Het is gebruikelijk dat we onze televisie aanzetten en wat nieuws zien over aanslagen, bomaanslagen of andere soorten conflict in de regio, denken we zelfs dat vrede tussen de volkeren die daar wonen iets onmogelijks te bereiken is. behaald.
Twee karakters staan centraal in deze meningsverschillen: Israël en Palestina, is de rivaliteit tussen hen duizendjarig, wordt verteld sinds bijbelse tijden en door de eeuwen heen. Autoriteiten over de hele wereld hebben zich al gecommitteerd aan het bemiddelen van een wapenstilstand tussen de betrokkenen, maar vredesakkoorden lijken nog lang niet van de grond te komen.
Bekijk meer
Wetenschappers gebruiken technologie om geheimen in oude Egyptische kunst te ontrafelen...
Archeologen ontdekken prachtige graven uit de Bronstijd in…
In de historische periode die bekend staat als Oude leeftijd, O Romeinse rijk domineerde een uitgestrekte strook land die het Europese continent extrapoleerde. De regio die bekend staat als het Midden-Oosten, dat zich uitstrekt van de Middellandse Zee tot India, werd ook getroffen door het Romeinse expansionisme.
Maar een van de provincies in de regio weigerde zich te onderwerpen aan de macht van het machtigste rijk en begon een opstand die de geschiedenis van de betrokken mensen zou veranderen.
Judea werd gedomineerd door de macht van de Romeinen, bekend als de bakermat van het christendom en de geboorteplaats van Jezus Christus, leidde de provincie een opstand tegen de heerschappij van het Romeinse rijk, wat leidde tot een sterke repressie tegen haar inwoners.
De Joodse opstand tegen de heerschappij van het Romeinse rijk leidde in het jaar 70 tot een invasie onder leiding van generaal Titus. Het geweld van de indringers veroorzaakte de vernietiging van Joodse tempels en de verdrijving van deze volkeren naar andere regio's zoals Azië, Europa en Noord-Afrika.
De aflevering werd bekend als verspreiden en was verantwoordelijk voor de tweede verstrooiing van het Joodse volk, de eerste die plaatsvond toen koning Nebukadnezar Jeruzalem verwoestte en zijn inwoners naar Babylon stuurde.
De tweede diaspora eindigde niet met de verdrijving van de inwoners van Judea, waar de Romeinen geen genoegen mee namen dit feit begonnen ze de Joden te vervolgen en hun religie te bestrijden, die gebaseerd was op aanbidding in één God.
De vervolging van dit volk nam toe in de vierde eeuw toen keizer Constantijn zich tot het christendom bekeerde. Joden werden ervan beschuldigd de moordenaars van Jezus Christus te zijn, wat leidde tot hun marginalisering en uitsluiting binnen het Europese continent.
Historisch gezien hebben joden in verschillende perioden vervolging ondergaan. Het is de moeite waard eraan te denken dat in de eerste decennia van de 20e eeuw het hoofd van de Duitse natie, Adolf Hitler, een grote jacht op en moord op Joden gebaseerd op zijn fantasierijke theorie die bekend staat als de theorie van het Arische ras, die culmineerde in een van de grootste bloedbaden in de geschiedenis, bekend als holocaust.
Zie ook: Anne Frank: een slachtoffer van de Holocaust
De verspreiding van joden over verschillende delen van de wereld zorgde ervoor dat ze een kosmopolitisch volk werden, dat gewoonten en culturele gebruiken beïnvloedde en absorbeerde van de plaatsen waar ze doorheen kwamen.
Ondanks dat ze zich op andere locaties vestigden, gaven de Joden nooit de wens op om terug te keren naar hun vaderland. In de 20e eeuw begonnen ze een intense migratiegolf naar Palestina, die door een opeenvolging van feiten de noodzaak deed ontstaan van de oprichting van een Joodse staat.
Plannen om Joden te verzamelen in hun eigen staat, Israël, komen uit de 19e eeuw, dit voornemen werd bekend als het zionisme. De uitdrukking is afgeleid van het woord Sion, de naam van een van de bergen aan de rand van Jeruzalem.
De oprichting van een staat die de joodse bevolking zou huisvesten, stuitte op het verzet van de Arabieren die zich daar sinds de 7e eeuw hadden gevestigd. De overeenkomsten voor de verdeling van Palestijns grondgebied tussen Arabieren en Joden versterkten de onenigheid tussen deze volkeren, die al oud was vanwege religieuze kwesties.
Met het einde van Eerste Wereldoorlog de Britten kwamen om de regio Palestina te domineren, en samen met de geallieerde landen toonde het een gunstige mening over de oprichting van een Joodse staat.
De controle van Palestina door de Britten motiveerde de migratie van Joden naar de regio. De intense migratie beviel de Arabieren niet en veroorzaakte een reeks conflicten waarbij de twee volkeren betrokken waren.
Met de vervolging van de Joden tijdens de Tweede Wereldoorlog en de barbaarsheden die tegen deze volkeren zijn begaan in de concentratie- en vernietigingskampen, de VN bepaalde de verdeling van het grondgebied voor de oprichting van twee onafhankelijke staten: Israël Het is Palestina. De maatregel had, naast andere factoren, tot doel historisch gezien excuses aan te bieden aan de joden.
De verdeling van Palestijns grondgebied werd slecht ontvangen door de inwoners en door de Arabische volkeren die aan Palestina grenzen. De negatieve reactie van deze volkeren op de oprichting van een Joodse staat op Arabisch grondgebied veroorzaakte verschillende conflicten die zich tot op de dag van vandaag uitstrekken.
Een van de redenen voor de misverstanden zijn geschillen over gebieden die door beide volkeren als heilig worden beschouwd. De aflevering resulteerde in de eerste Arabisch-Israëlische oorlog, die eindigde in een Israëlische overwinning. Israël heeft de hulp en steun van de Verenigde Staten bij het oplossen van meningsverschillen met de Arabieren.
Met het einde van de eerste oorlog tussen Joden en Arabieren verlieten veel Palestijnen hun huizen en gingen wonen in gebieden die niet door Israël werden gecontroleerd. De episode resulteerde in een toename van het aantal Palestijnse vluchtelingen in de Arabische buurlanden van Palestina.
Om te proberen de Palestijnse kwestie op te lossen, werd in 1964 de PLO-organisatie voor de bevrijding van Palestina. De PLO werd geleid door Yasser Arafat en had als doel de strijd voor de bevestiging van de Palestijnse soevereiniteit. Arafat werd de belangrijkste leider van de Palestijnen in de strijd tegen de staat Israël.
Diverse overeenkomsten zoals Kamp David en de Oslo-akkoord werden ondertekend in een poging om vrede te stichten in het Midden-Oosten, maar ondanks inspanningen, conflicten nog steeds het gebied onstabiel maken, waardoor de regio op het punt staat een "kruitvat" te worden ontploffen.
Lorena Castro Alves
Afgestudeerd in geschiedenis en pedagogiek
