ფედერალური უზენაესი სასამართლო (STF) კენჭს უყრის, ამ კვირაში, ნებართვის შესახებ საშინაო სწავლება ან ოჯახური განათლება. განათლების ეროვნული საბჭოს მიერ უარის მიუხედავად, პრაქტიკა მიღებულია ბრაზილიელი ოჯახების მიერ, რომლებიც ამჯობინებენ შვილების განათლებას სახლში და არა ტრადიციულ სკოლაში.
ხმის მიცემა მომავალ ხუთშაბათს (30) იგეგმება და თუ სისტემა არ დამტკიცდება, ამ ბავშვებისთვის საგანმანათლებლო დაწესებულებებში ჩარიცხვა სავალდებულო იქნება. სასამართლო დაადგენს, შეესაბამება თუ არა სწავლების ფორმა, რომელიც საკმაოდ გავრცელებულია შეერთებულ შტატებში, ბრაზილიის კონსტიტუციის დებულებებს.
მეტის ნახვა
IBGE ხსნის 148 ვაკანსიას აღწერის კვლევის აგენტისთვის; ნახე როგორ…
გამოქვეყნდა კანონი, რომელიც ადგენს „პროგრამის შეძენის…
ქარტიის 205-ე მუხლი განათლებას განიხილავს როგორც „ყველას უფლებას და სახელმწიფოსა და ოჯახის მოვალეობას“, რომლის ხელშეწყობა უნდა მოხდეს საზოგადოების თანამშრომლობით. ამ თვალსაზრისით, მიზანია „პიროვნების განვითარება, მისი მომზადება მოქალაქეობის განსახორციელებლად და სამუშაოდ კვალიფიკაციის ამაღლების შესაძლებლობა“.
აქცია დაიწყო 2012 წელს, როდესაც ოჯახმა რიო გრანდე-დუ სულიდან შეიტანა სარჩელი 11 წლის ქალიშვილს სახლში სწავლების უფლებისთვის. მიზანი იყო გაუქმებულიყო განათლების მუნიციპალური დეპარტამენტის გადაწყვეტილება, რომელიც ხელმძღვანელობდა ჩვეულებრივ სკოლაში საშუალო სკოლის კურსზე ჩარიცხვას.
არგუმენტად მშობლებმა გამოიყენეს თანაკლასელების „მოწინავე სექსუალობა“ და ლექსიკა, რომელიც ეწინააღმდეგებოდა თანაარსებობისა და სოციალიზაციის იდეალურ კრიტერიუმებს. კიდევ ერთი სადავო საკითხი იყო „პედაგოგიური დაწესებები“, როგორიცაა ევოლუციონიზმი, რასაც ქრისტიანზე ორიენტირებული ოჯახი არ სჯერა.
ადგილობრივი რაიონის უარყოფის შემდეგ, ახალგაზრდა ქალის მშობლებმა მიმართეს STF-ს და 2016 წელს მინისტრმა ლუის რობერტო ბაროზომ შეაჩერა წინა სასამართლო გადაწყვეტილებები უზენაესი სასამართლოს საბოლოო გადაწყვეტილებამდე. საგანი. ამიერიდან კენჭისყრით დამტკიცებული ღონისძიება ყველა საქმეზე გავრცელდება.
STF-ს დღეს აქვს დაახლოებით 40 სარჩელი, რომლებიც ელოდება გადაწყვეტილებას, მათი უმეტესობა რიო გრანდე-დუ სულიდან მოდის. საოჯახო განათლების ეროვნული ასოციაციის (Aned) შეფასებით არის 5000 ოჯახი ჩართული საშინაო სწავლებაში, ასწავლის დაახლოებით 10000 სტუდენტს.
ასოციაციის განცხადებით, მათი უმრავლესობა შიშით ანონიმურად რჩება და მათი სურვილია კანონის ფარგლებში გააგრძელონ პრაქტიკა. თუმცა, თუ STF გადაწყვეტილება არასახარბიელოა, ანედის შიში არის სოციალური კრიზისის დამყარება, იმ მომენტიდან, როდესაც ამ ოჯახების უმეტესობა აპირებს არ ჩაირიცხოს შვილები.
Დადებითი და უარყოფითი მხარეები
საშინაო სწავლების წინააღმდეგი არიან ისეთი საჯარო ორგანოები, როგორიცაა კავშირის გენერალური ადვოკატირება (AGU) და განათლების ეროვნული საბჭო. მათი თქმით, ბავშვებისა და მოზარდების განათლება საზოგადოებამ და ოჯახმა უნდა ააშენოს, მაგრამ ერთად და არა იზოლირებულად.
კიდევ ერთი არგუმენტი გამოიყენება სოციალიზაციის შესახებ, რადგან ამ ინსტიტუტების თვალსაზრისით, სკოლა ემხრობა ოჯახში წარმოდგენილი გამოცდილებისა და ხედვების გაცვლას. გარდა ამისა, მხოლოდ საგანმანათლებლო ქსელის პროფესიონალები იქნებოდნენ კვალიფიცირებული, რათა უზრუნველყონ სრული შინაარსი, ანუ მიუკერძოებლობის გარეშე.
გენერალურმა პროკურატურამ (PGR), თავის მხრივ, მიიღო შუალედური პოზიცია, რომელშიც ნათქვამია, რომ საჭიროა სამართლებრივი წესები სოციალიზაციისა და სრული ტრენინგის უზრუნველსაყოფად. მეორეს მხრივ, რიო გრანდე-დუ სულის ოჯახის ადვოკატი, რომელმაც სარჩელი შეიტანა, ამტკიცებს, რომ დღეს სკოლებში მიღებული გამოცდილება შორს არის პოზიტიურისგან.
ის თავისი არგუმენტის გასამყარებლად ასახელებს ბულინგის, ნარკოტიკებისა და ძალადობის შემთხვევებს, გარდა თავად სწავლების ხარისხისა. ის ამტკიცებს, რომ საშინაო სწავლება უზრუნველყოფს უფრო ჯანსაღ ცხოვრებას, გარდა უმაღლეს სასწავლებლების შესრულების შემთხვევების იმ ქვეყნებში, სადაც საშინაო სწავლება დაშვებულია.
დეპუტატთა პალატას ამჟამად სამი წინადადება აქვს საშინაო განათლების რეგულირებისთვის. ერთ-ერთი მათგანი საშუალებას აძლევს ბავშვებს ასწავლონ სახლში, თუმცა მათ სკოლაში ჩარიცხვის ვალდებულებით პერიოდულად აფასებენ. თუმცა ტექსტების შესაფასებელი პროგნოზი ჯერ არ არის.
პორტალ G1-თან ინტერვიუში Unicamp-ის განათლების ფაკულტეტის პროფესორი და ამ საგნის ექიმი ლუსიანე ბარბოსა მიუთითებს რეგულარიზაციის აუცილებლობაზე, თუმცა მას დიდ გამოწვევად თვლის. მთავარი მიზეზი ქვეყნის სოციალური და ეკონომიკური უთანასწორობაა.
მისი თქმით, გასათვალისწინებელია, რომ სკოლა მრავალი ბავშვისთვის განათლებაზე ხელმისაწვდომობის მთავარი ან ერთადერთი ფორმაა. ამიტომ, საშინაო სწავლების რეგულაცია უნდა მოხდეს ისე, რომ არ შეიზღუდოს ეს უფლება. ლუსიანე ასევე იხსენებს, რომ ხშირ შემთხვევაში სკოლაში სიარული ნიშნავს ბავშვის ნარკოტიკებს, ბავშვთა შრომას ან სექსუალურ ექსპლუატაციას.
