O Noordelijke muriqui (Brachyteles hypoxanthus) Het is de grootste primaat onder de zogenaamde 'New World Monkeys'. Muriquis hebben lange ledematen en een lange grijpstaart, waardoor ze bijzonder behendig zijn tijdens het bewegen. De dikke vacht is grijsbruin van kleur en mannetjes kunnen een meer gele kleur hebben.
Endemisch in de regio van Atlantisch bos in Brazilië zijn deze dieren te vinden in de staten Minas Gerais, Espírito Santo, Bahia en Rio de Janeiro.
Bekijk meer
Docent biologie ontslagen na les op XX- en XY-chromosomen;...
Cannabidiol gevonden in gewone plant in Brazilië brengt nieuw perspectief...
Muriquis hebben een lange grijpstaart, wat belangrijk is om te bewegen en tijdens het voeren. Ze hebben lange armen en een dikke vacht met een kleur die varieert van lichtbruin tot goudkleurig. Ze kunnen 6,9 tot 15 kg wegen en hun lichaamslengte kan variëren van 46,1 tot 49,7 cm, met een staartlengte van 72,6 tot 81,0 cm. De grootte van de staart is meestal groter dan die van het lichaam.
Ze bewonen tropische, halfverliezende, late bossen en geven de voorkeur aan gebieden met grote bomen en een hoge plantdichtheid. Deze omgeving vergemakkelijkt de beweging van het dier tijdens tochten door de bomen. De gemiddelde hoogte van het bladerdak van bomen waar deze primaten leven is 13,4 m. Zijn leefgebied is sterk verstoord door menselijke activiteit, waardoor grote gaten zijn ontstaan en de frequentie van reizen over land om zich tussen beboste gebieden te verplaatsen, is toegenomen.
Noordelijke muriquis hebben een paringssysteem waarin beide geslachten paren met meerdere partners. Deze primaten hebben een egalitaire samenleving, waar geen dominante of ondergeschikte individuen zijn. Vrouwtjes werpen tijdens het reizen feromoon af via hun urine. Het reproductieproces is traag en muriquis krijgen elke drie jaar een baby. Er is een onderbreking van twee jaar waarin de moeder voor haar kroost zorgt voordat de cyclus opnieuw begint.
Zijn dieet omvat bladeren, fruit, wijnstokken, bloemen, schors, nectar en zaden. Ze staan er ook om bekend dat ze aarde eten. Dit is ter aanvulling van voedingsvoedingsstoffen, aangezien de geconsumeerde grond veel vanadium, aluminium, chroom, ijzer, nikkel, titanium en zink bevat.
Het zijn sociale primaten en leven in groepen van mannetjes en vrouwtjes, variërend van 48 tot 81 individuen. Mannetjes vertonen geen agressief gedrag ten opzichte van elkaar en strijden fysiek niet om vrouwtjes. In het geval van vrouwtjes besteden ze het grootste deel van hun tijd aan het verzorgen van hun jongen en met andere volwassen vrouwtjes, als ze niet aan het paren zijn. Muriquis communiceren met behulp van vocalisaties over lange en korte afstanden.
Noordelijke muriquis worden door de International Union for Conservation of Nature (IUCN) als ernstig bedreigd beschouwd en behoren tot de 25 meest bedreigde primaten ter wereld. Er zijn ongeveer 855 tot 1000 muriquis in het wild in Brazilië.
