Ο όρος «βλασφημία» αναφέρεται στην πράξη ασέβειας ή προσβολής μιας θεότητας ή μιας θρησκείας. Αυτό εκδηλώνεται όταν μιλάμε αρνητικά για μια πίστη ή δείχνουμε περιφρόνηση για τον Θεό ή οποιαδήποτε οντότητα θεωρείται ιερή.
Αλλά, ξέρετε ότι σε ορισμένα μέρη στον κόσμο, η άσκηση βλασφημίας μπορεί ακόμη και να χαρακτηριστεί ως έγκλημα;
δείτε περισσότερα
Ο γίγαντας των ουρανών: ανακαλύψτε το μεγαλύτερο drone quadcopter στον κόσμο,…
Το επίπεδο IQ δεν είναι σε θέση να μετρήσει πλήρως τη νοημοσύνη μας,…
Συνεχίστε να διαβάζετε και κατανοήστε καλύτερα την προέλευση αυτής της έννοιας, καθώς και την ιστορία του πώς η βλασφημία μπορεί να οδηγήσει κάποιον στη φυλακή.
Η βλασφημία συνδέεται βαθιά με τις Αβρααμικές θρησκείες: τον Ιουδαϊσμό, τον Χριστιανισμό και το Ισλάμ.
Στον Χριστιανισμό
ΕΝΑ Βίβλος, ένα βιβλίο που στηρίζει τη χριστιανική πίστη, περιέχει πολλές αναφορές για βλασφημία. Στην Παλαιά Διαθήκη, το απόσπασμα που βρίσκεται στο Λευιτικό 24:16 δηλώνει ότι όποιος βλασφημήσει το όνομα του Κυρίου θα καταδικαστεί σε θάνατο.
Στην Καινή Διαθήκη, το κείμενο του Μάρκου 3:29 προειδοποιεί για τη σοβαρότητα της βλασφημίας του Αγίου Πνεύματος.
Μεγάλοι χριστιανοί θεολόγοι αναφέρθηκαν επίσης στο θέμα. Ο Θωμάς Ακινάτης, στο έργο του «Suma Theologiae», ανέφερε ότι η βλασφημία είναι πιο σοβαρή από τον φόνο όταν εξετάζουμε τα αντικείμενά της.
Προτεσταντικά έργα, όπως το «The Book of Concord» και η «Κατήχηση της Χαϊδελβέργης», ενισχύουν τη σοβαρότητα αυτής της αμαρτίας.
Στο Ισλάμ
Στο Ισλάμ, η προσβολή του Θεού, του προφήτη Μωάμεθ ή οποιασδήποτε ιερής οντότητας θεωρείται βλασφημία. Το Κοράνι, ιερό βιβλίο μουσουλμάνος, παραπέμπει στον τρόπο αντιμετώπισης όσων αντιτίθενται στο Ισλάμ, αλλά δεν καθιερώνει συγκεκριμένη τιμωρία για τη βλασφημία.
Ωστόσο, ο νόμος της Σαρία, που ισχύει σε πολλές μουσουλμανικές χώρες, προβλέπει ποικίλες ποινές για ένα τέτοιο έγκλημα.
Στον Ιουδαϊσμό
Ο ιουδαϊσμός έχει αυστηρές τιμωρίες για όσους βλασφημούν, ειδικά όταν χρησιμοποιούν το όνομα του Θεού μάταια, που αντιπροσωπεύεται από το λεγόμενο Τετραγράμματο. Οι Επτά Νόμοι του Νώε εξετάζουν επίσης το θέμα.
Στις ινδικές θρησκείες
Αντίθετα οι θρησκείες Ινδός όπως ο Ινδουισμός, ο Βουδισμός και ο Τζαϊνισμός δεν έχουν σαφή έννοια της βλασφημίας, εκτός από τον Σιχισμό.
Σε πολλές κοινωνίες, η βλασφημία υπερβαίνει το να είναι απλώς αμαρτία. θεωρείται και έγκλημα. Ενώ πολλές χώρες έχουν ενημερώσει ή ακόμη και καταργήσει τους νόμους περί βλασφημίας, άλλες εξακολουθούν να διατηρούν τέτοιους νόμους και να τους εφαρμόζουν αυστηρά.
Χώρες όπως η Αγγλία και η Ουαλία κατάργησαν τους νόμους περί βλασφημίας το 2008 και η Σκωτία έκανε το ίδιο μόλις το 2021. Έθνη όπως η Αυστραλία, ο Καναδάς, η Δανία και η Γαλλία έχουν επίσης καταργήσει παρόμοιους νόμους.
Ακόμη και στην Αμερική, όπου η Πρώτη Τροποποίηση προστατεύει την ελευθερία του λόγου, υπήρχαν νόμοι για τη βλασφημία στις αποικίες.
Από την άλλη πλευρά, πολλές χώρες, ειδικά εκείνες με χριστιανική ή μουσουλμανική πλειοψηφία, εξακολουθούν να έχουν νόμους περί βλασφημίας.
Η Βόρεια Ιρλανδία, για παράδειγμα, διατηρεί τη βλάσφημη συκοφαντική δυσφήμιση ως έγκλημα. Χώρες όπως η Αυστρία, η Βραζιλία, η Γερμανία, οι Φιλιππίνες και η Ελβετία έχουν επίσης νόμους που σχετίζονται με τη βλασφημία.
Βλασφημία στις μουσουλμανικές χώρες
Η συντριπτική πλειοψηφία των μουσουλμανικών χωρών, συμπεριλαμβανομένου του Αφγανιστάν, της Αλγερίας, του Μπαχρέιν και πολλών άλλων, επιβάλλουν νόμους που περιστρέφονται γύρω από τη βλασφημία. Αυτοί οι νόμοι διαφέρουν ως προς τη σοβαρότητα και την επιβολή τους, αλλά η βλασφημία αντιμετωπίζεται γενικά σοβαρά σε αυτές τις χώρες.
Άλλα έθνη και βλασφημία
Εκτός από τις Αβρααμικές χώρες, έθνη όπως η Ινδία, η Μιανμάρ, το Νεπάλ και η Ταϊλάνδη έχουν νόμους που ουσιαστικά αντιμετωπίζουν τη βλασφημία ως έγκλημα, με παραλλαγές και ιδιαιτερότητες.
Η βλασφημία, ως έννοια και έγκλημα, ποικίλλει ευρέως ως προς τον ορισμό και την αντιμετώπισή της σε όλο τον κόσμο. Ενώ κάποιοι το βλέπουν ως πράξη ελευθερίας της έκφρασης, άλλοι το αντιλαμβάνονται ως σοβαρό αδίκημα.
Η κατανόηση και ο σεβασμός των διαφορετικών πολιτιστικών και θρησκευτικών προοπτικών για το θέμα είναι ουσιαστικής σημασίας στον παγκοσμιοποιημένο κόσμο.
