Δραστηριότητα κοινωνιολογίας, κατάλληλη για μαθητές γυμνασίου τρίτου έτους, με ερωτήσεις σχετικά με την πολιτιστική βιομηχανία.
Αυτή η δραστηριότητα κοινωνιολογίας είναι διαθέσιμη για λήψη σε ένα επεξεργάσιμο πρότυπο Word, έτοιμο για εκτύπωση σε PDF καθώς και την ολοκληρωμένη δραστηριότητα.
Κατεβάστε αυτήν την άσκηση κοινωνιολογίας στη διεύθυνση:
ΣΧΟΛΕΙΟ: ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ:
PROF: ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ:
ΟΝΟΜΑ:
1) Ορίστε με λίγα λόγια τι είναι η πολιτιστική βιομηχανία;
ΕΝΑ:
2) Διαβάστε το παρακάτω κομμάτι:
Καταναλώ, επομένως είμαι. Αυτή η δήλωση μπορεί να φαίνεται μάλλον υπερβολική, αλλά ακόμη και εκείνοι χωρίς εισόδημα πρέπει να καταναλώσουν. Ο άπορος ή ο ζητιάνος καταναλώνει, ακόμη και αν δεν έχουν εισόδημα. Το πιάτο φαγητού, το βράδυ στον ξενώνα ή οποιαδήποτε άλλη δωρεά ήταν δυνατή μόνο επειδή υπήρχε παραγωγή και κάποιος αποφάσισε να συνεισφέρει στο λιγότερο ευνοημένο και μετέφερε μέρος του εισοδήματός του σε αυτό τέλος. Σε τελική ανάλυση, δεν υπάρχει δωρεάν γεύμα. Η κατανάλωση αντιπροσωπεύει μια ικανοποίηση, καθώς είναι η εκπλήρωση μιας ανάγκης. Αυτές οι ανάγκες προκύπτουν όλο και περισσότερο από την εξέλιξη του πολιτισμού και γίνονται μέρος της λίστας των αναγκών εκείνων που ζουν σε αυτόν τον πολιτισμό. Υπάρχουν ανάγκες όπως αυτοκίνητα, κινητά τηλέφωνα, μαθήματα γλωσσών και πλήθος άλλων που έχουν εμφανιστεί και θα προκύψουν, δημιουργώντας έτσι νέες προσδοκίες κατανάλωσης για τους ανθρώπους σε αυτόν τον πολιτισμό. Η καπιταλιστική κοινωνία συνδέει την κατανάλωση με την ανωτερότητα, δηλαδή, όσο μεγαλύτερη είναι η κατανάλωση, τόσο μεγαλύτερη είναι η ανωτερότητα του ατόμου ή, ακόμη καλύτερα, η κατάσταση αυτού του ατόμου στην κοινωνία. (…)
www.tudosobreoconsumismo.blogspot.com.br
Α) Σύμφωνα με το κείμενο, γιατί τόσο πολύ καταναλωτισμός; Τι συνδέει η καπιταλιστική κοινωνία με την κατανάλωση; Εξηγήστε με τα λόγια σας.
ΕΝΑ:
3) Διαβάστε ένα κομμάτι του ποιήματος:
Ένα όνομα είναι κολλημένο στο παντελόνι μου
που δεν είναι δικό μου από το βάπτισμα ή από το μητρώο,
ένα όνομα… παράξενο.
Το σακάκι μου έχει μια υπενθύμιση ποτού
που δεν έχω βάλει ποτέ στο στόμα μου σε αυτήν τη ζωή. (…)
Οι κάλτσες μου μιλούν για το προϊόν
Δεν έχω βιώσει ποτέ
αλλά επικοινωνούν στα πόδια μου.
Τα πάνινα παπούτσια μου είναι πολύχρωμα
κάτι που δεν έχει αποδειχθεί
από αυτόν τον δοκιμαστή μεγάλης ηλικίας.
Το μαντήλι μου, το ρολόι μου, η μπρελόκ μου,
η γραβάτα και η ζώνη μου και η βούρτσα και η χτένα,
το φλιτζάνι μου, το φλιτζάνι μου,
η πετσέτα και το σαπούνι μου,
αυτό μου, αυτό μου,
απ 'την κορφή ως τα νύχια,
είναι μηνύματα,
μιλώντας γράμματα,
οπτικές κραυγές,
χρήση παραγγελιών, κατάχρησης, υποτροπής,
έθιμο, συνήθεια, επείγον,
απαραίτητο,
και να με κάνει να ταξιδεύω-διαφημιστής,
σκλάβος του ανακοινωθέντος θέματος.
Είμαι, είμαι στη μόδα.
Είναι δύσκολο να περπατήσετε στη μόδα, ακόμα κι αν η μόδα
είναι να αρνηθώ την ταυτότητά μου,
Ανταλλάξτε το με χίλια, συσσώρευση
όλα τα εμπορικά σήματα,
όλα τα λογότυπα στην αγορά.
Με ποια αθωότητα παραιτώ από το να είμαι
Εγώ που ήμουν και με ήξερε
τόσο διαφορετικό από τους άλλους, έτσι κι εγώ,
σκέψη, συναίσθημα και συμπάθεια
με άλλα διαφορετικά και συνειδητά όντα
της ανθρώπινης, ανίκητης κατάστασής του.
Είμαι τώρα διαφήμιση,
μερικές φορές χυδαίο, άλλοτε παράξενο,
στην εθνική γλώσσα ή σε οποιαδήποτε γλώσσα
(οποιοδήποτε, κυρίως). (…)
Για να μου το δείξω, τόσο περήφανος
να μην είμαι εγώ, αλλά βιομηχανικό άρθρο,
Ζητώ να διορθωθεί το όνομά μου.
Δεν μου ταιριάζει πια ο τίτλος του ανθρώπου.
Το νέο μου όνομα είναι πράγμα.
Είμαι το πράγμα, πράγμα.
Carlos Drummond de Andrade
Α) Πώς φαίνεται ο καταναλωτισμός στο ποίημα; Εξηγώ.
ΕΝΑ:
4) Συμφωνείτε ότι: Η κατανάλωση υπάρχει; Σχόλιο.
ΕΝΑ:
5) Στη σημερινή κοινωνία, τι είναι πιο σημαντικό: το ποσό των αγαθών που έχει ένα άτομο ή το επίπεδο γνώσης του; Σχόλιο.
ΕΝΑ:
Από τη Rosiane Fernandes Silva - Αποφοίτησε στα γράμματα
Στο απαντήσεις βρίσκονται στον σύνδεσμο πάνω από την κεφαλίδα.
αναφέρετε αυτήν τη διαφήμιση