Wie was Frida Kahlo? Frida Kahlo (1907-1954) was een Mexicaanse schilderes, wiens belangrijkste kenmerken in haar werk levendige kleuren en inspiratie uit Mexicaanse inheemse kunst zijn. Ondanks de vele gezondheidsproblemen die haar sinds haar jeugd vergezelden, wordt ze beschouwd als een symbool van uithoudingsvermogen en doorzettingsvermogen.
Zijn leven werd gekenmerkt door passies, lijden en veel pijn. Ze heeft zichzelf nooit uitgeroepen tot feministe, maar vandaag wordt ze gezien als een icoon van bewegingen die ervoor vechten gelijkheid en rechten voor vrouwen, juist vanwege de scherpe manier waarop het een standpunt innam over politiek, liefde en het leven in het algemeen.
Bekijk meer
Braziliaanse olijfolie ontvangt onderscheidingen en internationale erkenning;…
Nepnieuws! 10 leugens Generatie X groeide op met geloven - en misschien...
Bovendien portretteerde haar werk intieme vrouwelijke kwesties die nooit in de kunst aan bod kwamen, zoals femicide, abortus, geweld tegen vrouwen en bevallingen.
"Voeten, waar heb ik je voor nodig, als ik vleugels heb om te vliegen?"
“Niets is absoluut. Alles verandert, alles beweegt, alles draait, alles vliegt en verdwijnt.”
"Het leven staat erop mijn vriend te zijn en mijn doel mijn vijand."
“Ik heb nooit dromen geschilderd, maar mijn eigen realiteit.”
"Sommigen zijn geboren met sterren en anderen met nog een paar, en zelfs als je het niet wilt geloven, ik ben geboren met sterrenbeelden..."
“Kun jij werkwoorden verzinnen? Ik wil er een verzinnen: ik lucht je, zodat mijn vleugels enorm worden om grenzeloos van je te houden.
"Je eigen lijden ommuren is het risico lopen dat het je van binnenuit verslindt."
"Schoonheid en lelijkheid zijn een luchtspiegeling, omdat anderen altijd onze binnenkant zien."
"Ik ben desintegratie."
“Als ik je iets in het leven zou kunnen geven, zou ik je de mogelijkheid geven om jezelf door mijn ogen te zien. Pas dan zou je beseffen hoe speciaal je voor mij bent.”
"Wat me niet doodt, voedt me."
"Ik dronk om mijn verdriet te verdrinken, maar de verdoemden leerden zwemmen."
“Nu leef ik op een pijnlijke planeet, transparant als ijs. Het is alsof ik alles in een keer heb geleerd, in een paar seconden. Mijn vrienden en collega's werden langzaamaan vrouwen. Ik ben in een mum van tijd ouder geworden en nu is alles saai en plat. Ik weet dat er niets verborgen is; als dat zo was, zou ik het zien.
"Als er leven na de dood is, wacht dan niet op mij, want dat doe ik niet."
"Ik schilder mezelf omdat ik alleen ben en omdat ik het onderwerp ben dat ik het beste ken."
"En wat het meest pijn doet, is leven in een lichaam dat het graf is dat ons gevangen houdt, volgens Plato, net zoals de schelp de oester gevangen houdt."
“Pijn, genot en dood zijn niets anders dan het bestaansproces. De revolutionaire strijd in dit proces is een open deur naar intelligentie.”