ტექსტის ინტერპრეტაციის აქტივობა, რომელიც შესთავაზა დაწყებითი სკოლის მერვე ან მეცხრე კურსის სტუდენტებს, კითხვებით, რომლებიც ემყარება ტექსტს "A Doida".
პორტუგალიურ ენაზე მოცემული აქტივობა შესაძლებელია ჩამოსატვირთად Word– ის რედაქტირებად შაბლონში, რომელიც მზად არის PDF დასაბეჭდად და ასევე დასრულებული აქტივობისთვის.
ჩამოტვირთეთ ეს პორტუგალიური აქტივობა შემდეგ მისამართზე:
სკოლა: თარიღი:
პროფ. კლასი:
სახელი:
შეშლილი ქალი კოტეჯში ცხოვრობდა შელახული ბაღის ცენტრში. ქუჩა მიედინებოდა ნაკადისკენ, სადაც ბიჭები ბანაობდნენ. (…) სამი ბიჭი დილაადრიან ჩამოფრინდა ჩიტის დასაბანად და დასაჭერად. მხოლოდ იმ განზრახვით. მაგრამ კარგად იგრძნო შეშლილი ქალის სახლის გვერდით გასვლა და მისი ცელქობა. დედებმა პირიქით თქვეს: ეს საშინელება იყო, რამდენიმე ცოდვა უფრო დიდი იქნებოდა. ჩვენ უნდა შეგვეწყალოს გიჟები, რადგან ისინი არ სარგებლობენ იმ შეღავათებით, რომლითაც ჩვენ, საღ გონებას, მოგვცეს. (…) დამაბნეველად ცნობილი იყო, რომ შეშლილი ქალი იყო ისევე, როგორც სხვები მის დისტანციურ დროში (იგი 60 წელს გადაცილებული იყო და სიგიჟე და ასაკი ერთად ზრუნავდნენ მის სხეულზე). ვარიაციებით დადიოდა ამბავი, რომ იგი ფერმერთან იყო დაქორწინებული და ქორწილი უზარმაზარი წვეულება იყო. მაგრამ ქორწილის ღამეს კაცმა უარყო იგი, ღმერთმა იცის რატომ. ქმარი საშინლად წამოდგა და ჩხუბის სიცხეში აიძულა იგი; ის კიბეებზე ჩამოჯდა, ძვლები დაიმტვრია, ჩამოვარდა. ორივენი ერთმანეთს აღარავის უნახავს. სხვებმა თქვეს, რომ მამამ და არა მისმა ქმარმა გააძევეს იგი და მათ აუხსნეს, რომ ერთ დილით მოხუცმა ყავაში სხვა მწარედ იგრძნო თავი, დიდი ფული და სიკვდილი ღირდა (…) ყოველ შემთხვევაში, დიდმა ხალხმა არ თქვა ამბავი სწორად და ბიჭებმა დეფორმაცია მოახდინეს ზღაპარი ყველამ უარყო, მან ჩაკეტა იმ კოტეჯში, ნაკადისკენ მიმავალ გზაზე და ბოლოს გონება დაკარგა. მანამდე მან დაკარგა ყველა ურთიერთობა. არავის ჰქონდა გულში მისი მონახულება. (…) ზოგჯერ მოხუცი შავი ქალი წამოიწყებდა თავს, თავისი მილით და მოთმინებით თავაზიანი ტყვეობაში, და იქ ის ორი ან სამი თვის განმავლობაში რჩებოდა და ამზადებდა. ბოლოს შეშლილმა ქალი გააძევა. და ბოლოს და ბოლოს, არცერთ მოახლეს არ სურდა მისი მსახურება. შეშლილ ქალთან ცხოვრებაზე წასვლა, შეშლილისგან დალოცვის თხოვნა, გიჟების სახლში ვახშამი, ქალაქში სასჯელის გამოხატულება და სიმცირის სიმბოლო გახდა. (…) და ასე შემდეგ, ბავშვთა თაობებმა გაიარეს კარი, ფრთხილად დააფიქსირეს ფანჯრის მინა და ჩაქსოვილი ქვა. თავდაპირველად, როგორც სამართლიანი პენალტი. ამის შემდეგ, სიამოვნებისთვის. მგრძნობიარე ხალხი სინანულს გამოთქვამდა ამ ფაქტზე, ვარაუდობდნენ, რომ გამონახულიყო შეშლილი ქალის ჰოსპიტალიზაციის გზა. Მაგრამ როგორ? თავშესაფარი შორს იყო, ნათესავები არ დაინტერესდნენ. შემდეგ კი - ეს აუხსნეს იმ უცხო ადამიანს, რომელსაც შესაძლოა სიტუაცია უცნაურად მოეჩვენოს - ყველა ქალაქს ჰყავს თავისი გიჟები; თითქმის ყველა ოჯახს ჰყავს ისინი. (…) ბიჭებმა აიღეს რკინის ქვები, დაიკავეს თავიანთი პოზიციები. თითოეული თამაშობდა თავის მხრივ, შესვენებებით, შედეგის დასაკვირვებლად. უფროსმა ამბიციური მიზანი დაიტოვა: ბუხარი. (…) შეშლილ ქალბატონს, როგორც ჩანს, აგრესიას ვერ ამჩნევდა, სახლი არ რეაგირებდა. შემდეგ ჯგუფის მესამე, 11 წლის განმავლობაში, გრძნობდა თავს სიმამაცე და გადაწყვიტა ბაღში შეჭრა. (…) ბიჭმა ჭიშკარი უბიძგა: ის გაიღო. (..) ის პირველი შემოვიდა ბაღში (…) მან ცოტათი უკან დაიხია და ქუჩას გახედა: მისი თანმხლები პირები გაუჩინარდნენ. ან ისინი ნამდვილად ჩქარობდნენ, ან უნდოდათ ენახათ, სადამდე მიჰყვებოდა მისი გამბედაობა, მარტო შეშლილის ქალის სახლში. გიჟი გოგოსთან ერთად დალიე ყავა. ვახშამი გიჟი ქალის სახლში. მაგრამ ის გიჟი იყო? (…) ბიჭი ავეჯის ფეხებსა და მკლავებში გადიოდა, აქეთ აქეთ-იქით მიმოიხედა და წინ წამოიწია. ოთახი პატარა იყო და ისე ჯდებოდა. ფორტეპიანოს მასის მიღმა კუთხეში მოთავსებული საწოლი იდგა. მასში, ბიუსტმა ასწია, შეშლილ ქალს სახე გაუწოდა წინ, გამოიკვლია უჩვეულო ხმაური. უსარგებლო იყო ბიჭისთვის გაქცევა ან დამალვა. და ის გადაწყვეტილი ჰქონდა, რომ ყველაფერი დაენახა იმ სახლის შესახებ. დანარჩენებისთვის შეშლილ ქალბატონს ომის ნიშნები არ აღენიშნებოდა. მან უბრალოდ აწია ხელები თვალის დონემდე, თითქოს ისინი ქვისგან დაეცვა. მან ინტერესით შეხედა მას. (…) და რა პატარა! გემბანის ქვეშ არსებულმა სხეულმა შექმნა მცირე აწევა. პაწაწინა, მუქი, ბინძური, რომელიც კანზე ილექება და აფერხებს მას. მას ეტყობოდა, რომ ეშინოდა. (…) ბავშვმა იმედგაცრუებულმა გაიღიმა, არ იცის რა უნდა ქნა. შემდეგ შეშლილი ქალბატონი კიდევ უფრო წამოდგა და იდაყვებზე აიყვანა. პირი აუკანკალდა, გაურკვეველი, მორცხვი ხმა გამოსცა. რადგან ბავშვი არ მოძრაობდა, გაურკვეველი ხმა კვლავ გამოიხატა. მას ისეთი შთაბეჭდილება მოახდინა, რომ ეს წყევლა არ იყო, ეს ზარის გრძნობა იყო. მას შეშლილი ქალი იზიდავდა და მის მიმართ ცუდად მოპყრობის სურვილმა გაქრა. ეს საჩივარი იყო, დიახ, და თითები, უხერხულად მოძრაობამ, დაადასტურა ეს. (...) ალბათ მან წყალი ითხოვა. მორინგა მაგიდაზე იყო - ჩუმი, მინისა და ქაღალდებს შორის. მან ჭიქა ნახევრად სავსე აავსო, გაუწოდა. შეშლილი ქალი თითქოს ამტკიცებდა თავისით და ხელებს უნდოდათ მარტო დაეჭირათ, მაგრამ ბიჭს მისი დალევა მოუწია. მან ყველაფერი ბუნებრივად გააკეთა და აღარ ახსოვდა, რატომ მოვიდა იქ და არც შეშლილი ქალი შეინარჩუნა. გაგიჟების იდეა გაქრა. ოთახში იყო ერთი მოხუცი ქალი, რომელიც მწყურვალი იყო და რომელიც ალბათ კვდებოდა. მას არასოდეს უნახავს ვინმეს სიკვდილი, მშობლები მას გაჰყავდათ, თუკი მომაკვდავი ადამიანი იქნებოდა სახლში. მაგრამ ასე უნდა მოკვდეს ხალხი. პასუხისმგებლობის გრძნობა დაეუფლა მას. მოუხერხებლად შეეცადა თავი ბალიშზე დაეყრდნო. ქალის ხისტი კუნთები არ უშველა. მან მოუწია მხრებზე ჩახუტება - ზიზღით - და ბოლოს მოახერხა მისი რბილ მდგომარეობაში ჩაწოლა. (…) წყალი არ შეიძლება იყოს, იქნებ წამალია… (…) იქნებ იქნებოდა ვინმეს დაურეკო. (…) და მეშინოდა, რომ იგი მოკვდა სრული მიტოვებით, ისევე როგორც მსოფლიოში არავინ. ის უნდა მოკვდეს. (…) იგი ავეჯს გადაეყარა, ფანჯრიდან მძიმე კარადა გაათრია, ფარდა გაშალა და შუქი შემოიჭრა სათავსში, სადაც ქალი გარდაიცვალა. წვრილი ჰაერით მიიღო გადაწყვეტილება. ქალს არ დავტოვებდი ვინმესთან დარეკვას. მან იცოდა, რომ მას ვერაფერი დაეხმარა, გარდა საწოლის პირას ჯდომისა, ხელების წართმევისა და დაელოდა რა მოხდებოდა.
კარლოს დრამონდ დე ანდრადე In: შეგირდთა ზღაპრები. ადაპტირებულია.
1) აღწერეთ რა ჩვევა ჰქონდათ ბავშვებს ქალაქში A Doida– სთან მიმართებაში?
2) რა არის ორი ვარიანტი, რომლებიც მოსახლეობამ თქვა დოიდას ცხოვრების შესახებ?
3) რა მოუვიდა A Doida- ს მას შემდეგ, რაც მან ჩაკეტა კოტეჯში, რომელიც ნაკადისკენ მიმავალ ბილიკზე მდებარეობს?
4) როგორი იყო სასჯელის ან დაცინვის გამოხატვა იმ ქალაქში, სადაც ცხოვრობდა A Doida?
5) რატომ არ დააყენეს ქალაქის მოსახლეობამ ან ოჯახის წევრებმა A Doida შესაბამის ადგილზე?
6) რა გამართლება გამოიყენეს ქალაქის მოსახლეობამ, როდესაც ჩამოვიდა უცხო ადამიანი, რომელსაც შესაძლოა სიტუაცია უცნაურად მოეჩვენოს? ეთანხმებით ამ განცხადებებს? Ამართლებს.
7) მას შემდეგ, რაც ბუხარში ქვების სროლის მცდელობამ შედეგი არ გამოიღო, რა მოუვიდა ბიჭებს? შეატყობინეთ ფაქტებს:
8) დოიდას სახლში შეჭრის შემდეგ უთხარი რა მოუვიდა ბიჭს და სახლის პატრონს? მოკლედ აღწერეთ მისი და ქალის დამოკიდებულება ამ მომენტიდან?
9) ქალთან კონტაქტის შემდეგ განაცხადეთ, რა გრძნობა დაატყდა თავს ბიჭს? შემდეგ შეატყობინეთ ზღაპრის შედეგს.
10) მოახსენეთ რას გრძნობდით ამ მოთხრობის წაკითხვის დროს
როსიანე ფერნანდეს სილვა - დაამთავრა წერილები
საათზე პასუხები არიან სათაურის ზემოთ მოცემულ ბმულზე.
შეატყობინეთ ამ რეკლამას