De economie vormt en vertegenwoordigt de daarmee samenhangende sociale verschijnselen en het vastleggen en verspreiden ervan materiële en financiële middelen gericht op de ontwikkeling van samenlevingen, structuren en mensen. Dit kennisgebied is meestal onderverdeeld in meerdere sectoren, ingedeeld naar functie die ze uitoefenen in de hele productieketen, van de productie van grondstoffen tot consumptie direct. In die zin zijn er activiteiten, praktijken en goederen die tot al deze sectoren behoren, terwijl andere elementen in slechts één zijn opgenomen.
De meest gebruikelijke manier om economische activiteiten te classificeren is om ze in drie typen in te delen – wat zelfs officieel wordt overgenomen door instellingen als het BIM (Instituut Braziliaans Instituut voor Geografie en Statistiek), Ipea (Instituut voor Toegepast Economisch Onderzoek), INPE (Nationaal Instituut voor Ruimteonderzoek), VN (Verenigde Naties), onder anderen. Deze soorten zijn: de primaire sector, O secundaire sector
en de tertiaire sector. In sommige benaderingen is er ook een quartaire sector om naar de dienstensector te verwijzen, maar in officiële classificaties lijkt deze samen met handel in de tertiaire sector te zijn opgenomen.Bekijk meer
Ongelijkheid: BIM onthult de 10 slechtste staten om...
Israël is de 4e sterkste militaire macht ter wereld; controleer de ranglijst
De primaire sector is sector van de productie van grondstoffen en ook primaire producten, dat wil zeggen producten die direct worden geconsumeerd, zonder enige vorm van industriële of gefabriceerde transformatie. Daarom omvat deze sector van de economie niet alleen de winning van planten, dieren (jagen en vissen) en delfstoffen ook de praktijk van de landbouw (teelt van groenten) en veeteelt (het fokken van dieren voor niet-huishoudelijke doeleinden).
Dit gebied van economie wordt beschouwd als de eerste ontwikkeling in de menselijke geschiedenis en wordt meer beoefend doorslaggevend met de ontwikkeling van de landbouw in de neolithische periode, die de basis vormde voor de oprichting van de eerste beschavingen. Momenteel zijn er veel landen waar de meeste van hun economieën gericht zijn op de primaire sector, een kenmerk van de meest onderontwikkelde gebieden ter wereld.
Een economie die afhankelijk is van de productie en export van grondstoffen wordt in veel opzichten als problematisch beschouwd zijn nadelen, namelijk: a) grote afhankelijkheid van het klimaat, wat de ontwikkeling kwetsbaar maakt voor droogte of catastrofes milieu; b) lage exportwaarde, waarvoor een grote hoeveelheid geëxporteerde producten nodig is om de handelsbalans in evenwicht te houden; c) slechte beloning van werknemers, vooral in landen waar de menselijke ontwikkeling laag is en de arbeidswetgeving niet correct wordt toegepast in plattelandsgebieden; d) hogere kosten voor het importeren van geïndustrialiseerde producten, waardoor de financiële afhankelijkheid toeneemt, voornamelijk van landen die geavanceerde technologieën domineren.
RECLAME
Daarom, hoewel de ontwikkeling van de primaire sector noodzakelijk is voor de groei van elk land of gebied, afhankelijk van exclusief of voornamelijk van deze activiteit is een index onder de vele die er zijn om een relatie van aan te wijzen in ontwikkeling. Het belangrijkste is in dit geval om economische activiteiten te diversifiëren en te investeren in een beter gebruik van structurele technologieën.
De secundaire sector vormt de activiteit van het verwerken van grondstoffen en primaire producten, inclusief het gebruik van natuurlijke hulpbronnen om energie te verkrijgen of de opname ervan in een of andere vorm van productie. Daarom omvat deze sector industriële activiteit en energieproductie. Volgens afspraak valt ook de civiele bouw onder deze typologie, die wordt gedefinieerd als een soort industrie.
Industriële bedrijvigheid, de belangrijkste kern van de secundaire sector, bestaat al geruime tijd, oorspronkelijk gevormd in handmatige productielijnen, in een soort "evolutie van de vakmanschap". De meest productieve en gesystematiseerde conceptie begon echter in de 18e eeuw te ontstaan, met de Industriële revolutiebegon in Engeland.
RECLAME
Oorspronkelijk werden alleen de meest ontwikkelde landen in aanmerking genomen geïndustrialiseerd (klassieke industrialisatielanden), zoals Engeland, Frankrijk en sommige regio's van de Verenigde Staten. Later ontwikkelden zich ook de landen met een planeconomie, zogenaamde socialisten, binnen de secundaire sector, die zich later uitbreidde tot de kapitalistische landen onderontwikkeld en opkomend. Brazilië wordt bijvoorbeeld beschouwd als een land van late of recente industrialisatie, aangezien het pas in de 20e eeuw erin geslaagd om zijn economie op deze sector te concentreren en andere gebieden met hetzelfde profiel te begeleiden, zoals Turkije, Mexico, Argentinië en vele andere anderen.
De tertiaire sector wordt beschouwd als de handel en dienstensector en omvat dus de verkoop van een primair product of een geïndustrialiseerd product. Zo vallen kooplieden, vrije beroepen (leraren, advocaten, artsen, enz.) en dienstverleners onder dit gebied van economische activiteiten. Het uiterlijk gaat vooraf aan de industriële ontwikkeling en vond plaats vanaf het moment dat de activiteiten boerderijen begonnen een overschot te genereren, zodat verschillende volkeren begonnen te onderhandelen en ruilen elkaar. De uitvinding van het geld heeft deze praktijk uiteraard geïntensiveerd, tot het punt dat aan het einde van de Middeleeuwen een eerste vorm van kapitalisme ontstond, gericht op deze sector, het commerciële kapitalisme.
Momenteel, met het proces van mechanisatie van landbouw en industrie - dat leidt tot de vervanging van arbeiders door machines - de meeste arbeidskrachten en vacatures worden toegewezen aan de tertiaire sector, waartoe echter ook de sector behoort informeel. Dit proces – tertiarisering van de economie genoemd – is latent aanwezig in ontwikkelde landen, wat momenteel het geval is concentreren ongeveer 70% van hun werknemers in deze sector, die ook in landen is geïntensiveerd opkomend. Volgens het BIM is in Brazilië ongeveer 60% van de werknemers werkzaam in de tertiaire sector. Wanneer deze situatie te veel verergert, wordt het concept van hypertrofie van de tertiaire sector benadrukt.
RECLAME
Door Rodolfo F. Alves Peña
Master in de geografie
