Aardolie, een kort woord afkomstig van het Latijnse petroleum, dat wil zeggen olie uit de steen. Kort, maar die zorgen voor onnoemelijke rijkdommen die verantwoordelijk zijn voor substantiële conflicten door de geschiedenis heen. Het brandbare mengsel van olieachtige stoffen is momenteel de belangrijkste bron van inkomsten voor veel landen, vooral in het Midden-Oosten.
Aardolie is de basis van de formule voor de meeste brandstoffen die auto's over de hele wereld leveren, naast andere producten, zoals paraffine, kerosine en smeermiddelen. Brazilië is vandaag geconfigureerd als een van de grootste olieproducenten ter wereld en bekleedt de positie van grootste producent in Latijns-Amerika.
Bekijk meer
Wetenschappers gebruiken technologie om geheimen in oude Egyptische kunst te ontrafelen...
Archeologen ontdekken prachtige graven uit de Bronstijd in…
Maar hoe was de olieproductieproces in Brazilië? Verder, net als de geschiedenis van Petrobras, de grootste oliemaatschappij van Latijns-Amerika en de vierde grootste energieproducent ter wereld? controleer de
Petroleum was al een probleem in het land sinds de keizerlijke tijd, toen de markies van Olinda het aan José afstond Barros de Pimentel het recht om bitumen (steenkool) te winnen aan de oevers van de Maraú-rivier, in de staat Bahia. Sindsdien hebben ontdekkingsreizigers en wetenschappers geprobeerd naar olie te boren, vaak zonder succes.
Het Vargas-tijdperk was een periode van intense promotie van olie-exploratie in het land, gebaseerd op een beleid van nationalisatie en rationalisatie van productieprocessen. Om de feiten die zijn opgetekend in de Geschiedenis van Petroleum in Brazilië beter te kunnen bespreken, hebben we een chronologie opgesteld met gedetailleerde uitleg van elk ervan:
De campagne "O Petróleo é Nosso", die hierboven in de chronologie wordt vermeld, werd gelanceerd in 1946 en was bedoeld om te voorkomen dat een project in behandeling was bij het Nationale Congres. Het doel van de tekst was om de Braziliaanse ondergrond over te dragen aan buitenlandse kapitaalmaatschappijen die het bestaan van olie in het land wilden onderzoeken.
Indien gevonden, zou Brazilië een op zijn eigen grondgebied gevonden mineraal alleen kunnen onderzoeken tegen betaling van royalty's, dat wil zeggen inkomsten betaald aan de houders van het exploratierecht. De campagne werd geleid door het leger en de Braziliaanse Communistische Partij, die olie verdedigden als een van de belangrijkste punten voor ontwikkeling.
Petrobras is een bedrijf dat op 3 oktober 1953 werd opgericht door de toenmalige president, Getúlio Vargas. Het doel was om olie te exploiteren ten voordele van de Unie, gestimuleerd door de campagne “O Petróleo é Nosso”. Het is een staatsbedrijf met een gemengde economie, met de overheid als meerderheidsaandeelhouder.
Petrobras wordt beschouwd als de grootste in Latijns-Amerika en een van de grootste ter wereld en is actief in de olie- en aardgassegmenten (productie, exploratie, raffinage, transport en marketing), petrochemie, distributie van derivaten, biobrandstoffen, elektriciteit en andere hernieuwbare energiebronnen energie.
Het Pre-Salt bestaat uit een olie-exploratieveld op een diepte van zevenduizend meter. Het voordeel is om oliebronnen met grote proporties te presenteren naast een uitstekende staat van bewaring. De ontdekking ervan in Brazilië vond plaats in 2007, waardoor de verwachting ontstond dat het volume van de stookolie- en gasproductie in het land zou verdubbelen.
Het veld strekt zich uit over 800 km van de Braziliaanse kust, van Espírito Santo tot de staat Santa Catarina. Geologisch gezien bevindt het veld zich onder een dikke laag zout gesteente en omvat het de sedimentaire bekkens van Espírito Santo, Santos en Campos. De eerste extractie vond plaats in 2008 en de commerciële fase begon in 2010.
Het grootste voorzoutveld in Brazilië, Campo de Libra, werd in 2013 geveild en naar schatting varieert de winbare olie in deze regio van 8 tot 12 miljard vaten. Vanaf 2010 is de jaarlijkse gemiddelde extractie 12 keer toegenomen, rekening houdend met de periode tot 2014. De verwachting is om in 2018 52% van de productie van Petrobras te bereiken.
1e plaats: Rio de Janeiro, met reserves in de Campos en Santos Basins. Jaarlijkse productie van 568 miljoen vaten, volgens gegevens van 2011
2de plaats: Espírito Santo, met reservaten in de stroomgebieden van Campos en Espírito Santo. Jaarlijkse productie van 116 miljoen vaten, volgens gegevens van 2011
3de plaats: Rio Grande do Norte, met land- en zeereservaten. Jaarlijkse productie van 21,4 miljoen vaten, volgens gegevens van 2011
4e plaats: Bahia, met reserves in de Camamu, Recôncavo Baiano, Tucano Sul en maritieme bekkens. Jaarlijkse productie van 16 miljoen vaten, volgens gegevens van 2011
5e plaats: Sergipe, met voorbehoud op land en op zee. Jaarlijkse productie van 15,3 miljoen vaten, volgens gegevens van 2011
6e plaats: São Paulo, met reserveringen op zee. Jaarlijkse productie van 13,9 miljoen vaten, volgens gegevens van 2011
7e plaats: Amazonas, met reserves op het land en in de stroomgebieden van de rivieren Amazon en Solimões. Jaarlijkse productie van 12,6 miljoen vaten, volgens gegevens van 2011