Het Museum van Mislukking, ook wel bekend als Museum van mislukking in het Engels presenteert het een unieke benadering van traditionele musea. In plaats van de successen van de mensheid te prijzen, toont dit museum 150 producten die niet op de markt kwamen en al snel uit productie gingen. Dat wil zeggen, objecten die een compleet fiasco waren.
In tegenstelling tot wat men zich zou kunnen voorstellen, is het doel niet om deze mislukkingen belachelijk te maken, maar om de moed en creativiteit achter deze innovaties te vieren.
Bekijk meer
De achteruitkijkspiegel van je auto heeft een 'geheime' knop waarmee...
De 8 verboden zinnen die nooit aan je mond mogen ontsnappen in een...
Het idee voor het Museu do Fracasso ontstond tijdens een academisch werk van psycholoog Samuel West, die onderzoek deed naar de angst om fouten te maken en te innoveren in grote bedrijven. Hij is van mening dat voordat succes wordt geboekt, het normaal is dat er onderweg een aantal mislukkingen optreden.
De tentoonstelling toert momenteel door de Verenigde Staten en eindigt met een muurschildering waarop bezoekers hun eigen mislukkingen kunnen schrijven. Zie hieronder enkele van de fiasco's die te zien zijn in het Museum of Failure.
Google Glass
O Google Glass werd gedacht aan een draagbare computer "in de vorm van een bril". Het zou gebruikers in staat stellen om real-time informatie te bekijken op een scherm in hun ooghoeken. Bovendien had het apparaat ook een camera geïntegreerd in het frame, waardoor gebruikers konden profiteren van augmented reality en de details van hun dagelijks leven konden vastleggen.
Toen het product in 2013 werd gelanceerd, was er een enorme terugslag. Terwijl sommige mensen warm liepen voor het idee, doemden de critici groot op. Er waren vragen over de veiligheid van de gebruiker, omdat het scherm in de ooghoek afleidend zou kunnen zijn. Ook hebben veel mensen het nut niet ingezien van het altijd hebben van een computer op hun bril.
In 2015 werd het apparaat stopgezet.
Apple MessagePad
De MessagePad, gelanceerd door Apple in 1993, had een touchscreen en een stylus voor handschrift. Voor connectiviteit met de computer waren echter kabels nodig (afzonderlijk verkrijgbaar), batterijen waren van korte duur en handschriftherkenning voldeed niet aan de verwachtingen.
De gadget van Apple was geen commercieel succes. De durf van het product werd echter enkele jaren later erkend. Tegenwoordig beweren sommige technologiepublicaties dat de MessagePad revolutionairer was dan de iPhone, als je kijkt naar de context waarin ze zijn uitgebracht. Bent u het eens?
Edsel auto
In september 1957 introduceerde Ford de Edsel, een nieuw middenklasse automerk dat beloofde beter te presteren dan de concurrentie. Hoewel het bedrijf verzekerde dat het lange tijd onderzoek deed naar andere bedrijven en het publiek om een succesvolle auto te ontwikkelen, was de Edsel een mislukking.
Het voertuig is ontwikkeld op basis van een Ford-chassis, maar met enkele aanvullende technologieën en een andere stijl die het publiek niet beviel. Met name de grille aan de voorkant is bekritiseerd omdat deze lijkt op een vrouwelijk geslachtsorgaan.
Een andere factor die bijdroeg aan het mislukken van de Edsel was de prijs. De auto's van het merk leken qua prijs erg op Mercury, dat al bekend was in het Ford-portfolio. Bovendien raakte het autosegment uit de middenklasse eind jaren vijftig in een neerwaartse spiraal.
A doorwaadbare plaats probeerde het volgende jaar de voorkant van de Edsel-modellen aan te passen, maar de verkoop bleef dalen. In 1959, twee jaar na de lancering, werd het merk stopgezet.
Itera fiets
In de jaren zeventig besloot Volvo te innoveren met een klein en revolutionair stadsvervoermiddel: een plastic fiets. Het doel was om plastic composieten te gebruiken om consumenten aan te trekken, maar tegen de tijd dat Itera in 1982 in de winkels lag, was de belangstelling grotendeels afgenomen.
Het product kwam ongemonteerd aan en veel dozen kwamen met ontbrekende onderdelen. Bovendien was de plastic fiets zwaar, gingen onderdelen kapot en bovendien moeilijk te vervangen.
Na slechts drie jaar op de markt te zijn geweest, werd Itera in 1985 stopgezet, met slechts 30.000 geproduceerde exemplaren. Voorraad gestrand in Zweden werd verkocht aan landen in caraïben, waar plastic een oplossing was voor het probleem van roest op fietsen, ondanks de problemen van Itera.
UroClub
Er zijn producten die erkenning verdienen voor hun innovatieve aanpak, andere worden simpelweg niet serieus genomen. De UroClub is een voorbeeld van het laatste type, a golf met een compartiment om onderweg te plassen.
De rechtvaardiging hierachter is dat golfbanen meestal enorm zijn en badkamers schaars zijn, maar kiezen voor deze ongebruikelijke oplossing lijkt enigszins twijfelachtig.
Om een beetje privacy te garanderen, wordt UroClub verkocht met een washandje. Hoewel het product nog steeds te koop is, wordt het vaker wel dan niet als een grap beschouwd. Zou je kopen?
Nieuwe cola
Het Museum of Failure herbergt ook voedselproducten die een grote mislukking in hun verkoop hebben gehad. Onder hen is de "New Coca-Cola" uit 1985, die een van de bekendste is geworden.
"Coca Cola Clear", gelanceerd kort na "Crystal Pepsi", was een transparante versie van de frisdrank, die als "puurder" werd beschouwd dan het origineel.
Het verhaal gaat dat Coca Cola met opzet een slecht product heeft gemaakt, zodat mensen zouden denken dat alle doorzichtige frisdranken slecht waren. Cokes Normaal, tevreden.
Hoe dan ook, de twee heldere dranken werden in 1994 van de lijn gehaald.
*met informatie van Mega Curioso