აგრონომიისა და აგროეკოლოგიის პროფესორი, დერეკ ლინჩი, დალჰაუზის უნივერსიტეტიდან, კანადაში, ვებსაიტზე The Conversation-ზე გამოქვეყნებული ბოლო სტატია, რომელიც მიმართა გეოლოგიურ ეპოქას, რომელშიც ჩვენ ვიმყოფებით ცოცხალი: ანთროპოცენი.
ეს ახალი ერა შემოგვთავაზეს მკვლევარებმა 1980-იანი წლებიდან, რათა ხაზი გაუსვან ადამიანის საქმიანობის მნიშვნელოვან გავლენას პლანეტაზე.
მეტის ნახვა
ინოვაციური ტექნიკა იაპონიიდან დაგვემშვიდობება ჭუჭყიან ხრეშს;…
პერსონალური ჰიგიენის 3 მეთოდი დეფეკაციის შემდეგ, ექსპერტის აზრით
ლინჩი სვამს კითხვას, დაკარგა თუ არა აქტუალობა ბუნებამ, რომელიც ტრადიციულად კაცობრიობისგან განცალკევებულად ითვლება.
გეოლოგიური ევოლუციის 4,5 მილიარდ წელზე მეტი ხნის განმავლობაში, დედამიწა ჩამოყალიბდა ბუნებრივი ძალებით, მაგრამ გასული 200 000 წლის განმავლობაში კაცობრიობა გახდა ყველაფერში ცვლილებების მამოძრავებელი დომინანტური ძალა შენ ეკოსისტემები იმყოფება პლანეტაზე.
თუმცა, კაცობრიობის ექსკლუზიურმა მენტალიტეტმა გამოიწვია ქმედებები, რომლებიც უპატივცემულო ფორმებს სიცოცხლის, როგორც ლინჩი აღნიშნავს, ციტირებს ბიოლოგ ე.ო უილსონს თავის წიგნში „ნახევარი დედამიწა“ 2016.
ანთროპოცენი უკვე აჩვენებს მის არსებობის აშკარა ნიშნებს, გლობალურ ბიომრავალფეროვნებას გადაშენების საფრთხე ემუქრება. ჰაბიტატის დაკარგვა, კლიმატის ცვლილება, ბოროტად მოპოვება, პლასტმასის დაბინძურება და ქიმიური დაბინძურება გაგრძელება იქნება.
ეს განმეორებადი ზემოქმედება იწვევს სახეობების გადაშენებას ათასჯერ მეტი სიჩქარით, ვიდრე ადამიანობამდელ ეპოქაში.
(სურათი: გამჟღავნება)
EO Wilson Biodiversity Foundation-ის ნახევარდედამიწის პროექტი გთავაზობთ გლობალური ზედაპირის ჰაბიტატის 50%-ის შენარჩუნებას ყველა სახეობის 85%-ის დასაცავად.
ამრიგად, ლინჩი კვლავ ხაზს უსვამს ძირძველი ხალხის როლის პატივისცემისა და პრიორიტეტის მნიშვნელობას ბიოსფეროს შენარჩუნებაში.
კიდევ ერთი აკადემიკოსი, პოლიტიკური მეცნიერების პროფესორი, რობინ ეკერსლი, მელბურნის უნივერსიტეტიდან, აღნიშნავს, რომ ანთროპოცენის კონცეფცია არ გვთავაზობს სრულ გადაწყვეტას. ეკოლოგიური კრიზისი, მაგრამ მას შეუძლია კრიტიკული სამუშაოს შესრულება პოლიტიკური და ეკონომიკური ისტორიის გეოლოგიური დროის კონტექსტში მოთავსებით.
შემაშფოთებელი სცენარი
პლანეტის მომავლის ფორმირებაზე პასუხისმგებლობა ეკისრება კაცობრიობას, დომინანტურ გეოლოგიურ ძალას, რომელიც გავლენას ახდენს დედამიწის სისტემებზე.
თუმცა, დღემდე, კლიმატის მოლაპარაკებებმა ვერ შეძლო გლობალური დათბობის შენარჩუნება პარიზის შეთანხმებით დადგენილ 2ºC-ზე დაბლა.
ანთროპოცენის, როგორც კრიტიკული ნარატივის მიღება შეიძლება წარმოადგენდეს კაცობრიობის დაკავშირების შესაძლებლობას პლანეტასთან და მის სხვა ბინადრებთან, ცოცხალ და არაცოცხალთან.
ეს ხაზს უსვამს ანგარიშვალდებულების დემოკრატიულ კრიზისს მათ შორის, ვინც სარგებლობს ეკოლოგიური რისკებით გამდიდრებისთვის და აბსოლუტური უმრავლესობა, ვინც განიცდის შედეგებს.
თუ კაცობრიობა, ფაქტობრივად, დედამიწის ახალი გეოლოგიური ძალაა, დემოკრატია ხდება პლანეტის ყველაზე ძვირფასი ქონება.
როდესაც ანთროპოცენი ხელახლა ამახვილებს ყურადღებას ჰიბრიდულობასა და პლანეტარული კოევოლუციაზე, ეკოლოგები იწყებენ გვესმოდეს, რომ აზრი აღარ აქვს ბუნებრივი სამყაროს შეცვლის მცდელობას, მათ შორის, ვინც უკვე შეცვლილია კაცობრიობა.
