De leerpiramide van William Glasser

De Amerikaanse psychiater William Glasser (1925-2013) paste zijn theorie van keuze toe op het onderwijs. Volgens deze theorie is de leraar een gids voor de leerling en geen baas. De leerpiramide van William Glasser.

Glasser legt uit dat je niet alleen met memoriseren moet werken, omdat de meeste studenten de concepten na de les gewoon vergeten. In plaats daarvan stelt de psychiater voor dat studenten effectief van je leren door te doen.
Verder legt Glasser ook de mate van leren uit volgens de gebruikte techniek.

Dit is de leerpiramide van William Glasser:

Volgens de theorie leren we:
10% als we lezen;
20% als we luisteren;
30% wanneer we observeren;
50% als we zien en horen;
70% als we ruzie maken met anderen;
80% als we dat doen;
95% als we anderen lesgeven.

De theorie van William Glasser is op grote schaal verspreid en toegepast op leraren en pedagogen over de hele wereld. een van de vele bestaande theorieën over onderwijs, en een van de meest interessante, omdat het aantoont dat lesgeven een leren!

“Een goede opleiding is er een waarin de leraar zijn leerlingen vraagt ​​na te denken en zich te wijden aan het bevorderen van een dialoog om het begrip en de groei van leerlingen te bevorderen” (William Glasser)

Volgens de piramide van William Glasser leren en assimileren we 10% wanneer we de voorgestelde inhoud lezen en 20% wanneer hoorden we: dat wil zeggen, traditionele lesmethoden en die scholen die er nog steeds op aandringen, moeten heroverwogen. Volgens de onderzoeker is het de minst effectieve oefening om de student positieve resultaten te geven.

Als we observeren, kunnen we ongeveer 30% van die materie opnemen, en als we zien en horen, 50%. Dit percentage stijgt (ongeveer 70%) als we debatteren.

Om deze reden is het essentieel om discussiefora aan te moedigen die gericht zijn op een bepaald onderwerp en de nieuwsgierigheid en kritische geest van degenen die deelnemen te wekken. Bij het debatteren wordt het creatieve proces gestimuleerd en is er de constructie van feedback, waarbij de kritische kant van de deelnemers wordt bevoordeeld.

Bij het uitproberen van de aangeboden inhoud is leren nog effectiever: assimilatie bereikt 80%. Om dit efficiënt te laten gebeuren, moet je echt je handen vuil maken en de interactie van theorie met praktijk bevorderen. Het idee is niet om te focussen op robuuste formules en modellen, maar om te experimenteren en processen flexibeler te maken.

Hetzelfde probleem, wanneer je daadwerkelijk oefent, kan verschillende oplossingen en resultaten hebben die, als ze alleen op theorie waren gericht, misschien nooit zouden verschijnen of worden gestimuleerd.

Leren bereikt de top als we elkaar leren wat er is geleerd: 95%. Hier is het echte verschil, lesgeven zodat deze inhoud effectief wordt opgenomen. Het ideaal is om contexten te creëren zodat studenten elkaar kunnen onderwijzen en experimenten kunnen bevorderen, en de theorie op een andere manier in de praktijk kunnen brengen: leren door te geven.