Midwest Region: Κλίμα, Ανακούφιση, Βλάστηση και Υδρογραφία

Σύμφωνα με το IBGE, το Midwest περιοχή που αντιστοιχεί στο 19% του εδάφους της Βραζιλίας, έχει περισσότερους από 15 εκατομμύρια κατοίκους, όταν συνδέουμε την εδαφική επέκταση με το αριθμός πληθυσμού, μπορούμε να πούμε ότι είναι μια αραιοκατοικημένη περιοχή, έχει 467 δήμους και κράτη που απαρτίζουν το Η περιοχή της Κεντρικής-Δυτικής Βραζιλίας είναι:

κατάσταση	κεφάλαιο
Goiás-GO	Γκόνια
Mato Grosso-MT	Κουιαμπά
Mato Grosso do Sul-MS	Μεγάλο πεδίο
Μπραζίλια - Ομοσπονδιακή Περιφέρεια (DF)

Τα κύρια φυσικά χαρακτηριστικά της περιοχής Midwest είναι:

Κλίμα της μεσοδυτικής περιοχής

Πριν μελετήσουμε τα υπάρχοντα κλίματα σε αυτό το μέρος της χώρας, πρέπει να δώσουμε προσοχή στους κλιματολογικούς παράγοντες που δρουν σε αυτήν την περιοχή. Ο πρώτος παράγοντας είναι το γεωγραφικό πλάτος, καθώς είναι μια περιοχή χαμηλού γεωγραφικού πλάτους, δηλαδή, επειδή είναι κοντά στον Ισημερινό (0 °) τείνει να είναι κλίματα με υψηλή θερμοκρασία, ο δεύτερος κλιματικός παράγοντας είναι ασχολείται με την ηπείρους, η οποία προκαλεί λιγότερες βροχοπτώσεις, σε σχέση με μέρη κοντά στη θάλασσα, και ένα μεγάλο θερμικό πλάτος (το οποίο αποτελείται από τη διαφορά μεταξύ της μέγιστης και της ελάχιστης θερμοκρασίας) Ο τρίτος κλιματικός παράγοντας είναι η ανακούφιση, όσο υψηλότερο είναι το υψόμετρο ανακούφισης, τόσο χαμηλότερη είναι η θερμοκρασία. Η αλληλεπίδραση μεταξύ αυτών των κλιματικών παραγόντων οδήγησε στην επικράτηση τριών κλιμάτων στην περιοχή Midwest:

• Ισημερινό κλίμα: Αυτό το κλίμα εμφανίζεται στο τμήμα αυτής της περιοχής που βρίσκεται κοντά στη βλάστηση του Αμαζονίου, σημειώνει Mato Grosso, το οποίο διαθέτει υψηλή θερμοκρασία και βροχοπτώσεις σε όλη την έτος.
• Τροπικός καιρός: καταλαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος της μεσοδυτικής περιοχής, εμφανίζεται λόγω της επιρροής της ηπείρου, το κύριο χαρακτηριστικό είναι το καλοκαίρι με υψηλότερες βροχοπτώσεις και τον ξηρό χειμώνα.
• Τροπικό κλίμα μεγάλου υψομέτρου: Εμφανίζεται στα νότια του Ρίο Γκράντε ντο Σουλ και στα νοτιοανατολικά του Γκόια, τα οποία είναι μέρη με υψηλότερα ανάγλυφα, κατά συνέπεια, η θερμοκρασία τείνει να είναι χαμηλότερη από ό, τι στην υπόλοιπη περιοχή Κέντρο-Δυτική.

Ανακούφιση της περιοχής Midwest

Σύμφωνα με την ταξινόμηση του Jurandyr Ross, οι κύριες μονάδες ανακούφισης είναι:

• Οροπέδιο: αποτελείται από μια περιοχή όπου η διάβρωση εμφανίζεται συχνότερα από την καθίζηση. Υπάρχει η μονάδα Planalto και Chapada της λεκάνης Paraná, επίσης γνωστή ως Chapada dos Guimarães, η μονάδα ανακούφισης Planaltos και Serras Goiás-Minas, έχει από 1000 έως 1200 μέτρα υψόμετρο, λόγω της διαδικασίας διαβρωτικής, οι κορυφές των οροπεδίων είναι επίπεδες, μοιάζουν με ένα οροπέδιο, όπως στην περίπτωση του Chapada dos Ελάφι. Στα υπόλοιπα βουνά του Alto Paraguai, το Serra das Araras και το Maciço do Urucum ξεχωρίζουν. Υπάρχουν επίσης τα οροπέδια του νότιου Αμαζονίου και τα οροπέδια και τα Chapadas dos Parecis.
• Απλό: είναι μια περιοχή όπου η καθίζηση συμβαίνει συχνότερα από τη διάβρωση. Η κύρια μονάδα ανακούφισης είναι το Plain and Pantanal Mato-Grossense, περιφερειακά οι μορφές ανακούφισης είναι γνωστές ως όρμοι (είναι λίμνες, σε σχήμα κυκλικό, γεμάτο με υφάλμυρο νερό), οροσειρές (υψόμετρα που βρίσκονται μεταξύ ενός κόλπου και ενός άλλου) και άμπωτης (που βρίσκεται μεταξύ μιας οροσειράς και άλλα). Ξεχωρίζουν επίσης οι πεδιάδες του ποταμού Araguaia (όπου βρίσκεται το νησί Bananal) και οι πεδιάδες και Pantanal του Rio Guaporé.
• Κατάθλιψη: Αποτελείται από χαμηλότερη ανακούφιση από τη γύρω περιοχή, λόγω της έντονης διαβρωτικής διαδικασίας. Αξιοσημείωτες είναι οι μονάδες ανακούφισης Cuiabana Depression, Araguaia Depression, Upper Paraguay-Guaporé Depression, South Amazon Marginal Depression, Tocantins Depression and Miranda Depression.

Βλάστηση της περιοχής Midwest

Η αλληλεπίδραση μεταξύ του κλίματος, της ανακούφισης και του εδάφους στην περιοχή Midwest οδήγησε στους ακόλουθους φυτικούς σχηματισμούς:

Πυκνός: αποτελείται από μια ενδιάμεση βλάστηση μεταξύ ενός χωραφιού και ενός δάσους, λόγω της μεγάλης έκτασής του έχει μια ξεχωριστή φυσιογνωμία, που κυμαίνεται από μικρούς διάσπαρτους θάμνους έως ξηρά δάση, τα δέντρα έχουν στριμμένους κορμούς, λόγω της οξύτητας του εδάφους, οι ρίζες είναι βαθιές, ώστε να είναι σε θέση να απορροφούν νερό από το υπέδαφος κατά τη διάρκεια της ξηράς περιόδου.

Αυτή η βλάστηση κατάφερε να προσαρμοστεί με τη μακρά περίοδο ξηρασίας, κατά τη διάρκεια του χειμώνα, έχει περισσότερα από 12 χιλιάδες είδη φυτών και περίπου 11 χιλιάδες είδη ζώων.

Τροπικό Δάσος του Αμαζονίου: εμφανίζεται στο βόρειο τμήμα του Μάτο Γκροσό, σχηματίζεται από βλάστηση μεγάλου μεγέθους, πυκνή, με υψηλή θερμοκρασία και βροχοπτώσεις, έχει μεγάλη ποικιλία ζώων και φυτών. Είναι μια επέκταση της βλάστησης του Αμαζονίου στην περιοχή Midwest.

Πantanal: βρίσκεται στην πεδιάδα Pantanal, τη μεγαλύτερη πεδιάδα στον κόσμο, τα χαρακτηριστικά της βλάστησης αλλάζουν ανάλογα με την υγρασία του τόπου, όταν βρέχεται, πήρε το χαρακτηριστικό του πυκνού δάσους, όταν στεγνώσει έχει χαρακτηριστικά της βλάστησης του πυκνός.

Τροπικό δάσος: Είναι το Ατλαντικό Δάσος, που υπήρχε σε ένα μέρος των κρατών Goiás και Mato Grosso do Sul, είναι μια μεγάλη βλάστηση. μέγεθος, υγρό, με υψηλές βροχοπτώσεις (χαμηλότερες από ό, τι στην περιοχή του Αμαζονίου), πυκνή, ετερογενής, με μεγάλη ποικιλία ζώων και λαχανικό.

Όλες αυτές οι περιγραφόμενες βλάστες είναι στόχοι της αποψίλωσης των δασών, το cerrado έχει υποστεί πυρκαγιές, εκτός από την απομάκρυνση της βλάστησης για να καταλάβει το έδαφος με τη γεωργία και τα ζώα. Το Ατλαντικό Δάσος είχε σχεδόν εξαφανιστεί στην περιοχή Midwest.

Δείτε επίσης:

• Βόρεια περιοχή της Βραζιλίας
• Νοτιοανατολική περιοχή
• Βόρεια περιοχή

Υδρογραφία

Η Εθνική Υπηρεσία Υδάτων (ANA) ταξινόμησε 5 υδρογραφικές περιοχές στην περιοχή Midwest, μεταξύ των οποίων οι πιο σημαντικές είναι:

Υδρογραφική περιοχή του Αμαζονίου: Όπως περιγράφηκε προηγουμένως, το βόρειο τμήμα του Μάτο Γκρόσο συνορεύει με την περιοχή του Αμαζονίου, οπότε τα κλιματολογικά χαρακτηριστικά, η βλάστηση και η υδρογραφία είναι παρόμοια. Στο βόρειο τμήμα του Μάτο Γκροσό υπάρχουν ποτάμια που είναι παραπόταμοι του Αμαζονίου, είναι μεγάλα και ρέοντα ποτάμια.

Υδρογραφική περιοχή της Παραγουάης: ο κύριος ποταμός είναι η Παραγουάη, η οποία είναι σημαντική για τη φύση της περιοχής και επίσης για τη ναυσιπλοΐα και τη ροή των προϊόντων. Αυτή η υδρογραφική περιοχή δεν βρίσκεται εξ ολοκλήρου στη Βραζιλία, βρίσκεται επίσης στη Βολιβία, την Παραγουάη και την Αργεντινή.

Υδρογραφική περιοχή Tocantins-Araguaia: ο κύριος ποταμός είναι η Αραγουαία και ο κύριος παραπόταμος του είναι ο ποταμός Tocantins, σε αυτήν την υδρογραφική περιοχή βρίσκεται το μεγαλύτερο νησί των ποταμών στον κόσμο, Ilha de Bananal.