დაწყებითი სკოლის მეხუთე წლის მოსწავლეების ტექსტის ინტერპრეტაციის აქტივობა. ეს არის ტექსტის ინტერპრეტაციის აქტივობა: პომიდორი, რომელიც ვითომდა ბურთია.
შეგიძლიათ გადმოწეროთ ეს აქტივობა პორტუგალურ ენაზე Word ფორმატში (შაბლონის რედაქტირება შესაძლებელია) და PDF ფორმატში (მზადაა დასაბეჭდად).
გადმოწერეთ ტექსტის ინტერპრეტაციის სავარჯიშო შემდეგიდან:
სკოლა: თარიღი:
პროფ. კლასი:
სახელი:
მიუხედავად იმისა, რომ გამოფენა იმ პატარა ქალაქში ტარდებოდა, იქ ძალიან უბედური პომიდორი იყო.
მან იცოდა, რომ წინ, ლამაზ მოედანზე, ბევრი ბიჭი ენთუზიაზმით თამაშობდა ფეხბურთს. მაგრამ ღარიბ პომიდორს ძალიან დიდი სურვილი ჰქონდა ჰქონოდა მასთან თამაში, გაღიმება, მასთან ცხოვრება. ალბათ უკვე იცოდით, რომ პომიდორს მეგობრები არ ჰყავს, რა თქმა უნდა, სხვა პომიდვრის გარდა. ეს ყველაფერი მას ძალიან აწყენინებდა.
ერთ ღამეს, როდესაც ყველა ხილი და ბოსტნეული მათი კარვებიდან იქნა შეგროვებული, პატარა პომიდორმა გადაწყვიტა გამოსწორებულიყო სიტუაცია და ახალი მეგობრების ძებნაში წავიდა. მან პატარა წითელი ყვავილი გაატარა და თქვა:
- გამარჯობა ლამაზ ყვავილო! გინდა იყო ჩემი მეგობარი?
და ყვავილმა, ძალიან მორცხვმა დაინახა მის გვერდით პომიდორი, თითქმის არ იცოდა რა უნდა ეთქვა იმ მომენტში. ფურცლები კანკალებდა და უმჯობესია იფიქროს, ვითომ ლაპარაკი არ შეეძლო. ძალიან იმედგაცრუებული პომიდორი წავიდა გზაზე. მოსახვევში მან იპოვა ორი ძალიან უცნაური ფიგურა, რომლებიც საუბრობდნენ და გადაწყვიტა შეუერთდეს საუბარს.
- გამარჯობა. გსურთ იყოთ ჩემი მეგობრები?
ბაყაყმა, უცნაური ჩაცმულობით, გააანალიზა ეს მყიფე პატარა პომიდორი და თქვა:
- ჩვენ არ გიცნობთ და შენ უბრალოდ საშინელი პომიდორი ხარ! როგორ ფიქრობთ, ვიმეგობრებთ პომიდორთან?
- უკაცრავად, ვიფიქრე... და სანამ პომიდორი თავის თავს ახსნიდა, უზარმაზარი ქუდით ხოჭო შეაწყვეტინა:
- პომიდორი როდის ფიქრობს? გარდა ამისა, აქ შენთვის ადგილი აღარ არის! ნახვამდის და ისინი წავიდნენ, შორეულ ადგილას, სადაც პომიდორი ვერასდროს ნახავდა მათ.
ცუდი პომიდორი! იგი თავს უფრო და უფრო მარტოსულად გრძნობდა. მაგრამ მან არ დაანება თავი ვინმეს პოვნაზე, რომელიც შეიძლება მისი ნამდვილი მეგობარი ყოფილიყო. თუმცა, ხის ქვეშ რომ გაჩერდა, ხმა გაისმა. მან მარჯვენა მხარეს გაიხედა და დაინახა ორი ბავშვი იცინოდა. რა, მან არ იცოდა.
- Მე უკვე ვიცი! მე მათ ვკითხავ, რატომ იცინიან ასე ძალიან და იქნებ მოსწონთ ისინი.
- გამარჯობა. შეიძლება ვიცი, რაზე იცინიან?
ბავშვები ახლა არ გახალისდნენ, ისინი აშინებდნენ იმით, რაც ხდებოდა.
- მოსაუბრე ბურთი? იკითხა გოგონამ, რომელსაც ლია ერქვა.
– É. როგორც ჩანს, მან რაღაც თქვა. მანუელმა უპასუხა.
- კი ვლაპარაკობ. მაგრამ… მე არ ვარ ბურთი.
ბავშვებმა ერთმანეთს გადახედეს და გაუჩერებლად განაგრძეს სიცილი. პომიდორი ამან შეაწუხა და კიდევ ერთხელ სცადა:
- Ყველაფერი კარგადაა! სიცილი შეგიძლია, თუ გინდა, მაგრამ იცოდე, რომ მე შენთან მეგობრობა მინდოდა. იმდენი მინდოდა. მაგრამ დავინახე რომ საერთოდ არ მოგწონვარ და ამიტომ მივდივარ.
ამის გაგონებაზე ლიამ მას დაურეკა:
- ჰეი, მოიცადე! ჩვენ ვიცინეთ, რადგან თქვენ თქვით, რომ ეს ბურთი არ იყო.
- ჰო, და მე ბურთი არ ვარ. მე ვარ პომიდორი.
სიცილი ისევ გაიმეორა. პომიდორი ნელა იწევდა, შეუმჩნეველი იყო. იმ მომენტში სულ ვფიქრობდი ბიჭებზე, რომლებიც ბურთს თამაშობდნენ ბაზრობის მახლობლად მდებარე ამ პატარა მოედანზე და გაზეთზე ბურთის თამაშის უგემრიელეს გზას. ის კი ფიქრობდა, რომ თუ იმ ბიჭებს სურდათ ის ბურთი ყოფილიყო, ის მიიღებდა მას. ნელ-ნელა მიხვდა, რომ ყველა გარბოდა მხოლოდ იმიტომ, რომ ის პომიდორი იყო. მათ ალბათ არ ეგონათ, რომ ღირდა მეგობრობა ასე წითელ, პატარა ადამიანთან და რომელსაც პომიდორი ერქვა. ახლა კი მხოლოდ ბურთზე ვფიქრობდი. იმ ბიჭების ბურთი. შემდეგ მას მეგობრები ეყოლებოდა. მან მოედნის წინ გაიარა, სადაც თორმეტი ბიჭი სიამოვნებით თამაშობდა ბურთს. ის საათობით იდგა იქ და უყურებდა თამაშს. უცებ ბურთი, რომელიც პატარა ბურთი იყო, ნახევრად ნარინჯისფერი, შუა ქუჩაში დასრულდა. ამ დროს მანქანა მოვიდა დიდი სიჩქარით და ბურთი გადააგდო. ბურთის მფლობელი არტური შეშფოთებული იყო უბედური შემთხვევისგან და ტირილიც კი ჰქონდა. შემდეგ თამაში დასრულდა. ბურთის გარეშე შეუძლებელი იქნებოდა ფეხბურთის თამაშის გაგრძელება. პომიდორი, რომელსაც სურდა ბურთი ყოფილიყო მეგობრების შეძენის მიზნით, მაშინვე გადაიფიქრა. არ მინდოდა მანქანამ გამანადგურა, ან ბიჭმა მაგრად გამომაგდო. მიხვდა, რომ არ შეიძლებოდა ყოფილიყო მეგობარი ვინმესთან, ვინც მას წიხლით სცემდა. ასე რომ, მან იფიქრა, რომ საუკეთესო საქმეა ბაზრობაზე დაბრუნება. იქ მას ისეთი მეგობრები ჰყავდა: წითელი, მრგვალი და რა ჯობია, იგივე სახელით.
ავტორი: კარინა კასპერი
1) რა არის ტექსტის სათაური?
რ .:
2) ვინ არის ტექსტის ავტორი?
რ .:
3) ვინ არის მთავარი პერსონაჟი ტექსტში?
რ .:
4) რამდენი და რომელი სიმბოლოა გამოსახული ტექსტში?
რ.:
5) სად ვითარდება ამბავი?
რ .:
6) ყველაზე მეტად რა უნდოდა პომიდორი?
რ .:
7) მიიღო თუ არა ის რაც უნდოდა, როდესაც ბაზრობა დატოვა? გაამართლე შენი პასუხი.
რ .:
8) რას ფიქრობდა პომიდორი, როდესაც მანქანა ბურთს გადასცდა?
რ .:
9) რატომ გადაწყვიტა პომიდორმა სახლში დაბრუნება?
რ .:
წვდომისთვის
საათზე პასუხები არიან სათაურის ზემოთ მოცემულ ბმულზე.
შეატყობინეთ ამ რეკლამას
