ეკონომისტები სიმდიდრესა და სიღარიბეს სხვადასხვა გზით ზომავენ. სამი ყველაზე გავრცელებული მაჩვენებელია შემოსავალი, აქტივები (დაგროვილი სიმდიდრე ფულის, ფასიანი ქაღალდებისა და უძრავი ქონების სახით) და სოციალურ-ეკონომიკური მეტრიკა.
ბოლო კატეგორიის ზომები სცილდება ფინანსურ მონაცემებს. ისინი ასევე მოიცავს ხელმისაწვდომობას ჯანმრთელობაზე, ხარისხიან საკვებზე, ჩვილ ბავშვთა სიკვდილიანობაზე, საბაზისო სანიტარიაზე და ადამიანის კეთილდღეობის სხვა ასპექტებზე.
მეტის ნახვა
პლანეტის მეცხრე ეკონომიკა, ბრაზილიას ჰყავს მოქალაქეების უმცირესობა…
თეთრი საქონელი: ნახეთ, რომელი პროდუქტების შემცირება სურს მთავრობას…
შემოსავლის უთანასწორობა ნამდვილად არის სიღარიბის მთავარი პრობლემა, განსაკუთრებით განვითარებულ ქვეყნებში. ეს ეხება შემოსავლის განსხვავებას ეკონომიკაში ინდივიდების სხვადასხვა ჯგუფებსა და შინამეურნეობებს შორის.
ხშირად სიმდიდრეში განსხვავებებია ის, რაც ადამიანებს აგრძნობინებს თავს მდიდრად ან ღარიბად. განვითარებად ქვეყანაში ოჯახი, რომელსაც აქვს წყალი, გაწმენდილი კანალიზაცია, წესიერი საკვები და ტანსაცმელი, ჯანდაცვისა და განათლების ხელმისაწვდომობა საკმაოდ პრივილეგირებულია.
თუმცა განვითარებულ ქვეყნებში, როგორიცაა შეერთებული შტატები, მილიონობით ადამიანი, ვისაც ეს აქვს, ღარიბად ითვლება. ეს იმიტომ ხდება, რომ ეს არის ამ ქვეყნების არსი.
სიღარიბის ყველაზე ზუსტი განმარტება იქნება ადამიანის მდგომარეობა, რომელსაც არ გააჩნია ჩვეულებრივი ან სოციალურად მისაღები თანხა ან მატერიალური საქონელი. მსოფლიო ბანკი განსაზღვრავს მსოფლიოს ტერიტორიებს, სადაც მოსახლეობის მნიშვნელოვანი ნაწილი დღეში 1 აშშ დოლარზე ნაკლებს შეადგენს.
ეს არის ყველაზე ღარიბი ხალხი მსოფლიოს უღარიბეს რეგიონებში. ადგილები, სადაც საკვები, თავშესაფარი, სამედიცინო დახმარება და სხვა საჭიროებები საშიშად მწირია. სიღარიბე ყველაზე გავრცელებულია სუბსაჰარის აფრიკასა და სამხრეთ აზიაში.
ამ რეგიონებში მოსახლეობის 40%-ზე მეტი წელიწადში 365 აშშ დოლარზე ნაკლები შემოსავლით ცხოვრობს. მთლიანობაში, მსოფლიოში 1 მილიარდზე მეტი ადამიანი იმყოფება ამ მდგომარეობაში.
