De zoektocht naar de betekenis van meritocratie wordt nog relevanter op het hoogtepunt van verkiezingen. Dit komt omdat het onderwerp zowel op sociaal als op politiek en economisch gebied discussies stimuleert, maar het wordt ook in het bedrijfsleven gebruikt.
Wat is meritocratie? Samengevat duidt de term een hiërarchisch systeem of model aan, waarin onderscheidingen en prestaties worden toegekend op basis van de verdienste van de individu, dat wil zeggen, men denkt dat het zijn verantwoordelijkheid is om op te vallen, zonder de hulp van de samenleving, de staat en de familie.
Bekijk meer
22/02/22: Wat betekent deze datum? Wat zijn de gevolgen voor onze...
Waarvoor dient elk wasmachinesymbool?
Daarom is meritocratie volgens het woordenboek een managementmodel waarin posities worden verworven op basis van verdienste, rekening houdend met kennis en competentie.
Na Franse Revolutie en de opkomst van Napoleon Bonaparte, was de nieuwe leider van mening dat het feit dat de persoon uit een adellijke en burgerlijke familie kwam, openbare carrières niet in de weg zou staan. Met andere woorden, je afkomst zou niet bepalend zijn voor je opkomst, alleen je persoonlijke inspanning.
Het denken breidde zich in de 19e eeuw uit, voornamelijk in Angelsaksische landen, en werd goed ontvangen door VS.
Dit ideaal vloeide uiteindelijk over in overheidsbeleid dat tot doel had alle burgers gelijke kansen te bieden. Een van hen, de meest succesvolle, is de Sociale verzorgingsstaat.
Dit concept heeft echter alleen zin in een samenleving waarin iedereen dezelfde sociale, economische en psychologische omstandigheden heeft.
De Engelse schrijver, socioloog en politicus Michael Young (1915-2002), bij de lancering van zijn werk De opkomst van de meritocratie (1958), was verantwoordelijk voor het woord meritocratie.
Latijns voorvoegsel ik verdien (waardig zijn, verdienen) + Grieks achtervoegsel Kratos (kracht, kracht) = meritocratie
In de roman creëert Young een samenleving die door haar zou worden beoordeeld verdiensten. De actie heeft echter uiteindelijk een negatief effect, door de bestaande discrepantie tussen de elite en de bevolking te vergroten.
Dit is ook een van de grootste maatschappelijke kritieken op het model.
Het is vermeldenswaard dat de literatuur destijds kritiek had op het Britse onderwijssysteem, omdat het kinderen aan intelligentietests onderwierp die hun professionele leven zouden bepalen.
Na verloop van tijd werd de uitdrukking overgenomen door denkers, politici, zakenmensen, betrad de kern van de discussie van de hele samenleving, voor economische doeleinden, in gerechtigheid en zelfs in de wereld van bedrijf.
Sommige geleerden, filosofen en sociologen staan niet gunstig tegenover meritocratie en beschouwen het in veel gevallen als een middel dat de ongelijkheid verder vergroot. Dit komt omdat, voor hen, persoonlijke, professionele of sociale ascentie niet alleen en exclusief afhangt van de poging van de mens, maar van externe factoren.
Daarom zijn de kansen die de persoon gedurende zijn hele leven heeft, zoals financiële voorwaarden, gelegenheid om te studeren, persoonlijke en professionele contacten, zullen u een bevoorrechte positie kunnen geven in vergelijking met degenen die niet dezelfde hadden kansen.
Daarom is de centrale kritiek in de kern dat iemands inspanning niet het enige item is om als succes of mislukking te beschouwen. En deze idealen kunnen zelfs sociale ongelijkheid versterken.
Dit vind je misschien ook leuk:
