Μερικοί το αποκαλούν συνείδηση, ενώ άλλοι πιστεύουν ότι αυτή η φωνή είναι από τον Θεό ή κάποια άλλη ανώτερη οντότητα, ωστόσο ποια είναι η εσωτερική φωνή? Σύμφωνα με την επιστήμη, πρόκειται απλώς για τον εαυτό μας, επομένως, είναι ένας τρόπος έκφρασης των ιδεών, της αγωνίας και των φόβων μας. Αλλά έχουν όλοι αυτή τη φωνή; Δείτε τι επισημαίνουν οι μελέτες.
Διαβάστε περισσότερα: Το υψηλό IQ συνδέεται άμεσα με τη γνώση περιεχομένου;
δείτε περισσότερα
Δεν είναι ψευδαίσθηση: βρείτε τον Πικάτσου ανάμεσα σε εκατομμύρια Τσάρλι Μπράουν...
Η κατάταξη αποκαλύπτει τις κύριες αεροπορικές δυνάμεις στον κόσμο: Η Βραζιλία καταλαμβάνει την…
Συνοψίζοντας, μπορούμε να πούμε ότι η εσωτερική μας «φωνή» είναι οι σκέψεις μας. Αυτό συμβαίνει γιατί είμαστε του ανθρώπου, μαθαίνουμε να σκεφτόμαστε προφορικά, ώστε ακόμα κι όταν δεν μιλάμε ή δεν γράφουμε, να χτίζουμε φράσεις και προτάσεις όλη την ώρα, πάντα εντός της γλώσσας που μιλάμε και της ικανότητάς μας να γράφουμε και έκφραση.
Ωστόσο, μπορούμε να το ορίσουμε ως κάτι μεγαλύτερο από αυτό, γιατί, για παράδειγμα, είναι σύνηθες όταν διαβάζουμε όλες οι λέξεις να παίρνουν μια φωνή στο μυαλό μας. Σε αυτή την περίπτωση, πρόκειται για μια αισθητηριακή αναπαραγωγή, κάτι πολύ παρόμοιο με τις εικόνες που προβάλλουμε όταν σκεφτόμαστε ένα μέρος.
Αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία για τους ανθρώπους, στην πραγματικότητα, είναι ποιανού η φωνή φαίνεται να μας μιλάει, να συζητάμε τις αποφάσεις μας ή απλώς να εκφράζουμε αυτό που νιώθουμε. Στην πραγματικότητα, εξακολουθούμε να γνωρίζουμε ελάχιστα για την προέλευση της σκέψης και γιατί την εκφράζουμε με λέξεις, επομένως είναι ένα από τα κύρια μυστήρια της ζωής.
Όλοι οι άνθρωποι έχουν αυτή τη φωνή;
Για να απαντήσουν σε αυτό το ερώτημα, ερευνητές στο Πανεπιστήμιο της Νεβάδα τη δεκαετία του 1990 στρατολόγησαν μερικούς εθελοντές για μια έρευνα. Σε αυτήν την περίπτωση, οι εθελοντές θα έπρεπε να γράψουν τι είχαν στο κεφάλι τους ή τι νόμιζαν, όταν ακούστηκε ένα μπιπ. Ως αποτέλεσμα, παρατηρήθηκε ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων βρίσκεται σε συνεχή συνομιλία με τον εαυτό τους.
Ωστόσο, άλλοι άνθρωποι έχουν απλώς δείξει την απουσία αυτής της επαναλαμβανόμενης και επίμονης σκέψης. Για την επιστήμη, αυτό οφείλεται σε μια κατάσταση που ονομάζεται «αφαντασία», η οποία είναι σαν ένα είδος τύφλωσης του νου και συνίσταται στην απουσία νοητικών απεικονίσεων οποιασδήποτε προέλευσης.
Μάλιστα, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι, εκτός από την απουσία αυτής της «φωνής», υπήρχε και κάποια δυσκολία στην ανάκτηση νοητικών εικόνων, όπως η ανάμνηση του προσώπου κάποιου. Ωστόσο, δεν μπορεί να ειπωθεί ότι είναι μια κακή κατάσταση, αλλά απλώς ένας άλλος τρόπος επεξεργασίας του κόσμου.
