Vissterfte als gevolg van de opwarming van de aarde zal naar verwachting tegen 2100 toenemen

De afgelopen decennia is de planeet aarde constant oververhit geraakt, voornamelijk als gevolg van de verbranding van fossiele brandstoffen. Zo wordt er veel gediscussieerd over een mogelijk uitsterven van de mens in de komende eeuwen. Maar dit is niet het enige probleem, want dit onderzoek wijst ook op een toename van vissterfte als gevolg van de opwarming van de aarde.

Lees verder: De rotatie van de aarde wordt steeds sneller: waarom?

Vissoorten kunnen uitsterven

Onderzoekers hebben vastgesteld dat een van de belangrijkste gevolgen van klimaatverandering juist de dood van vissen is. Dit is een discussie in a nieuw artikel die in augustus 2022 werd gepubliceerd door Limnology and Oceanography Letters.

Volgens het onderzoek zal de toename van vissterfte tot 2100 naar verwachting in de komende decennia minstens 6 keer toenemen. In feite zijn veel soorten al begonnen op de lijst van bedreigde diersoorten te komen vanwege het aanzienlijke verlies van deze populaties.

Tot dan toe vonden de meeste vissterftes in meren en oceanen plaats in de zomer, tijdens warmere periodes. Klimaatverandering kan de hitte echter over de hele linie intensiveren en daardoor het hele jaar door tot sterfgevallen leiden.

Gemeenschappen rond meren kunnen worden getroffen

Om tot deze conclusie te komen, verzamelden de onderzoekers gegevens over vissterfte tussen 2003 en 2013 in Amerikaanse meren. Een van de belangrijkste oorzaken was de aanwezigheid van besmettelijke ziekteverwekkers, waarvan de toename in de meren volgens de onderzoekers een gevolg is van de stijging van de temperaturen in deze regio's.

Nu zijn wetenschappers toegewijd aan het bestuderen van de impact van het verlies van deze soorten, niet alleen voor het evenwicht van de natuur, maar ook voor het menselijk leven. Veel populaties rond deze meren overleven immers met behulp van de visserij.

In het licht hiervan kunnen hele gemeenschappen de komende decennia te maken krijgen met voedseltekorten. Helaas wijzen sommige studies op de theorie dat we ons op een onomkeerbaar punt in de klimaatcrisis bevinden en dat we daarom moeten werken aan schadebeperking. In dit geval zou de verlaging van de koolstofemissiesnelheid essentieel zijn.