როდესაც მოქალაქე ხდება ინდივიდუალური მიკრომეწარმე (MEI), მას აქვს CNPJ, ასე რომ, მას შეუძლია გაყიდოს თავისი პროდუქცია სახელმწიფოს სხვა კომპანიებსა და დაწესებულებებში და შეძლებს ინვოისების გაცემას. თუმცა, ჯერ კიდევ ბევრი ეჭვი ჩნდება, თუ როგორ მიმდინარეობს პროცესი და არის თუ არა ის სავალდებულო ნებისმიერ დროს.
Წაიკითხე მეტი: Caixa Tem ავრცელებს სესხებს ნეგატივებისა და MEI-ებისთვის ციფრული SIM-ის საშუალებით
მეტის ნახვა
დადასტურებულია: Samsung ნამდვილად აწარმოებს დასაკეცი ეკრანებს…
ჩინეთი ატარებს ექსპერიმენტებს ზებრათევზე კოსმოსურ სადგურზე…
უპირველეს ყოვლისა, მნიშვნელოვანია გვესმოდეს, რომ ეს პროცესი შეიძლება განხორციელდეს ორ ტიპად, რაც შეიძლება შეიცვალოს თითოეული MEI-ის ოკუპაციის მიხედვით. პირველში, რომელიც ორიენტირებულია მომსახურების გაწევაზე, წესები ადგენს თითოეული მერიის მიერ, სადაც განისაზღვრება სამუშაოები, რომლებიც ჯდება მომსახურების მიწოდების კატეგორიაში. გარდა ამისა, დადგენილია გაცემის ფორმაც, როგორიცაა ელექტრონული, რვეული ან სინგლი.
მეორე, რომელიც განსაზღვრულია სახელმწიფო ხაზინის დეპარტამენტის მიერ, ადგენს ინვოისის გაცემის წესს და რომელი პროფესიებია კლასიფიცირებული, როგორც საქმიანობა, რომელიც საჭიროებს ამ დოკუმენტს. აქედან გამომდინარე, მნიშვნელოვანია მოძებნოთ ეს სახელმწიფო და მუნიციპალური ორგანოები, რათა გაიგოთ, როდის და რომელი შენიშვნა უნდა გასცეს თქვენს ბიზნესს.
ამიტომ, რადგან არსებობს სხვადასხვა სეგმენტი, საქონელი და აქტივობა, თითოეული მათგანისთვის არსებობს სხვადასხვა ტიპის ინვოისები, როგორიცაა:
ზოგადად, ვალდებულება არსებობს მხოლოდ მაშინ, როდესაც პირს ან კომპანიას, რომელშიც მომსახურებას ეწევა, აქვს CNPJ. ამიტომ ფიზიკურ პირებზე მიკრომეწარმე თავისუფლდება დოკუმენტის გაცემისგან. თუმცა, როცა მომხმარებელი ითხოვს ინვოისს, მომხმარებელთა დაცვის კოდექსის მიხედვით, გაცემა კვლავ სავალდებულო ხდება.
ინტერნეტით, სატელეფონო ან კატალოგური გაყიდვების შემთხვევაშიც კი, სადაც პროდუქციის გაგზავნა საჭიროა, მას თან უნდა ახლდეს შენიშვნა. ექსპერტების აზრით, მაშინაც კი, თუ მომხმარებელი არ ითხოვს შენიშვნას, ყოველთვის მნიშვნელოვანია მისი შეთავაზება, რადგან ამან შეიძლება თქვენს ბიზნესს მეტი სანდოობა შესძინოს.
