σουέζ, πάγωσε όλα τα περιουσιακά στοιχεία της εταιρείας της Διώρυγας του Σουέζ και έκλεισε το κανάλι στην ισραηλινή ναυτιλία. Οι Βρετανοί αποφάσισαν να επέμβουν στρατιωτικά για να ανακτήσουν τον έλεγχο του καναλιού. Η ενέργεια του Νάσερ εξόργισε και τη γαλλική κυβέρνηση, η οποία αποφάσισε επίσης τη στρατιωτική επέμβαση.
Ο ισραηλινός στρατιωτικός σχεδιασμός για την επιχείρηση επικεντρώθηκε στην κατάληψη της πόλης Σαρμ ελ Σέιχ, η οποία θα τους επέτρεπε την πρόσβαση στην Ερυθρά Θάλασσα. ΕΝΑ λωρίδα της Γάζας ήταν επίσης ένας στόχος, καθώς ήταν το γήπεδο εκπαίδευσης της ομάδας Fedayeen.
Η ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία ξεκίνησε τη σύγκρουση στις 26 Οκτωβρίου 1956, στις 3:00 μ.μ., με μια σειρά επιθέσεων στο Σινά. Οι αιγυπτιακές δυνάμεις άσκησαν σθεναρή άμυνα, αλλά κατακλύζονταν την πρώτη ημέρα, αναφέροντας ότι έχασαν τη ζωή τους 260 άτομα.
Στις 30 Οκτωβρίου 1956, το Αιγυπτιακό Ναυτικό έστειλε το πολεμικό του πλοίο στη Χάιφα. Ωστόσο, το πλοίο καταστράφηκε από ισραηλινές δυνάμεις, με αποτέλεσμα να προκληθεί ζημιά στον κινητήρα του σκάφους. Στις 31 Οκτωβρίου, οι βρετανικές δυνάμεις εντάχθηκαν στον πόλεμο στη βόρεια Ερυθρά Θάλασσα. Ο πόλεμος θα ενταθεί τις επόμενες πέντε ημέρες με τη Γαλλία να συμμετέχει στον πόλεμο.
Ο αριθμός των θυμάτων υπολογίζεται σε πάνω από 3000, με την Αίγυπτο να αναφέρει τις υψηλότερες απώλειες. Οι Βρετανοί κατέγραψαν 16 νεκρούς και 96 τραυματίες, ενώ οι γαλλικές απώλειες περιλαμβάνουν δέκα νεκρούς και 33 τραυματίες. Το Ισραήλ κατέγραψε 231 θανάτους και 900 τραυματισμούς, ενώ οι απώλειες της Αιγύπτου περιελάμβαναν 100-3000 θανάτους και 4000 τραυματισμούς.
