Cecilia Meireles was schrijver, journalist, schilder en leraar. Ze wordt beschouwd als de eerste vrouwelijke stem van grote bekendheid in de Braziliaanse literatuur, met meer dan 50 gepubliceerde werken.
Bij het bereiken van de meerderjarigheid, op 18-jarige leeftijd, publiceerde de dichter het werk SpectrumS. In aanvulling op gedichten, werd Cecília bekend om haar korte verhalen, kronieken, kinderliteratuur en folkloristische verhalen.
Bekijk meer
Itaú Social 2022 zal 2 miljoen fysieke en...
NGO Pró-Saber SP biedt gratis cursussen aan onderwijzers
Praten over geluk, liefde, leven, onderwijs en vrijheid, de citaten van Cecília Meireles werd bekend in de sociale verbeelding. Bekijk er een paar!
Er zijn mensen die tegen ons praten en we luisteren niet eens naar hen, er zijn mensen die ons pijn doen en zelfs geen littekens achterlaten, maar er zijn mensen die gewoon in ons leven verschijnen en ons voor altijd markeren.
Als je in een oogwenk geboren wordt en in een oogwenk sterf je, dan is een ogenblik genoeg voor een heel leven.
Vrijheid is een woord dat de menselijke droom voedt, er is niemand die het uitlegt en niemand die het niet begrijpt.
Ik heb met de veren geleerd om me te laten knippen en altijd heel terug te komen.
Ik zal van ver van je houden - van de vredige afstand waar liefde verlangen is en verlangen constant is.
Ik heb fasen, zoals de maan; fasen van alleen zijn, fasen van alleen van jou zijn.
De lente zal komen, zelfs als niemand anders de naam kent, of in de kalender gelooft, of een tuin heeft om het te verwelkomen.
Ik begon mijn medelijden te zingen met zo'n lief woord, zo sereen, dat zelfs God dacht dat het geluk was - en geen medelijden.
Ik zing omdat het moment bestaat en mijn leven compleet is. Ik ben niet blij of verdrietig: ik ben een dichter.
Een vriend belde me om voor zijn pijn te zorgen, ik bewaarde de mijne in mijn zak. En ik ging.
Toen ik nog niet kon lezen, speelde ik met boeken en stelde me voor dat ze vol stemmen de wereld vertelden.
Ik reis alleen met mijn hart. Ik ben niet verdwaald, maar misplaatst. Ik volg mijn weg op mijn hand.
Want liefde is niet zoet, want goed is niet zoet, want morgen, zoals gisteren, is vrijheid bitter.
Licht is de vogel: en zijn vliegende schaduw, lichter.
Boven ons, om ons heen vliegen woorden en soms landen ze.
Zie ook:
