Een embargo is een door de overheid opgelegde beperking van handel of uitwisseling met een of meer landen. Tijdens een embargo mogen geen goederen of diensten worden geïmporteerd of geëxporteerd naar het land of de landen waarop een embargo rust. In tegenstelling tot militaire blokkades, die als oorlogshandelingen kunnen worden beschouwd, zijn embargo's wettelijk opgelegde handelsbelemmeringen.
In het buitenlands beleid vloeien embargo's meestal voort uit diplomatieke, economische of politieke betrekkingen tussen de betrokken landen. Zo hebben de Verenigde Staten sinds de Koude Oorlog een economisch embargo tegen Cuba gehandhaafd wegens mensenrechtenschendingen door de communistische regering van het eiland.
Bekijk meer
Ongelijkheid: BIM onthult de 10 slechtste staten om...
Israël is de 4e sterkste militaire macht ter wereld; controleer de ranglijst
Embargo's kunnen veel verschillende vormen aannemen. Een handelsembargo verhindert de export van bepaalde goederen of diensten. Een strategisch embargo verbiedt alleen de verkoop van militair gerelateerde goederen of diensten.
RECLAME
Sanitaire embargo's worden uitgevaardigd om mensen, dieren en planten te beschermen. Zo verbieden sanitaire handelsbeperkingen opgelegd door de Wereldhandelsorganisatie (WTO) de import en export van bedreigde dieren en planten.
Sommige handelsembargo's staan de uitwisseling van bepaalde goederen, zoals voedsel en medicijnen, toe om aan humanitaire behoeften te voldoen. Bovendien bevatten de meeste multinationale embargo's clausules die bepaalde uitvoer of invoer toestaan met een beperkt aantal beperkingen.
Historisch gezien zijn de meeste embargo's mislukt. Hoewel de opgelegde beperkingen het beleid van een democratische regering kunnen veranderen, missen burgers van landen onder totalitaire controle de politieke macht om hun regeringen te beïnvloeden.
RECLAME
Bovendien maken totalitaire regeringen zich doorgaans weinig zorgen over hoe handelssancties hun burgers kunnen schaden. Zo hebben het handelsembargo van de VS en de economische sancties tegen Cuba, die al meer dan 50 jaar van kracht zijn, het repressieve beleid van het Castro-regime grotendeels niet veranderd.
Sinds het einde van de Koude Oorlog hebben verschillende westerse landen geprobeerd het beleid van de Russische Federatie te veranderen door middel van een reeks economische sancties. De Russische regering reageert echter niet op de sancties en beweert dat de sancties bedoeld zijn om de economie van het land te verzwakken door de regering van president Vladimir Poetin te vervangen.
Rusland heeft economische sancties opgelegd aan zijn eigen satellietstaten Georgië, Moldavië en Oekraïne. Deze sancties werden uitgevaardigd in een poging de trend van deze naties naar westerse kapitalistische economieën een halt toe te roepen. Tot nu toe hebben sancties weinig succes gehad. In 2016 sloot Oekraïne een multinationaal vrijhandelsakkoord met de Europese Unie.
Embargo's zijn niet zo gewelddadig als wapens en bommen, maar ze kunnen nog steeds de mensen en economieën van de betrokken landen schaden.
Embargo's kunnen de stroom van essentiële goederen en diensten naar burgers in het land waarop een embargo rust, afsnijden, mogelijk in een schadelijke mate. In het land waarop een embargo rust, lopen bedrijven mogelijk kansen mis om handel te drijven of te investeren in het land waarop een embargo rust.
RECLAME
Onder de huidige embargo's zijn Amerikaanse bedrijven bijvoorbeeld uitgesloten van potentieel lucratieve markten in Cuba en Iran, en Franse scheepsbouwers werden gedwongen de geplande verkoop van militaire transportschepen aan Frankrijk te bevriezen of te annuleren. Rusland.
Bovendien leiden embargo's vaak tot tegenaanvallen. Toen de VS in 2014 samen met andere westerse landen economische sancties tegen Rusland oplegden, nam Moskou wraak door de invoer van voedsel uit die landen te verbieden.
Embargo's hebben ook gevolgen voor de wereldeconomie. In een omkering van de globaliseringstrend beginnen bedrijven zichzelf afhankelijk te zien van hun eigen regeringen. Als gevolg hiervan aarzelen deze bedrijven om in het buitenland te investeren.
Bovendien worden mondiale handelspatronen, die van oudsher alleen door economische overwegingen worden beïnvloed, in toenemende mate gedwongen te reageren op geopolitieke afstemmingen.
Volgens het World Economic Forum in Genève is de uitkomst van multinationale embargo's nooit een "zero-sum game". Gesteund door de macht van zijn regering kan het land met de sterkste economie het doelland meer kwaad doen dan lijden. Deze straf slaagt er echter niet altijd in om de regering van het land onder embargo te dwingen haar politiek wangedrag te veranderen.
In maart 1958 legden de Verenigde Staten een embargo op dat de verkoop van wapens aan Cuba verbood. In februari 1962 reageerden de VS op de Cubaanse rakettencrisis door het embargo uit te breiden tot andere importproducten en de meeste andere vormen van handel.
Hoewel de sancties nog steeds van kracht zijn, maken maar weinig van de voormalige bondgenoten van Amerika uit de Koude Oorlog er nog gebruik van. eer, en de Cubaanse regering blijft het Cubaanse volk fundamentele vrijheden en rechten ontzeggen mensen.
In 1973 en 1974 waren de Verenigde Staten onderworpen aan een olie-embargo opgelegd door de lidstaten van de Organisatie van olie-exporterende landen (OPEC). Het embargo was bedoeld om de VS te straffen voor hun steun aan Israël in de Yom Kippoer-oorlog van oktober 1973. leidde tot torenhoge gasprijzen, brandstoftekorten, gasrantsoenering en een kortdurende recessie. termijn.
Het OPEC-olie-embargo stimuleerde ook voortdurende inspanningen voor oliebehoud en de ontwikkeling van alternatieve energiebronnen. Vandaag de dag blijven de VS en hun westerse bondgenoten Israël steunen in het conflict in het Midden-Oosten.
In 1986 legden de Verenigde Staten strikte handelsembargo's op tegen Zuid-Afrika, in tegenstelling tot het langetermijnbeleid van de regering van raciale apartheid.
Samen met de druk van andere landen hielpen de Amerikaanse embargo's het einde van de apartheid tot stand te brengen met de verkiezing van een all-raciale regering onder president Nelson Mandela in 1994.