Dertigjarige oorlog

A Dertigjarige oorlog was een reeks conflicten die plaatsvonden op het Europese continent tussen de jaren 1618 en 1648.

Religieus en politiek van aard, de Dertigjarige Oorlog vertegenwoordigde een diepe crisis die de zeventiende eeuw intens trof.

Dertigjarige oorlog – Samenvatting

In de zeventiende eeuw verschillende Europese landen hun belangrijkste doel was om hun macht te vergroten door nieuwe domeinen en markten te veroveren. De concurrentie tussen gecentraliseerde monarchieën veroorzaakte echter tal van gewapende conflicten.

Verder de gevolgen van protestante Reformatie Het is contra-reformatie in de politieke configuratie van Europa leidde tot verschillende religieuze conflicten, een daarvan was de Dertigjarige Oorlog.

Deze oorlog bracht enerzijds de protestanten samen, vertegenwoordigd door Denemarken, Zweden, Nederland en een alliantie tussen de Duitse vorstendommen, en anderzijds de katholieken, die zich schaarden rond de koning van Spanje en de Oostenrijkse keizer van het Heilige Roomse Rijk, beiden leden van de Habsburgse familie.

Protestanten kwamen in opstand tegen de soevereiniteit van de Oostenrijkse keizer, samen met Frankrijk, destijds de grootste katholieke staat.

Zelfs het oefenen van de katholicisme, sloten de Fransen zich aan bij de protestanten met als doel het grondgebied van de Habsburgers over te nemen en het Heilige Roomse Rijk en Spanje te verzwakken.

De resultaten van die oorlog waren catastrofaal in termen van materieel en menselijk verlies. Aangenomen wordt dat het de dood van ongeveer 4 miljoen mensen heeft veroorzaakt. Het centrum van het Europese continent werd verwoest en de plantages werden vernietigd.

Het einde van het conflict werd gekenmerkt door de ondertekening van de Verdragen van Vrede van Westfalen, 1648. Vanaf dat moment werden de belangen van de staat boven religieuze waarden gelegd. Bovendien werden staten soeverein over hun territoria.

Meer informatie op:

• medische oorlogen
• Peloponnesische oorlog
• Cisplatijnse oorlog