Wanneer een land aanzienlijk sterker is dan zijn buurlanden, is het niet waarschijnlijk dat het lang in vrede zal blijven. Het land met de sterkste militaire mankracht en meer toegang tot middelen zal uiteindelijk de zwakkere landen uitdagen en mogelijk veroveren.
Dat is tenminste de wereld volgens de theorie van de machtsverhoudingen. Deze theorie, die teruggaat tot het conflict tussen de Griekse stadstaten, zegt dat elk land veiliger is als het over gelijke militaire bevoegdheden en capaciteiten beschikt.
Bekijk meer
Ongelijkheid: BIM onthult de 10 slechtste staten om...
Israël is de 4e sterkste militaire macht ter wereld; controleer de ranglijst
Veel moderne landen, zoals de Verenigde Staten en Canada, hebben een machtsevenwicht in hun regeringssysteem ingebouwd. In Brazilië maakt en keurt de wetgevende macht de wetten goed. De rechterlijke macht interpreteert en definieert de toepassing van de wet. De president leidt via de uitvoerende macht. Deze drie takken bestaan zodat geen enkele de andere kan domineren.
De machtsevenwichtstheorie bracht leiders ertoe te erkennen dat vrede mogelijk was als geen enkele staat teveel macht had. Een van de essentiële instrumenten om dit evenwicht te waarborgen, was het vormen van allianties. Staten hebben ook gereageerd op de ongebreidelde militaire groei in hun buurlanden door hun eigen militaire capaciteiten te ontwikkelen.
Niet alle landen hebben geïnvesteerd in het balanceren van bevoegdheden binnen hun eigen regering. Velen hebben echter het nut hiervan ingezien. Landen als de Verenigde Staten en Canada hebben evenwichtssystemen gecreëerd zodat elke vestiging autonoom is en ervoor kan zorgen dat andere afdelingen niet te veel controle krijgen.
In de Verenigde Staten kan de president bijvoorbeeld een veto uitspreken over wetten die door de senaat of het congres zijn aangenomen. Er is echter ook een proces dat een veto kan opheffen als de president die bevoegdheid te veel gebruikt.
Groepen zoals de Noord-Atlantische Verdragsorganisatie (NAVO) of de Verenigde Naties (VN) werken aan het handhaven van vrede en samenwerking tussen naties. Deze groepen helpen de macht wereldwijd in evenwicht te brengen door gesprekken te vergemakkelijken. Soms grijpen deze instanties in wanneer staten te machtig worden voor de veiligheid van hun buren.
In de hedendaagse samenleving is er een ongelijke concentratie van rijkdom en macht tussen staten deze organisaties streven ernaar dat minder machtige landen een stem krijgen in de politiek Internationale.