ო ტრუბადური როგორც ლიტერატურული მოძრაობა, უდიდესი მნიშვნელობის სცენარში ჩანს პორტუგალიური ენის ტრანსფორმაციისთვის, ანუ ჩვენი ენის წარმოშობისთვის, მას აქვს მე დავიწყე საშუალო შუა საუკუნეებში დაახლოებით XI საუკუნეში, პროვანსის რეგიონში, სამხრეთ საფრანგეთში, იმ პერიოდში, როდესაც აღინიშნა ფეოდალიზმის და სოციალური სტატუსის დაშლა. სოციალური სტატუსი ან სტატუსი საზოგადოება წარმოადგენდა ფეოდალიზმისგან წარმოქმნილ სტრუქტურას, პიროვნების პოზიცია საზოგადოებაში დამოკიდებულია მის ოჯახურ წარმოშობაზე, დაიბადა მსახური, მოკვდება მსახური, ყველა ამ ხსენებულ კონტექსტს ასახავს ტრუბადურიზმი თავის სიმღერებში, ტრუბადურიზმმა დაკარგა ძალა დაახლოებით XIV საუკუნეში ჰუმანიზმი
ინდექსი
ტრუბადურიზმი, რომელიც ცნობილია, როგორც პოეტური ფიგურა, ლექსებს ლექსებს, ანუ ის ასახავს ყოველდღიურ მოვლენებს თავის ლექსებში. ტრუბადური იდენტიფიცირებულია, როგორც თავადაზნაურობის წევრი, აღიარებულია როგორც შუასაუკუნეების ჯენტლმენი და რა მიზეზითაა შუასაუკუნეების ჯენტლმენი? შუა საუკუნეებში მამაკაცები ვაჟბატონობაზე იყვნენ ორიენტირებულები, ამ პოსტით ისინი იცავდნენ თავიანთ ტერიტორიებს, ქრისტიანული პრინციპებისა და ერთგულების დაცვით. ტრუბადურებმა დაიწყეს ლექსების ზეპირსიტყვიერება, რომლებიც ისტორიულ გარემოში შუქდნენ თავის ამჟამინდელი თავისებურებებით. ლექსებში ქვედა თავადაზნაურობის წევრის თანაცხოვრება მაღალი დიდგვაროვნების ფიგურებთან, იქიდან დაბადებული, მოსიყვარულე ზრახვები, ეს ზრახვები უარყოფილია რელიგიური ფასეულობებისა და სოციალური დაბრკოლებების სისტემის მიერ, რაც საშუალებას არ აძლევს ამ სიყვარულს წარმოადგენდეს მოსიყვარულე პლატონიზმი.
ეს კონტექსტი რომის იმპერიის დაცემის შედეგად გაჩნდა, ევროპაში ბარბაროსები მთლიანად შეიჭრნენ, ადამიანები მინდვრებს აფარებდნენ თავს და თავშესაფრისა და უსაფრთხოების სანაცვლოდ იხდიდნენ გადასახადებს და თავისუფლების დაკარგვაც კი, ადგილები ფეოდალების სახელით გახდა ცნობილი ფეოდალების გამო, რომლებიც ლტოლვილებს მიწის ნაკვეთებს "ასესხებდნენ", მსახურები.
შუა საუკუნეების დრო იყო ევროპის პორტრეტი ეკლესიის დომენის შესახებ, ანუ ადამიანი განიხილებოდა როგორც მეორეხარისხოვანი, ღმერთი განიხილებოდა როგორც ცენტრი სამყაროს, ანუ თეოცენტრიზმს, ეკლესიას, რომელიც მიმართავდა საზოგადოების ღირებულებებსა და ქცევას, მხოლოდ მათ ეკლესიასთან პირდაპირ კავშირში იყო განათლების განუყოფელი სფერო, როგორიცაა კითხვა, წერა, ხოლო გლეხები საშინლად ცხოვრობდნენ Დედამიწა.
მნიშვნელოვანია აღინიშნოს, რომ ტრუბადურიზმი წარმოიშობა 4 თეზისიდან, არაბული ნაშრომიდან, ხალხური ნაშრომიდან, შუა – ლათინისტური თეზისიდან, ლიტურგიკული ნაშრომიდან.
სხვა სტატიები:
პორტუგალიამ პირველი ლიტერატურული გამონათქვამი ტრუბადურის მოსვლისთანავე მიიღო, იგივე აზრით იგი დამკვიდრდა, როგორც სრული დამოუკიდებლობის ქვეყანა. ტრუბადურიზმს პორტუგალიაში დიდი გამოვლინება ჰქონდა მე -12 და მე -13 საუკუნეებში, ხოლო მე -14 საუკუნეში მისი სრული დაცემა, მოძრაობამ უმაღლესი ნიშანი მიიღო პორტუგალიის ჩრდილოეთ რეგიონში და გალისიაში, სიმღერები გალიციურ-პორტუგალურ ენაზე მღერიან ტრუბადურებით პროვანსული.
პირველი ნამუშევარი, რომელიც აღნიშნავს მის არსებობას, იყო XII საუკუნის ბოლოს მწერალ პაიო სოარეს დე ამასთან, ყველა ამ სიტუაციამ საშუალება მისცა შექმნას ახალი პორტუგალიური სალიტერატურო სკოლები, რომლებიც ლიტერატურიდან გამომდინარეობს ბრაზილიელი.
ტრუბადურიზმი ასახავს ამ სოციალურ ურთიერთობას შეუძლებელ სიყვარულს შორის, რომელიც დაიბადა მაღალ აზნაურობასა და უბრალო მსახურს შორის, რომელიც ამავე დროს აჩვენა გაგება და პატივისცემა, მაგრამ გულის სიღრმეში მან განიცადა სიყვარული, რომლის მიღწევაც ვერ მოახერხა, ანუ მათი სოციალური ურთიერთობის მეტაფორული გამოვლინება.
სიყვარული ტრუბადურში ჩანს, როგორც რაღაც იდეალიზირებული, ოცნებობდა იერარქიისა და სოციალური უთანასწორობის გამო, რამაც არ დაუშვა ეს ასე ნაოცნებარი სიყვარული.
ტრუბადური: კომპოზიტორი, მომღერალი და ინსტრუმენტალისტი, რომელიც თავადაზნაურობას ეკუთვნოდა კულტურული ხარისხით, ანუ მან შეადგინა უმაღლესი კატეგორია
სეგრელი: დაქვემდებარებული ან გახრწნილი დიდგვაროვანი ადამიანი, ის იყო კომპოზიტორი და მომღერალი, ჩვეულებრივ მოხეტიალე და პროფესიონალი.
ჯოგრალი: პოპულარული წარმოშობა შემოიფარგლებოდა მხოლოდ კომპოზიციების წარდგენით, სასამართლოს ყურადღების გადასატანად
მინსტრელი: პოპულარული წარმოშობა შემოიფარგლებოდა მხოლოდ ციხე-სიმაგრეებში კომპოზიციების წარდგენით
შემდუღებელი: ქალი, რომელიც თან ახლდა მხატვრებს, რომლებიც ცეკვავდნენ და კასანეტზე თამაშობდნენ
პირველ კომპოზიციებს შორის გამოჩნდა სიმღერები, ამ პოეზიამ, რომელიც სასახლეებში ცხოვრობდა, სასახლის პოეზიას უწოდებდა, 4 ტიპის გამონათქვამებს წარმოადგენდა: ტექსტი: Cantigas de amor და cantigas de amigo, ხოლო სატირული: Cantigas de scorn და cantigas de mal disse კონტექსტში, კომპოზიციების ეს კრებული თავდაპირველად ზეპირი ფორმით იქნა გამოცხადებული, შემდეგ კი შედგენილია სიმღერების წიგნები.
Სასიყვარულო სიმღერები: ლირიკული მამაკაცი, სინტაქსური პარალელიზმი, ანუ ლექსების დამახსოვრება, ვასალის მოსიყვარულე სიყვარული არის პრეტენზია პრინცესა და დედოფალი, მაღალი თავადაზნაურობის ფიგურა, სიყვარული შეუძლებელია კონსოლიდაცია, ტკივილის ამ გრძნობას წარმოადგენს გადასცემს.
"მე ვიცი გარკვეული ადამიანი, ოჰ ლამაზო,
ვინ შენი გულისთვის ხედავს, რომ მისი სიკვდილი მოვა;
ნახეთ ვინ არის და დაიმახსოვრე იგი;
მე, ჩემო ქალბატონო.
მე ვიცი გარკვეული ადამიანი, რომელიც თავს ახლოს გრძნობს
შენგან სიკვდილი ნამდვილად მოვიდა;
ნახეთ ვინ ხართ და გაითვალისწინეთ იგი;
მე, ჩემო ქალბატონო.
მე ვიცი გარკვეული ადამიანი, მოუსმინე ამას:
ის კვდება შენთვის და შენ გინდა რომ წასულიყო;
ნახეთ ვინ არის და არ დაივიწყოთ იგი;
მე, ჩემო ქალბატონო.
მეგობრის სიმღერა: ლირიკული ქალი თვით მამრობითი მწერლობაში, ეს აჩვენებს ურთიერთობის მეორე მხარეს, ტანჯვას ქალი სიყვარულით, რომელსაც მეგობარს ეძახიან, აუტანელი სიყვარულის ტკივილი, საყვარელი ადამიანის სიძულვილი, მიტოვება, მენატრები.
ვიგო ზღვის ტალღები,
თუ ჩემს ბიჭს ნახავ!
ღმერთო, (თქვი) მალე მოვა!
უხეში ზღვის ტალღები,
თუ ხედავ ჩემს საყვარელს!
ღმერთო, (თქვი) მალე მოვა!
თუ ხედავ ჩემს საყვარელს
ვისთვისაც ძალიან მეშინია!
ღმერთო, (თქვი) მალე მოვა!
სიმღერები Scorn და წყევლა: პირდაპირი კრიტიკა და ირონიული შინაარსი, მალდიზერის სიმღერების დანერგვა, უხეში და უფრო სწორი ტონით.
იქ! მახინჯი ბედია! წუწუნისკენ წახვედი
იმიტომ, რომ არასდროს მიქებია შენი ჭექა-ქუხილით
მაგრამ ახლა სიმღერა მინდა
რომელშიც მე შენ შექებ,
და ნახე როგორ მინდა შენი დიდება:
მახინჯი, მოხუცი და გიჟი მეპატრონე!
იქ! მახინჯი ბედია! ღმერთმა მაპატიოს!
რადგან ასეთი კარგი გული გაქვს
რომ ამ საქციელს გიქებ,
თუმცა, მე შენ დიდება;
და ნახეთ რა იქნება დიდება:
მახინჯი, მოხუცი და გიჟი მეპატრონე!
მახინჯი ქალბატონო, არასდროს მიქებია
ჩემს ჭექა-ქუხილში, მაგრამ მე უკვე ბევრი მოვიყვირე;
თუმცა, ახლა კარგ სიმღერას შევასრულებ
რომელშიც მე შექებ შენ, თუმცა:
და მე გეტყვით როგორ შევაქებ:
მახინჯი, ძველი და გიჟი პატრონი!წყარო: CAMPEDELLI, Samira Yosef. ლიტერატურა: ისტორია და ტექსტი 1, სარაივა, 2005 წ. პ. 149-157.
არ შეგვიძლია არ ვახსენოთ რაინდული რომანები, პროზაში ტრუბადურიზმი აღნიშნავს ლექსებს, ზოგი ადაპტირებულია კინოთეატრებში, როგორიცაა: წმინდა გრაალის მოთხოვნა, რომ წარმოიშვას ინდიანა ჯონსი თეატრებში, ლანცელოტი და შელოცვა Აქ
პერიოდის სტილი არასდროს კვდება და ამის გარკვევა კარგად შეგვიძლია DJAVAN- ის მუსიკაში, ტრუბადურის მეხსიერებაში ხელი შეუწყო რამდენიმე სიმღერის შექმნას რომანტიზმში და დღეს ტრუბადურიზმის გავლენას ახდენს სიმღერაში Meu bem გინდოდეს:
ჩემო ძვირფასო
ჯავანი
ჩემო ძვირფასო
ეს არის საიდუმლო, ეს არის წმინდა
ის ნაკურთხია
Ჩემს გულში
ჩემო ძვირფასო
ცოტა ცოდვაა
ეხვეოდა
ემოციით
ჩემო ძვირფასო
ჩემი ხიბლი
ვიტანჯები
ამდენი სიყვარული
და რა არის ტანჯვა
ჩემთვის მე ვარ
დაიფიცა მოკვდეს
Სიყვარულის?
გამოიწერეთ ჩვენი ელ.ფოსტის სია და მიიღეთ საინტერესო ინფორმაცია და განახლებები ელ.ფოსტის საფოსტო ყუთში
გმადლობთ დარეგისტრირებისთვის.