Je hebt het woord misschien wel eens gehoord burgerschap, rechts? Maar weet je wat het is? Burgerschap is een uitdrukking die uit het Latijn komt civitas, wat 'stad' betekent.
Samengevat, de term is inherent aan het gevoel van het individu om deel uit te maken van een gemeenschap die voor politieke doeleinden is gearticuleerd.
Bekijk meer
De prestaties van docenten zijn een sleutelfactor voor de volledige inclusie van studenten...
Leeftijdsdiscriminatie, een sociale plaag die de toekomst van de Braziliaanse samenleving in gevaar brengt
Dit is het voorbeeld van een land, Brazilië, dat een groepering van rechten en plichten beschrijft door middel van een grondwet, de Grondwet van 1988.
A oorsprong van het staatsburgerschap ver zou zijn Het oude Griekenland, toen alleen mensen die op Griekse bodem waren geboren als staatsburgers werden beschouwd.
Zelfs buitenlanders en vrouwen hadden lange tijd geen recht op het regime van democratie, zonder stemrecht.
Rechten op leven, gelijkheid, vrijheid, eigendom werden ook niet aan iedereen toegekend en zijn dat nog steeds niet. Veel mensen leven op straat, zonder de minimumvoorwaarden voor voedsel, zonder bedden in ziekenhuizen en zonder basisvoorzieningen, zoals toegang tot water.
Zichtbaarheid is niet voor iedereen hetzelfde, vooral niet in een context die wordt gekenmerkt door zoveel sociale, etnische, economische en politieke conflicten. Burgerschap blijft dus een evolutionair proces, een doel dat moet worden bereikt.
Juridisch gezien, inwoner hij is degene die zijn burgerlijke, politieke en sociale rechten geniet. Daarom zou burgerschap de kwaliteit zijn van burger zijn, iemand met rechten en plichten in de sociale context.
De toepasbaarheid van burgerschap is uitermate belangrijk om sociale organisatie dichter bij billijkheid te brengen.
Op deze manier zouden mensen zich bewust zijn van hun rechten, maar ook van hun plichten, en ernaar streven dat beide in de praktijk worden gebracht.
Jij burgers en de staat geallieerde functies hebben. Aan de ene kant maken burgers deel uit van de oprichting van de staat, omdat ze onderworpen zijn aan het pact dat hen heeft opgericht - de federale grondwet van 1988. Als de staat van de burgers zelf is het dus hun verantwoordelijkheid om het publieke gezag te verzorgen, te controleren en te reguleren.
In een ander vooroordeel hebben staatsagenten attributies van ambtenaren, die hun functies uitoefenen via vier pijlers: wettigheid, onpersoonlijkheid, moraliteit en publiciteit. Het evenwicht tussen staat en burgers is dus de dagelijkse zoektocht naar de evolutie van volwaardig burgerschap.
Het concept van burgerschap is echter niet alleen een plicht van de staat. Sterker nog, het omvat nog meer verantwoordelijkheid van de burger, om het algemeen belang als hoogste uitgangspunt in hun dagelijkse praktijk toe te kennen.
Vanuit het perspectief van gemeenschappelijke rechten zijn de mensenrechten, ongeacht etniciteit, taal, nationaliteit, religie, ras, geslacht of enige andere aandoening.
Om tot een gemeenschappelijke standaard voor alle volkeren en naties te komen, heeft de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens (UVRM).
Het document werd op 10 december 1948 vertaald in meer dan 500 talen, die verschillende regio's van de wereld en culturele oorsprong beslaan.
Mogelijk bent u ook geïnteresseerd in:
