In totaal bezetten 24 keizers de Verboden Stad. Het wordt zo genoemd omdat het alleen toegankelijk was voor de keizer. Naast hem hadden zijn naaste familie, hun vrouwen en duizenden eunuchen (gecastreerde dienaren) en ambtenaren toegang.
Bekijk meer
Wetenschappers gebruiken technologie om geheimen in oude Egyptische kunst te ontrafelen...
Archeologen ontdekken prachtige graven uit de Bronstijd in…
Het complex bestaat uit ongeveer 980 gebouwen, de meeste in gele en rode kleuren. Ze zijn omgeven door een muur van 10 meter hoog en een gracht van 52 meter breed.
De stad is geconfigureerd op een noord-zuidas die is uitgelijnd met de Poolster. Het benadrukt de positie van de keizer als de zoon van de hemel.
Het zuidelijke deel, ook wel de buitenhof genoemd, eindigt in de Hall of Supreme Harmony (het grootste gebouw). Vroeger was dit de plek waar officiële zaken werden gedaan. Het noordelijke deel, dat ook wel de binnenplaats wordt genoemd.
In deze regio waren de residenties van de keizer en zijn familie. Daarnaast was er de harem waar zijn concubines werden vastgehouden.
Het was moeilijk voor een gewoon mens om de Verboden Stad binnen te gaan. Het meest waarschijnlijke geval is dat van een persoon die in een eunuch is veranderd. Namelijk je geslachtsdelen laten afsnijden.
De Verboden Stad is een belangrijke toeristische bestemming die jaarlijks miljoenen bezoekers trekt. Op één dag ontving de Verboden Stad 175.000 bezoekers. Dit heeft het tot de meest bezochte werelderfgoedbestemming ter wereld gemaakt.
Het paleiscomplex werd gebouwd door Zhu Di (de Yongle-keizer) die leefde in 1360-1424 na Christus. Hij werd in 1402 tot keizer gekroond nadat hij zijn neef van de troon had gestoten.
Na zijn toetreding besloot hij de keizerlijke hoofdstad Nanjing naar zijn machtsbasis te verplaatsen. De plaats heette Beiping, maar het werd omgedoopt tot Peking, "de noordelijke hoofdstad".
Het verplaatsen van de hoofdstad en het bouwen van een nieuw paleiscomplex was een immense operatie. Dat betekende uitbreiding van het Chinese kanaalsysteem en de mobilisatie van ongeveer 1 miljoen arbeiders. Ze hakten bomen, stenen, rotsen, maakten bakstenen en vervoerden voorraden, naast de vele andere noodzakelijke activiteiten.
In de 15e en 16e eeuw werd een groot aantal enorme stenen gedolven en vervoerd voor de bouw van de stad. De zwaarste van deze gigantische rotsblokken, toepasselijk de Great Stone Chisel genoemd, weegt nu meer dan 220 ton, maar woog ooit meer dan 330 ton.
De Meridian Gate, met torenspitsen tot 38 meter, bevindt zich in het zuiden. Het dient als de formele toegang tot de stad. De poort leidt bezoekers door een reeks binnenplaatsen. Ze eindigen bij de Hall of Supreme Harmony, het grootste en meest centrale gebouw waar de keizer zaken deed.
In latere tijden, nadat een geslacht van Mantsjoerijse heersers de Qing-dynastie vormde (1644-1912), een ander gebouw dat bekend staat als de "Hall of Mental Cultivation" nam in de praktijk de belangrijkste werkplek van de keizer.
Een van de belangrijkste gebeurtenissen in de Verboden Stad vond plaats in 1644. Dat jaar viel een rebellenleger Peking aan, waardoor de laatste keizer van de Ming-dynastie, Zhu Youjian (de Chongzhen-keizer) gedwongen werd zelfmoord te plegen.
Een Manchu-leger uit Mantsjoerije werd door de overgebleven Ming-aanhangers uitgenodigd om naar Peking te marcheren en de rebellen te verdrijven. Ze slaagden erin, maar de prijs van hun succes was de oprichting van een nieuwe dynastie onder leiding van de Manchu's, bekend als de Qing.
De heersers zouden Peking en een groot deel van de Verboden Stad herbouwen na de verwoesting veroorzaakt door rebellen. Ze namen Manchu-gebruiken op in het dagelijks leven in de stad, terwijl ze de vroegere Ming-gebruiken bleven respecteren.
De Qing-dynastie zou de laatste keizerlijke dynastie van China zijn en eindigde in 1912 met de troonsafstand van de 5-jarige Puyi.
De Qing-dynastie bereikte het hoogtepunt van haar macht onder de heerschappij van Hongli (de Qianlong-keizer) die regeerde van 1736-1795. In 1795, na 60 jaar regeren, ging hij officieel met pensioen als keizer, zodat de lengte van zijn heerschappij die van zijn grootvader niet zou overschrijden.
Daarbij bouwde hij een pensioneringspaleis genaamd Ningshugong (Paleis van Rust en Lang Leven) in het noordoostelijke deel van de Verboden Stad.
In de praktijk heeft keizer Qianlong nooit ten volle kunnen genieten van dit paleis of zijn pensionering, en behield hij de onofficiële macht tot aan zijn dood in 1799. Zijn heerschappij zou het hoogtepunt van de Qing-dynastie vertegenwoordigen, de 19e eeuw was er een van verval.
Ook zonder de keizers was er nog veel geschiedenis te schrijven in de Verboden Stad. Bij chinese burgeroorlog die daarna losbarstte Tweede Wereldoorlog, brachten de nationalisten zo'n 600.000 schatten, oorspronkelijk uit de Verboden Stad, naar Taiwan, waar ze nu deel uitmaken van een Palace Museum in Taipei.
Wanneer de communisten onder bevel van Hand Peking overnam, wisten ze niet wat ze met de Verboden Stad aan moesten. De weelde van de plaats leek in strijd met Mao's manier van denken. De plannen waren om het te vernietigen.
Het plan is nooit uitgevoerd. Toen Richard Nixon in 1972 zijn grensverleggende reis naar China maakte, bezocht hij de Verboden Stad.
Tegenwoordig wachten er nog veel meer verhalen over de Verboden Stad om verteld te worden. Het Palace Museum in Beijing heeft meer dan 1,5 miljoen kunstvoorwerpen uit de stad. Dit omvat veel items die nog moeten worden gepubliceerd.
Vandaag staat het belang van de Verboden Stad opnieuw buiten kijf. Alle twijfels die Mao had over de Verboden Stad toen hij er voor het eerst binnenkwam, zijn tot rust gebracht en vandaag wordt de site erkend als een van de grootste erfgoedsites in China en de wereld.
