Mercosur (Zuidelijke Gemeenschappelijke Markt) is een economisch blok dat wordt gekenmerkt door een douane-unie en opgericht in 1991 door het Verdrag van Asuncion, ondertekend in Paraguay. De regionale overeenkomst heeft in totaal twaalf lidstaten, verdeeld over effectieve, geassocieerde en waarnemers. Hoewel het een beperkte internationale vertegenwoordiging heeft, wordt Mercosur als zeer belangrijk beschouwd voor nauwere handel tussen Brazilië en de andere landen van het Zuid-Amerikaanse continent.
De oprichting van Mercosur vond plaats toen Brazilië, Argentinië, Paraguay en Uruguay een vrijhandelsovereenkomst sloten, die geleidelijk werd uitgebreid naar aangrenzende landen in de regio. In 1995 ontwikkelde het blok zich tot de huidige status van een douane-unie, met de goedkeuring van de TEC (Common External Tariff), die dezelfde importtarieven vaststelt en export beoefend door lidstaten in relatie tot niet-leden, hoewel het niet volledig wordt toegepast (verschillende producten worden beschouwd als uitzonderingen hierop regel).
Bekijk meer
Ongelijkheid: BIM onthult de 10 slechtste staten om...
Israël is de 4e sterkste militaire macht ter wereld; controleer de ranglijst
In 1996 begon het toetredingsproces van andere landen - destijds Chili en Bolivia - als geassocieerde leden, dat wil zeggen leden van de blok met slechts enkele specifieke vrijhandelsovereenkomsten, zonder de TEC aan te nemen en zonder stemrecht in de algemene besluiten van de Mercosur. Later, in 2013, sloten ook Peru en Venezuela zich aan bij het blok, gevolgd door Colombia en Ecuador het jaar daarop. In datzelfde decennium begon Mexico te verschijnen met de status van waarnemend lid, dat wil zeggen, alleen de beslissingen volgen, maar zonder effectief deel te nemen aan het blok. In 2010 trad ook Nieuw-Zeeland - een land in Oceanië - toe als waarnemer, vanwege zijn interesse om politiek en economisch dichter bij Zuid-Amerika als geheel te komen.
Vanaf 2006 begon Venezuela het toetredingsproces in te gaan om een een volwaardig lid van het blok, dat wil zeggen, het zou alle voorwaarden van de overeenkomst aannemen en daartoe de macht hebben stemmen. Het land, bestuurd door Hugo Chávez en later door zijn opvolger Nicolás Maduro, was van plan meer politieke en commerciële integratie te bereiken met de effectieve leden van de Mercosur, waar het volledige steun kreeg, behalve Paraguay, wiens congres, met een meer conservatieve ideologische oriëntatie, weigerde de toetreding van het nieuwe lid goed te keuren effectief.
Echter, in 2012, als gevolg van wat werd beschouwd als een "blanke staatsgreep" in Paraguay, waarbij de toenmalige president Fernando Lugo zonder majoor uit zijn ambt werd afgezet Om redenen van rechtvaardiging schortte Mercosur de deelname van het land tijdelijk op, aangezien het blok niet toestaat dat er antidemocratische besluiten worden genomen tussen de haar leden. Als gevolg hiervan slaagde Venezuela er datzelfde jaar eindelijk in om een permanent lid te worden, wat werd uiteindelijk goedgekeurd door het Paraguayaanse congres twee jaar later, toen het land weer deel uitmaakte van de Mercosur. Momenteel bevindt Bolivia – van Evo Morales – zich ook in de toetredingsfase om een permanent lid te worden, waarover nog zal worden gestemd door de parlementen van alle momenteel effectieve leden.
Daarom is de configuratie van Mercosur-leden als volgt georganiseerd:
In statistische termen zijn de lidstaten van de Mercosur vormen ongeveer 40% van de Latijns-Amerikaanse bevolking en het grootste deel van het bruto binnenlands product van Zuid-Amerika, met de nadruk op voor Brazilië, beschouwd als het meest ontwikkelde land in de regio, hoewel het een beetje achterloopt op het gebied van ontwikkeling menselijk. Het doel van het blok is om in de toekomst de toestand van een gemeenschappelijke markt te bereiken, met het vrije verkeer van goederen, goederen, kapitaal en personen leden, die naast een grotere politieke integratie nog steeds een interconnectie vereist op het gebied van infrastructuur, waaronder telecommunicatie en vervoer.
RECLAME
De impact van Mercosur op de economie van hun respectieve landen wordt ongetwijfeld benadrukt door de grotere commerciële relatie die ze hebben opgebouwd. Om u een idee te geven, vóór de jaren negentig, de belangrijkste importeurs en exporteurs van Brazilië was de Verenigde Staten, die juist door de evolutie van de overeenkomst door Argentinië werden ingehaald regionaal. Daarnaast hebben verschillende Braziliaanse bedrijven activiteiten opgezet in Argentijnse en Uruguayaanse gebieden, naast het goedkoper maken van landbouw- en industriële producten. Het toerisme heeft op zijn beurt een grote sprong gemaakt doordat er geen visum vereist is voor de inwoners van een lidstaat die de andere willen bezoeken.
Aan de andere kant is er veel kritiek op Mercosur, veel in verband met protectionistische maatregelen uiteindelijk overgenomen door zijn leden – vooral Argentinië – om zijn nationale producenten ten goede te komen. Bovendien zijn velen in de interne context van mening dat de deelname van Brazilië aan het blok de commerciële activiteiten van het land met betrekking tot buitenlandse handel beperkt. Ditzelfde denken wordt overgenomen in de context van de andere lidstaten, zodat regeringen vaak worden uitgedaagd door verhitte debatten over dit onderwerp.
Ondanks de kritiek die het ontvangt, vertoont Mercosur echter een evolutieve trend en het verwachte pad is dat zijn overeenkomsten de komende jaren een grotere evolutie zullen bewerkstelligen. De belangrijkste moeilijkheden die men tegenkomt, zijn het gelijktrekken van de ontwikkelingsvooruitzichten volkeren en een grotere mate van concurrentievermogen bereiken ten opzichte van andere economische blokken, met name de NAFTA en de Europeese Unie.