რომ ზღაპრებიბავშვების ყოველდღიურ ცხოვრებაში არსებული მოკლე ლიტერატურული გადმოცემები. მისი მთავარი მიზანია წარმოადგინოს მესიჯი, ეს არის სიუჟეტის მორალის წმინდა სასწავლო ხასიათით.
მოკლედ, პერსონაჟები, როგორც წესი, ცხოველები ან გამოგონილი საგნები არიან. მათი ისტორიები მოთხრობილია პატარების გასართობად და სწავლების მიზნით, ამავდროულად, ასტიმულირებს მათ განვითარებას და წარმოსახვას.
ა თხრობითი "ლომი და თაგვი" მიეწერება ეზოპეს, ძვ.წ. VI საუკუნეში. გ, და ასწავლის არა მხოლოდ ყველაზე პატარებს, არამედ ახალგაზრდებსა და მოზარდებს, რომ განურჩევლად ზომისა, ჩვენ ყველას გვჭირდება ერთმანეთის დახმარება.
ტყეში მზე უბადლო ბზინვარებით ამოდიოდა. ცხოველთა სამეფოსთვის ახალი დღე დაიწყო. ცხოველები კი, გაღვიძებულნი, ზარმაცებულნი, იღრიჭებოდნენ და ერთმანეთს უსურვებდნენ დილა მშვიდობისა.
– როგორ ხართ, მის ბუ?
– კარგი, ბატონო ფარშევანგი!
– კარგად გეძინა, ექიმო მაიმუნი?
– მეფესავით, გავიაო!
მაგრამ დაბნეულობის შესაქმნელად მხოლოდ მეფის ხსენება იყო საქმე. ლომის ყვირილზე ყველა კანკალებს.
-ღმერთო მიშველე! თქვა გველმა.
- გავიქცევი! თქვა სპილომ.
ყველა გარბის და ტყე თაროში იშლება. ვგულისხმობ... მხოლოდ ერთი დარჩა. ეს იყო თაგვი, გაფანტული, რომ იღვიძებდა იმ საათში, არც კი გაუგონია ის ღრიალი. უდიდეს სიმშვიდეში ვერც კი შეამჩნია, რომ მეფე ლომი მოდიოდა, მშიერი, საჭმელს ეძებდა. როცა დაინახა, წამოხტა და პატარა ცხოველს ხელი მოჰკიდა.
– რატომ, შეხედე! წამოიძახა მან.
- რა გემრიელია პატარა თაგვი!
მხოლოდ მაშინ გააცნობიერა პატარამ ყველა საშიშროება და მისი შიში იმდენად დიდი იყო, რომ ჭიპში შემცივნება გამოიწვია.
- არ შემჭამო, მეფე ლომ! თქვა შეშინებულმა თაგვმა.
- ასე, სუნელების გარეშე, გემო არ მექნება!
მაგრამ მხეცი უკვე მზად იყო მის საჭმელად, როცა თაგვმა, საწყალმა, ბოლო ზარი დარეკა.
– გთხოვ, გთხოვ, ძალიან მიყვარს ცხოვრება. მე ძალიან ახალგაზრდა თაგვი ვარ, ჯერ ადრეა სიკვდილი.
ლომმა დაფხაჭა მანე, ერთი წუთით აირეკა...
- Მართალი ხარ! მოგვიანებით ისაუბრა.
-ძალიან პატარა ხარ!
-ამჯერად არ შეგჭამ! კიდევ ერთ შანსს მოგცემ. ეს ზომა ხომ საჭმელადაც არ მაწყობს!
– გმადლობთ, თქვენო უდიდებულესობავ! შვებით თქვა თაგვმა.
-შენი საქციელის სიკეთეს მაინც გადავიხდი.
- ეს ნამდვილად კარგია! გაეცინა მეფე ლომს.
„ასეთი პატარა არსება ასეთი პრეტენზიებით!
და როცა დასცინოდა საწყალ თაგვს, ის წავიდა, ყველა დაჟინებული, არ იცოდა, რომ საფრთხე მას წინ ელოდა.
წარმოიდგინეთ, რომ მხეცი ბილიკზე სიარულისას მოულოდნელად წააწყდა და ხაფანგში გავარდა. დაიჭირეს, ლომი შეშინებული იყო. ის იღრიალა, თათები დაჰკრა, მაგრამ უსარგებლო იყო.
სწორედ მაშინ, დიდი იღბლით, თუ ბედის შრომით, იქ გადიოდა ჩვენი პატარა მეგობარი. ამის დანახვისას მან მაშინვე დაიყვირა:
- არ ინერვიულო, მე გიშველი!
შემდეგ კი თოკზე ღრღნიდა და მოახერხა მისი განთავისუფლება.
ამჯერად მადლიერი ლომი იყო. ისევ თავისუფალი იყო და გაკვეთილი ისწავლა:
ყველაზე სუსტებსა და პატარებს შორის, არც ერთი წამით არ შეგეპაროთ ეჭვი, რადგან ზომა არასოდეს ყოფილა და არც იქნება ოდესმე დოკუმენტი.
