Δραστηριότητα Ιστορίας: Οι σχέσεις μεταξύ δασκάλων και σκλάβων

Δραστηριότητα ιστορίας, που απευθύνεται σε μαθητές στο τέταρτο έτος του δημοτικού σχολείου, με ερωτήσεις που αναπτύχθηκαν σχετικά με τις σχέσεις μεταξύ δασκάλων και σκλάβων.

Μπορείτε να κατεβάσετε αυτήν την εργασία ιστορίας σε επεξεργάσιμο πρότυπο Word, έτοιμο για εκτύπωση σε PDF και επίσης την ολοκληρωμένη δραστηριότητα.

Κατεβάστε αυτήν την άσκηση ιστορικού από:

• Λέξη: Δραστηριότητα ιστορίας: Οι σχέσεις μεταξύ δασκάλων και σκλάβων - 4ο έτος - Επεξεργάσιμο πρότυπο
• PDF: Δραστηριότητα ιστορίας: Οι σχέσεις μεταξύ δασκάλων και σκλάβων - 4ο έτος - Εκτύπωση
• Πρότυπο: Δραστηριότητα ιστορίας: Οι σχέσεις μεταξύ δασκάλων και σκλάβων - 4ο έτος - Με απαντήσεις
• Εικόνα: Σελίδα 1 – σελίδα 2

ΣΧΟΛΕΙΟ: ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ:

PROF: ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ:

ΟΝΟΜΑ:

Σχέσεις μεταξύ δασκάλων και σκλάβων

Το έργο των σκλάβων αφρικανικής καταγωγής χρησιμοποιήθηκε στα χωράφια από ζαχαροκάλαμο, στους ζαχαροκάλαμους, στην κουζίνα των σπιτιών των κυρίων, στα ορυχεία. Υπήρχαν επίσης σκλάβοι για κέρδος, οι οποίοι δούλευαν ως πωλητές δρόμων ή πάροχοι υπηρεσιών.

Οι υποδουλωμένες γυναίκες θα μπορούσαν να κάνουν τις ίδιες δουλειές με τους άνδρες, ή δούλευαν ως νταντάδες και νοσοκόμες, νοσηλευτικές και φροντίζοντας τα παιδιά, αν οι δάσκαλοί τους.
Επιπλέον, οι αιχμάλωτοι θα μπορούσαν να προσληφθούν για να εργαστούν για έναν άλλο άρχοντα.
Οι σκλάβοι υπέστησαν επίσης σωματική τιμωρία. Οι άρχοντες θεώρησαν τις τιμωρίες απαραίτητες για τη διατήρηση της πειθαρχίας και της τάξης. Αυτός ο τύπος τιμωρίας θεωρήθηκε δίκαιος και, σύμφωνα με τη νοοτροπία της εποχής, βοήθησε στην αποτροπή διαφυγών και εξεγέρσεων, καθώς και ως απόδειξη της εξουσίας του κυρίου επί των αιχμαλώτων.
Οι βλεφαρίδες ή οι βλεφαρίδες, η χρήση αλυσίδων, μάσκες και κολάρο σιδήρου, το κουπί και τα εγκαύματα με ζεστό σίδερο, νερό ή ζεστό λάδι ήταν από τις πιο συχνά χρησιμοποιούμενες τιμωρίες.
Η ίδια η πορτογαλική κυβέρνηση επέμεινε να μετριάσει τις ποινές, ώστε να μην υπάρξουν υπερβολές. Σε τελική ανάλυση, οι σκλάβοι ήταν ιδιοκτησία και εάν τραυματίστηκαν ή πέθαναν ως αποτέλεσμα των τιμωριών, οι αφέντες τους θα υπέφεραν οικονομικές απώλειες. Οι σκλάβοι πάντα αγωνίζονταν να αλλάξουν την κατάσταση που αναγκάστηκαν να αποδεχτούν. Πολλοί απάντησαν με διαφυγές, αυτοκτονίες και καταστροφή περιουσίας και περιουσίας των κυρίων τους, μεταξύ άλλων συμπεριφορών, στην τιμωρία και την καταπίεση. Αυτές οι αντιδράσεις κατέδειξαν τη μη αποδοχή αυτής της κατάστασης.
Ωστόσο, η ζωή των σκλάβων δεν περιοριζόταν στην εργασία και την υποταγή. Πολλοί από αυτούς, στις μέρες τους, εργάστηκαν για τον εαυτό τους. Αφιερώθηκαν, για παράδειγμα, στη φύτευση μικρών κήπων, τόσο για δική τους κατανάλωση όσο και προς πώληση.
Οι σκλάβοι κέρδους, με τη σειρά τους, αφού εκπληρώσουν ένα όριο κέρδους που μεταβιβάστηκε στους αφέντες τους, θα μπορούσαν να διατηρήσουν το χρηματικό ποσό που υπερέβαινε την καθορισμένη ποσόστωση. Έτσι, με πολλή δουλειά, μερικοί σκλάβοι κατάφεραν να εξοικονομήσουν χρήματα για να αγοράσουν τη διοίκηση τους (ελευθερία).

Ερωτήσεις

1) Σε γενικές γραμμές, πώς ήταν οι σχέσεις μεταξύ δασκάλων και σκλάβων;
ΕΝΑ.

2) Τι είναι οι τιμωρίες; Εάν είναι απαραίτητο, αναζητήστε τον ορισμό στο λεξικό.
ΕΝΑ.

3) Ποια ήταν η λειτουργία των ποινών που επιβλήθηκαν στους σκλάβους, σύμφωνα με τη νοοτροπία της εποχής;
ΕΝΑ.

4) Τι σημαίνει να είσαι σκλάβος κέρδους;
ΕΝΑ.

5) Πώς προσπάθησαν οι σκλάβοι να αλλάξουν την κατάσταση που αναγκάστηκαν να αποδεχτούν;
ΕΝΑ.

Ανά Camila Farias.

Στο απαντήσεις βρίσκονται στον σύνδεσμο κεφαλίδας.

αναφέρετε αυτήν τη διαφήμιση