Heb je gehoord over Solidariteit economie? Weet niet wat het is? Dus laten we het je uitleggen. De Solidariteitseconomie is niets meer dan een autonoom middel om menselijke hulpbronnen te helpen, met als doel ongelijkheden op de lange termijn te verminderen. Het kan ook worden beschouwd als een groep van economische acties, van productie, distributie, consumptie, besparingen en ook credit.
Bovendien is het in staat om een nieuwe betekenis te geven aan winst, door al het werk aan te passen en om te zetten in enig voordeel voor de hele samenleving, en niet alleen voor een aanzienlijk deel ervan.
Bekijk meer
Negende economie ter wereld, Brazilië heeft een minderheid van burgers met...
Witgoed: bekijk welke producten de overheid wil verminderen...
Binnen de kapitalistische economie is één ding duidelijk: wie succes boekt, verzamelt alleen maar voordelen voor zichzelf, terwijl wie voortdurend verliest alleen maar nadelen krijgt. Om echter een visie van volledige gelijkheid toegankelijk te maken, zouden alle deelnemers een solidaire en niet-competitieve houding moeten aannemen, zoals nu het geval is.
De Solidariteitseconomie kan echter alleen georganiseerd worden in een scenario van gelijkheid. De initiatieknop voor deze bron is de associatie tussen gelijken en niet-gelijken.
Zo ontstaat in de productiecoöperatie, een solidair bedrijfsmodel, alle individuen die de functie bekleden partners zouden hetzelfde deel van het kapitaal ontvangen en alle stemmen zouden dezelfde beslissingsbevoegdheid hebben.
Als het echter nodig is om bestuurders te kiezen, zullen ze worden gekozen volgens de beslissing van de meerderheid en zullen ze de volledige verantwoordelijkheid voor hen hebben bij het afleggen van rekeningen. In dit geval zou er geen concurrentie zijn tussen de leden van het bedrijf, maar als het bedrijf vooruit zou gaan, zou iedereen dezelfde voordelen krijgen.
Kortom, de focus van de Solidariteitseconomie is het aanzienlijk terugdringen van de ongelijkheid binnen het land waarin het wordt toegepast. Maar volgens alle indicaties zou er geen groot succes zijn, en zelfs als alle bedrijven bereid zouden zijn om zo'n hulpmiddel in hun organisaties toe te passen, zouden velen bezwijken en uiteindelijk failliet gaan. Dit is allemaal te danken aan verschillen in capaciteiten en persoonlijke neigingen.
Geograaf en pseudoschrijver (of anderszins), ik ben 23 jaar oud, kom uit Rio Grande do Sul, liefhebber van de zevende kunst en alles wat met communicatie te maken heeft.
