Το ζήτημα της χρονολογίας της κατοχής της Αμερικής από τους σύγχρονους ανθρώπους, το Homo sapiens, αποτελεί αντικείμενο έντονων συζητήσεων στην επιστημονική κοινότητα εδώ και αρκετές δεκαετίες.
Χρονολογείται από τη δεκαετία του 1930, η ανακάλυψη αιχμηρών αιχμών φτιαγμένων από πυριτόλιθο, ένα είδος βράχου, στο Νέο Μεξικό των ΗΠΑ, θεωρήθηκε η παλαιότερη απόδειξη ανθρώπινης παρουσίας στην περιοχή.
δείτε περισσότερα
Βιωσιμότητα: το πρώτο ηλεκτρικό ποδήλατο ΧΩΡΙΣ ΜΠΑΤΑΡΙΕΣ λανσάρεται στην…
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, φυτά από την εποχή των δεινοσαύρων υπάρχουν ακόμα και σήμερα.…
Αυτά τα τεχνουργήματα αποδίδονταν στον λεγόμενο «πολιτισμό του Κλόβι», τα μέλη του οποίου πιστεύεται ότι έφτασαν στην αμερικανική ήπειρο διασχίζοντας μια χερσαία γέφυρα που αναδύθηκε σε αυτό που είναι τώρα το Στενό του Βερίγγειου μεταξύ της Σιβηρίας και της Αλάσκας στο τέλος του τελευταίου μέγιστου Παγετώδης.
Η επιρροή του άρχισε να εξασθενεί τη δεκαετία του 1990 λόγω των μελετών που έγιναν στον αρχαιολογικό χώρο του Monte Verde, που βρίσκεται στη Χιλή.
Μετρήσεις ηλικίας αντικειμένων που βρέθηκαν στο Monte Verde και σε άλλους αρχαιολογικούς χώρους στη Νότια Αμερική παρείχε στέρεες αποδείξεις για την παρουσία ανθρώπινων επαγγελμάτων στην Αμερική πριν από περίπου 14.500 έως 18.000 χρόνια πίσω.
Από το έτος 2020, αρχαιολογικές ανακαλύψεις σε τοποθεσίες όπως το Chiquihuite, το Μεξικό και το White Sands, στο Νέο Μεξικό, στις Ηνωμένες Πολιτείες, αποκαλύφθηκαν αντικείμενα που χρονολογούνται περίπου πριν από 33.000 και 23.000 χρόνια, αντίστοιχα.
Τα ευρήματα έθεσαν την ενδιαφέρουσα πιθανότητα ότι οι άνθρωποι θα μπορούσαν να έχουν φτάσει στην αμερικανική ήπειρο ακόμη και πριν από το τελευταίο μέγιστο των παγετώνων, δηλαδή μεταξύ 26.000 και 19.000 ετών.
Αυτά τα στοιχεία από το Chiquihuite και το White Sands προκάλεσαν μια ανασκόπηση των προοπτικών για τους παλαιότερους αρχαιολογικούς χώρους στον κόσμο. Αμερικής, ενθαρρύνοντας την επιστημονική κοινότητα να επανεξετάσει ανακαλύψεις σε μέρη όπως η Santa Elina, στην πολιτεία Mato Grosso, στο Βραζιλία.
(Εικόνα: αναπαραγωγή/διαδίκτυο)
Το καταφύγιο Santa Elina, που βρίσκεται στην εκπληκτική Serra das Araras, στην περιοχή του δήμου Jangada, αποκάλυψε σταδιακά τα μυστικά του για περίπου τρεις δεκαετίες, ξεκινώντας από το 1983.
Μια αφοσιωμένη ομάδα, με επικεφαλής την αρχαιολόγο Águeda Vialou, από το Εθνικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας στο Παρίσι, πραγματοποίησε σχολαστικές ανασκαφές σε αυτόν τον χώρο.
Η τοποθεσία όχι μόνο εμφανίζει ένα αξιόλογο πάνελ σπηλαιογραφιών, αλλά αποκαλύπτει και αρχαιολογικούς θησαυρούς σε φυσικά στρώματα, με ηλικία που κυμαίνεται μεταξύ 27 χιλιάδων και 1.770 ετών πριν.
Το ενδιαφέρον για την τοποθεσία Santa Elina κέρδισε εξέχουσα θέση τη δεκαετία του 1990, όταν κάτι πραγματικά εξαιρετικό ήρθε στο φως: ανακάλυψη τριών οστεοδερμάτων, τα οποία είναι οστικές αποθέσεις που συνθέτουν πλάκες ή άλλες δομές στο εξωτερικό στρώμα του δέρματος ορισμένων των ζώων.
Τα οστεόδερμα είχαν τροποποιηθεί και αποδίδονταν σε μια γιγάντια νωθρότητα του εδάφους γνωστή ως Glossotherium phoenesis. Η ανάλυση έδειξε ότι αυτές οι ανακαλύψεις χρονολογούνται πριν από περίπου 27 χιλιάδες χρόνια.
Κατά τη λεπτομερή ανάλυση των οστεοδερμάτων που ανακαλύφθηκαν στη Santa Elina, οι αρχαιολόγοι εντόπισαν δύο διακριτές μορφές ανθρώπινης παρέμβασης στα αρχαία οστά.
Το πρώτο χαρακτηρίζεται από σκόπιμες τροποποιήσεις, που περιλαμβάνουν σημάδια στίλβωσης, αλλαγές στο αρχικό του σχήμα και την παρουσία σχολαστικά δημιουργημένων οπών.
Οι τροποποιήσεις υποδηλώνουν προσεκτικό χειρισμό και την πρόθεση μετατροπής αυτών των οστών σε χρήσιμα ή διακοσμητικά αντικείμενα, όπως δαχτυλίδια, για παράδειγμα.
Οι μελέτες γύρω από αυτό το θέμα παραμένουν ενεργές και οι επιστήμονες είναι ολοένα και πιο πρόθυμοι για νέες ανακαλύψεις.
Στην Trezeme Digital, κατανοούμε τη σημασία της αποτελεσματικής επικοινωνίας. Γνωρίζουμε ότι κάθε λέξη έχει σημασία, γι' αυτό προσπαθούμε να παρέχουμε περιεχόμενο που είναι σχετικό, ελκυστικό και εξατομικευμένο για να καλύπτει τις ανάγκες σας.
