Het is onmogelijk om over consumptiefilms te praten zonder de romantische komedie "Becky Bloom's Consumer Delusions" te herinneren. Gebaseerd op de boekenreeks van Sophie Kinsella, is de film een getrouwe weergave van de hoeveelheid problemen die een persoon die verslaafd is aan winkelen kan krijgen.
IJdel, ambitieus, jaloers, sadistisch en consumentistisch zijn bijvoeglijke naamwoorden die de hoofdrolspeler van de film "American Psycho", een echte klassieker uit de vroege jaren 2000, goed definiëren. Gebaseerd op de roman van Bret Easton Ellis, heeft de speelfilm een gewichtsverdeling, waaronder Christian Bale, Willem Dafoe, Jared Leto en Reese Witherspoon.
Het centrale thema is uiteraard de psychische stoornis van Patrick Bateman, het centrale personage van de plot. Er zijn echter verschillende punten van kritiek op het kapitalisme, waaronder de manier waarop de hoofdrolspeler zijn luxeartikelen gebruikt om zichzelf tevreden te stellen.
Ondanks dat het doorspekt is met stereotypen, is het een van de meest geprezen films van de jaren 90 door tieners. Met verschillende jonge en rijke personages die de hoofdrol spelen in tal van consumptiescènes, een van de belangrijkste boodschappen die door de geschiedenis zijn overgebracht, is het onjuiste gevoel dat consumentisme voor velen de oplossing kan zijn problemen.
Geregisseerd door de Amerikaan Hal Hartley, speelt de film zich af in de nabije toekomst, waar de wet van de markt heerst in de wereld en consumenten worden behandeld als ware koningen. Ook worden mensen beoordeeld op basis van hun seksuele prestaties. De grote curiositeit van de plot is dat terwijl Jack Bell de ideeën bedenkt, hij de verzetsbeweging ertegen leidt.
Een van de grootste klassiekers van de wereldcinema. Clube da Luta is in veel opzichten een mijlpaal. De film van David Fincher gaat veel verder dan de benadering van schizofrenie, en brengt kwesties als consumentisme en de relatie van mensen met wat ze hebben in beeld.
De documentaire behandelt een belangrijke kwestie die rechtstreeks verband houdt met consumentisme. Geplande veroudering, waaraan het werk zijn titel ontleent, bestaat uit de gewoonte van fabrikanten van de meest uiteenlopende producten om houdbaarheidsdata voor duurzame goederen vast te stellen. Hierdoor wordt de gebruiksduur van dingen steeds korter, met ernstige gevolgen voor mens en milieu.
De door de gebroeders Coen geregisseerde komedie is een portret van de 'American way of life'. De president van een groot bedrijf pleegt zelfmoord en vanwege de frames van een van de eigenaren, die met de bedoeling de aandelenkoers van het bedrijf te verlagen, neemt een onhandige koerier het over voorzitterschap.
Wat de saboteur niet had voorzien, is dat hij een briljant idee zou hebben, verantwoordelijk voor het veroorzaken van een enorme golf van consumentisme onder Amerikanen, de hoelahoep.
De Zweed Erik Gandini, verantwoordelijk voor de regie van de documentaire, reisde de wereld rond om te laten zien hoe buitensporige consumptie in verschillende landen aanwezig is en grote schade aanricht aan verschillende samenlevingen.
De documentaire bevordert een belangrijke reflectie over kwesties die consumenten meestal niet eens te binnen schieten. "The Story of Things" beschrijft de vijf stadia van de economie: winning, productie, distributie, consumptie en verwijdering. En dat is niet alles, het analyseert de impact die ze kunnen hebben op mens, natuur en samenlevingen.
De film met Justin Timberlake en Amanda Seyfried speelt zich af in een dystopische toekomst waarin mensen op 25-jarige leeftijd stoppen met ouder worden. Tijd wordt een onderhandelingsfiche en iedereen krijgt een biologische klok op zijn arm, onderhandelend over de dagen en jaren van het leven die ze nog hebben. Behalve dat het een kwestie van overleven is, gebruiken individuen tijd om luxeartikelen te verkrijgen.
Sinds 2017 verbiedt Brazilië reclame gericht op kinderen onder de 12 jaar. De op kinderen gerichte reclame-industrie was echter jarenlang zeer winstgevend. Een kind overtuigen is immers in theorie veel gemakkelijker dan een volwassene overtuigen. De Braziliaanse film laat zien hoe kinderen werden geraakt door dit soort reclame en welke schade het aanrichtte.
Ilha das Flores is een Braziliaanse korte film geproduceerd in de stad Porto Alegre, Rio Grande do Sul, door filmmaker Jorge Furtado. De film wordt beschouwd als een klassieker en gebruikt zure taal om ons te laten nadenken over de ongelijke relaties die de economie in mensen genereert. Het wordt door de Braziliaanse Vereniging van Filmcritici (Abraccine) beschouwd als een van de 100 beste Braziliaanse films aller tijden.
