მიუხედავად ყოველწლიურად ზრდისა, მინიმალური ხელფასი საკმარისი არ არის ბრაზილიელებისთვის მინიმალურად კვალიფიციური ცხოვრების უზრუნველსაყოფად. ამასთან, წარმოიქმნება ღირებულებების რამდენიმე ვარაუდი, რომელიც იდეალური იქნებოდა.
ამ თვალსაზრისით, ახალმა კვლევამ შეაგროვა და გააანალიზა მონაცემები, რომ მიაღწია დასკვნას, თუ რა იქნებოდა საარსებო მინიმუმი იდეალურია ბრაზილიაში. შემდეგ შეამოწმეთ ასეთი განსხვავება რეალურ და იდეალურ ღირებულებებს შორის.
მეტის ნახვა
"ბარბის" ფილმი, სავარაუდოდ, გაზრდის Mattel-ის მოგებას...
იაპონური კომპანია აწესებს დროის შეზღუდვას და სარგებელს იღებს
ამჟამინდელი ღირებულებით 1,302.00 R$, მინიმალური ხელფასი ბრაზილიაში არც კი გვთავაზობს იმედს. ეს იმის გამო ხდება, რომ ღირებულება არ შეესაბამება ინფლაციას, რის გამოც ბრაზილიელებს აქვთ დაბალი მსყიდველუნარიანობა: ანალიზები ამის შესახებ, სტატისტიკისა და სოციოეკონომიკური კვლევების გაერთიანებათაშორისმა დეპარტამენტმა (Dieese) გამოითვალა მინიმალური ხელფასის იდეალური ღირებულება: 6600.00 R$. ანუ 5,1-ჯერ მეტი, ვიდრე მიმდინარე მნიშვნელობა, რაც აჩვენებს, რომ რეალობა შემაშინებელია.
რატომ R$6,600.00?
კვლევის მიხედვით, გამომუშავებული ღირებულება ითვალისწინებს ქვეყანაში არსებული ძირითადი საკვები კალათის ღირებულებას და ოთხსულიან ოჯახს. სხვათა შორის, ღირებულების უთანასწორობა განპირობებულია ძირითადი კალათის მაღალი ცვალებადობით, იმის გათვალისწინებით, რომ ქვეყნის 26 დედაქალაქიდან 14-ში (50%-ზე მეტი) გაიზარდა ღირებულება.
ძირითადი სასურსათო კალათის ეროვნული კვლევის მიხედვით, ყველაზე იაფი საბაზისო კალათა არის არაკაჯუში, 539,57 R$ ღირს. მეორეს მხრივ, ყველაზე მაღალი ღირებულება სან-პაულოს დედაქალაქშია, რომლის ღირებულებაა 791,29 R$.
2023 წლის მინიმალური ხელფასი
ბოლო ხუთი წლის მშპ-ს საშუალო ზრდაზე დაყრდნობით ინფლაციასთან ერთად, 2023 წლის მინიმალური ხელფასი გამოითვალა და დამტკიცდა 2022 წლის დეკემბერში. თუმცა, ცვლილებისთვის ხელმისაწვდომი თანხა არასაკმარისი აღმოჩნდა. ანუ 2023 წლისთვის მოსალოდნელი მინიმალური ხელფასი იქნება 1320 R$, მაგრამ ანგარიში არ დაიხურა და მანამდე 1302 R$ ღირებულება რჩება.
თუმცა, "წარმოუდგენელი" 18 R$-ის შესაძლო გაზრდის შემთხვევაშიც კი, თანხა შორს არის რეალობისგან. სხვა სიტყვებით რომ ვთქვათ, ბრაზილიელების ცხოვრების ხარისხს გაუმჯობესების პერსპექტივა არ აქვს. შესაბამისად, ბრძოლა გადარჩენისთვის სულ უფრო მკაცრი ხდება და ხალხის გამარჯვება სულ უფრო უტოპიური ხდება.
