Er zijn kleinere populaties van deze vogels die verspreid zijn over Zuid-Amerika. Hun populariteit als huisdier, samen met de langzame ontwikkeling en massaal verlies van leefgebied, heeft de wilde hyacintenpopulatie bedreigd.
Bekijk meer
Docent biologie ontslagen na les op XX- en XY-chromosomen;...
Cannabidiol gevonden in gewone plant in Brazilië brengt nieuw perspectief...
De papegaaienfamilie is nu wettelijk beschermd in Bolivia en Brazilië. Blauwe ara's staan bekend als relatief uniforme vogels. Deze papegaaien, in de volksmond bekend als "vriendelijke reuzen", zijn buitengewoon intelligent en hebben aangetoond dat ze gemakkelijk objecten kunnen gebruiken, zowel in gevangenschap als in het wild.
Ze kunnen ook leren praten, maar ze behoren niet tot de besten in dit opzicht. Deze vogel kan, als hij in gevangenschap wordt gehouden zonder adequate socialisatie en voldoende ruimte om te bewegen en te oefenen, neurotisch en zelfs agressief worden.
Hun levensduur in het wild is tussen de 50 en 60 jaar. Vogels in gevangenschap kunnen daarentegen nog langer leven als ze goed worden behandeld.
Met een lengte van ongeveer 100 centimeter wordt de hyacintara beschouwd als de grootste papegaai ter wereld.
Deze dieren voeden zich met fruit, zaden en noten, vooral van twee soorten palmbomen: Bocaiúva en Acuri. Vogels hebben droge, gladde tongen met een bot erin. Dit maakt het gemakkelijker om deze items in te nemen.
Het broedseizoen is tussen de maanden juli en december. Ze maken meestal nesten in boomholten. Een hyacintenara legt meestal een of twee eieren, maar in de meeste gevallen wordt er maar één kuiken geboren. De incubatie van de eieren duurt ongeveer een maand en de kuikens zijn tot zes maanden van hun leven afhankelijk van hun ouders.
Hyacinten ara's broeden niet elk jaar, zelfs niet onder de beste omstandigheden, dus predatie op kuikens is bijzonder slecht voor het voortbestaan van de soort.
Hyacint ara's hebben hun hele leven maar één partner. In gevangenschap wordt de eigenaar van de vogel door de vogel vaak als zijn partner beschouwd. Ze raken gehecht aan hun baasje en kunnen behoorlijk jaloers zijn.
Het leefgebied van de hyacintara is verloren gegaan door de ontwikkeling van waterkracht. Uitgestrekte delen van zijn voormalige rivierhabitat zijn overstroomd door de bouw van dammen. Wijziging van de natuurlijke omgeving door menselijke aantasting is een belangrijke bedreiging geworden.
