Psychodynamische theorie is eigenlijk een verzameling psychologische theorieën. Ze benadrukken het belang van driften en andere krachten in het menselijk functioneren, met name onbewuste driften. De benadering houdt in dat ervaringen uit de kindertijd de basis vormen voor volwassen persoonlijkheid en relaties.
De psychodynamische theorie is ontstaan in de psychoanalytische theorieën van Freud. Ze neemt alle theorieën op die op haar ideeën zijn gebaseerd, inclusief die van Anna Freud, Erik Erikson en Carl Jung.
Bekijk meer
Augustinus' theologie van de geschiedenis
Renaissance humanisme
Tussen de late jaren 1890 en 1930 ontwikkelde Sigmund Freud een verscheidenheid aan psychologische theorieën. Ze waren gebaseerd op zijn ervaringen met patiënten tijdens therapie. Hij noemde zijn aanpak psychoanalytische therapie. Zijn ideeën werden gepopulariseerd door zijn boeken, zoals 'The Interpretation of Dreams'.
In 1909 reisden hij en zijn collega's naar de VS en gaven lezingen over psychoanalyse, waarmee hij Freuds ideeën verder verspreidde. In de jaren die volgden werden regelmatig bijeenkomsten gehouden om psychoanalytische theorieën en toepassingen te bespreken.
Freud beïnvloedde verschillende belangrijke psychologische denkers. Deze omvatten Carl Jung en Alfred Adler.
Het was Freud die als eerste de term psychodynamica introduceerde. Hij merkte op dat zijn patiënten psychologische symptomen vertoonden zonder biologische basis. Deze patiënten waren echter niet in staat hun symptomen te stoppen ondanks hun bewuste inspanningen.
Freud concludeerde dat als symptomen niet door bewuste wil kunnen worden voorkomen, ze uit het onbewuste moeten komen. De symptomen waren dus het resultaat van het onbewuste dat zich verzette tegen de bewuste wil. Het was een interactie die hij 'psychodynamisch' noemde.
De psychodynamische theorie werd gevormd om elke theorie te omvatten die was afgeleid van de basisprincipes van Freud. Als gevolg hiervan worden de termen psychoanalytisch en psychodynamisch vaak door elkaar gebruikt.
Er is echter een belangrijk onderscheid: de term psychoanalytisch verwijst alleen naar de theorieën die door Freud zijn ontwikkeld. De term psychodynamisch verwijst naar de theorieën van Freud en die gebaseerd op zijn ideeën. Deze omvatten de psychosociale theorie van menselijke ontwikkeling van Erik Erikson en Jungs concept van archetypen.
In feite vallen veel theorieën onder de psychodynamische theorie, waarnaar vaak wordt verwezen als een benadering of perspectief in plaats van een theorie.
