ეროვნულმა კვლევამ აჩვენა, რომ ათიდან ოთხი ბრაზილიელები განაცხადა, რომ საჯარო სკოლებში ბავშვთა წიგნიერების წინსვლა მოსალოდნელზე ნაკლებია. ეს არის პროცესი, რომლის დროსაც ადამიანი სწავლობს წერა-კითხვას, რაც ფუნდამენტური ცხოვრებისეული უნარებია საშუალებას აძლევს კომუნიკაციას, ცოდნის მიღებას, ყოველდღიური დავალებების შესრულებას და სრულყოფილ მონაწილეობას საზოგადოება.
მეტის ნახვა
ციხის ნახევრად თავისუფლების რეჟიმში მყოფ ახალგაზრდებს საშუალება ექნებათ ჰქონდეთ წვდომა…
ნახეთ მშობლების მთავარი დამოკიდებულება, რომელიც ძირს უთხრის ადამიანის ბედნიერებას…
Itaú Social-ის, Lemann Foundation-ისა და ინტერამერიკული განვითარების ბანკის მოთხოვნით ჩატარებული გამოკითხვის მიხედვით, 14% დაბალი სოციალურ-ეკონომიკური სტატუსის სკოლებში შვილების მქონე ოჯახები ამბობენ, რომ ახალგაზრდები აჩვენებენ სწავლას, რომელიც უბრალოდ არ წადი წინ. სხვა ვითარებაა უმაღლესი საფეხურის სკოლებში.
სამანტამ, მასწავლებელმა, რომელიც 30 წელია პირველკლასელებს ასწავლის, ამბობს, რომ ეს აზრი ზოგადია, რადგან მას უნახავს ბევრი ბავშვი სკოლამდელი დაწესებულების გარეშე წიგნიერებას აღწევდა.
„პანდემიის შემდეგ ჩვენ აღარ ვღებულობთ მსგავს ბავშვებს, იცოდნენ ჭრა, ფერი იციან, იციან ყელსაბამი, სახელის დაწერა იცის“, - ამბობს საბავშვო ბაღისა და დაწყებითი სკოლის მასწავლებელი სამანტა. თავაზიანი.
სტრატეგია, რომელიც გამოიყენეს გამოწვევის დასაძლევად, არის რეპეტიტორული გაკვეთილების შეთავაზება სკოლის საათის შემდეგ. სამწუხაროდ, ეს რეალობა შეიძლება ჯერ კიდევ შორს იყოს ბევრი ბრაზილიელი სტუდენტისგან.
,,სწავლის ამ გადანაწილებისთვის საჭიროა პერსონალის, მასწავლებლების, მასალების, ფიზიკური ინფრასტრუქტურის, პირობების უფრო მეტი მხარდაჭერა. ისინი მოითხოვენ პოლიტიკას, რომელიც გამოიყურება და უფრო მეტ მხარდაჭერას შესთავაზებს მათ, ვისაც აქვს ნაკლები, მეტი რესურსი მათთვის, ვისაც ეს ყველაზე მეტად სჭირდება“, - თქვა Itaú Social-ის ზედამხედველმა, პატრიცია მოტა გუდესმა.
წიგნიერება ჩვეულებრივ იწყება ჩვილობის, ადრეული სკოლის წლებში. მნიშვნელოვანია, რომ ბავშვებს ჰქონდეთ წვდომა კვალიფიციურ საკითხავ მასალაზე, მომზადებულ მასწავლებლებზე და ა პოზიტიური სასწავლო გარემო, რათა მათ განუვითარონ კითხვისა და წერის უნარები ა ეფექტური.
8 წლის მაისა წერა-კითხვის რეკომენდებულ ასაკობრივ ზღვარზეა. ბებიამ შეამჩნია შვილიშვილის სირთულე და გოგონა გაგზავნა არასამთავრობო ორგანიზაციაში, რომელიც მუშაობს რესიფეში.
„ბევრად იბზუა. სიტყვებს ვერ ვყრიდი. შარშან კი მართლა დაიწყო კითხვა“, გვიხსნის მოხუცების აღმზრდელი და მაისას ბებია კრისტიან სოარესი.
ფილმების და სერიალების მოყვარული და ყველაფერი რაც კინოს ეხება. აქტიური ცნობისმოყვარე ქსელში, ყოველთვის დაკავშირებულია ინტერნეტის შესახებ ინფორმაციას.
