Wie was Ernesto Geisel? Ernesto Geisel was een generaal die van 1974 tot 1979 de functie van president van Brazilië bekleedde, tijdens de militaire dictatuur. Hij was een van de organisatoren van de militaire staatsgreep van 1964.
De regering van Ernesto Geisel markeerde het begin van het proces van politieke openstelling in het land.
Bekijk meer
Wetenschappers gebruiken technologie om geheimen in oude Egyptische kunst te ontrafelen...
Archeologen ontdekken prachtige graven uit de Bronstijd in…
Naar de belangrijkste kenmerken van de regering-Geisel ze waren:
Creëerde het II Nationaal Ontwikkelingsplan (PND), waarvan de belangrijkste doelstellingen waren:
Daarnaast investeerde het in de gedeeltelijke vervanging van benzine door alcohol en in de bouw van waterkrachtcentrales.
Geisel kwam aan de macht in een tijd dat rijke landen de schokken van de oliecrisis (1973) voelden, waardoor de rentetarieven op het geld dat ze uitleenden aanzienlijk toenam.
Toch bleef hij leningen in dollars aangaan bij buitenlandse banken en bood in ruil daarvoor voordelen aan internationale investeerders.
Dergelijke acties zorgden ervoor dat de Braziliaanse economie groeide, gestimuleerd door buitenlands kapitaal. Daarentegen steeg de inflatie weer, evenals de buitenlandse schuld, die meer dan verdrievoudigde.
Ernesto Geisel nam maatregelen om de democratische opening uit te stellen. De repressie en marteling gingen door in de staatsveiligheidsorganen.
In oktober 1975 wordt Vladimir Herzog, hoofd journalistiek bij TV Cultura, dood aangetroffen in het Detachement Operaties en Informatie van het Intern Defensie Operaties Centrum (DOI-CODI).
Het officieel gepubliceerde nieuws zei dat Herzog zichzelf zou hebben opgehangen. Het is echter bekend dat hij stierf tijdens een martelsessie. Ongeveer 10.000 mensen woonden zijn wake bij, een episode die een symbool werd van verzet tegen het regime.
Marteling bleef plaatsvinden tijdens de regering van Geisel, maar de toenmalige president toonde het begin van verandering in het land door de verspreiding van het nieuws over de dood van Herzog mogelijk te maken, wat wijst op een versoepeling van de mechanismen van censuur.
Het politieke openingsproces voor Geisel zou "langzaam, geleidelijk en veilig" moeten zijn. Om dit proces te vertragen, vaardigde hij in 1976 de Falcão-wet uit, die politieke propaganda in de media verbood.
De verkiezingscampagne van de kandidaat moet bestaan uit slechts één foto en een klein cv. In 1977 stelde hij een pakket maatregelen vast, bekend als het pakket van april, waarin werd vastgesteld dat:
Dankzij dergelijke strategieën kon de regering bij de verkiezingen van 1978 een meerderheid behalen in de Kamer van Afgevaardigden en de Federale Senaat. Datzelfde jaar doofde Geisel de institutionele wetten.
Zie enkele van citaten van Ernesto Geisel:
Het is erg pretentieus voor de mens om te verzinnen dat God hem naar zijn beeld en gelijkenis heeft geschapen. Is het mogelijk dat God zo slecht is?
Mijn hele leven ben ik ongelukkig geweest.
Ons probleem was dat het zo lang duurde.
Meer informatie op:
