ACTIVITEITEN VOOR DIRECTE EN INDIRECTE TOESPRAAK

Kennis van directe en indirecte spraak is essentieel voor het ontwikkelen van verschillende soorten tekst.

Maar wat is tenslotte directe spraak? Directe spraak zou de meest voorkomende en natuurlijke vorm van spraak zijn, gekenmerkt door de vrije meningsuiting van de personages, waardoor ze een eigen leven gaan leiden tijdens het vertellen. Om directe en indirecte spraak te leren onderscheiden, is het essentieel om de kenmerken van elk te kennen.

Kenmerken van directe spraak:
• Het bestaat uit een exacte transcriptie van de spraak van de personages in de vertelling, waar de verteller niet aan deelneemt;
• Dit type spraak wordt meestal voorafgegaan door een streepje (een leesteken dat aangeeft wanneer een karakter, wanneer er een verandering van gesprekspartners is en wanneer er een verandering is voor de verteller door een werkwoord van uitspraak). Veel auteurs van vertelling geven er echter de voorkeur aan om de directe rede tussen aanhalingstekens te plaatsen (een leesteken dat een transcriptie of citaat aangeeft);

• Directe spraak wordt ingeleid door uitingswerkwoorden, zoals: spreken, zeggen, commentaar geven, vragen, antwoorden, observeren, mompelen, uitroepen, schreeuwen, adviseren, enz. De uitingswerkwoorden worden gevolgd door een dubbele punt (leesteken).

In de post van vandaag hebben we enkele oefeningen voor je gescheiden om te oefenen en de kennis van je klas uit te oefenen. We hopen dat je het leuk vindt en dat het positieve resultaten heeft: