Burrhus Frederic Skinner was een Amerikaanse psycholoog die onderzoek deed en publiceerde op het gebied van behaviorisme. Skinner, een van de belangrijkste psychologen van zijn tijd, creëerde het concept van operante conditionering, dat wil zeggen het voorbereiden van een reactie in het lichaam door middel van differentiële versterking. Het idee is dat proefpersonen, geconditioneerd voor een specifieke stimulus, een reactie genereren die kan worden geselecteerd.
Bijvoorbeeld: Ratten kunnen worden geleerd om op een stang te drukken om een waterfontein te activeren. In dit geval is de versterking voor het indrukken van de stang de bevrediging van de dorstprikkel.
Bekijk meer
Jeugd- en Volwassenenonderwijs (EJA) is opnieuw een federale prioriteit
De prestaties van docenten zijn een sleutelfactor voor de volledige inclusie van studenten...
Behavioristen richten zich op de analyse van gedrag, dus de Skinner's leertheorie draait om het geven van passende prikkels, het observeren van reacties en het selecteren van gewenst gedrag.
Lesgeven kan als succesvol worden beschouwd wanneer het onderwerp bepaald gedrag kan vertonen, zoals het correct beantwoorden van vragen over een test.
Daarom is leren niets anders dan het incorporeren van nieuw gedrag in het repertoire. De rol van de leraar zou zijn om de inhoud te presenteren en vooral om de reacties van de student te kunnen observeren. studenten en selecteer de gewenste, de ongewenste onderdrukken door uitsterven (gebrek aan beloning) of straf.
Volgens Skinner is onderwijs iets dat van de omgeving naar het individu komt, en niet andersom, zoals concurrerende lijnen (cognitivisme) soms suggereren.
Het idee dat privé-gebeurtenissen (die geen waarneembare reacties genereren, zoals "emotioneel worden", "stil denken", enz.) moeten worden opgevat als aangeleerd gedrag, en niet als iets dat aan de mens is aangeboren – zoals een onbekend innerlijk genie of wispelturige grillen – was revolutionair in de psychologie.
Tegenwoordig wordt dit concept op grote schaal therapeutisch toegepast in praktische contexten, zoals bij de behandeling van fobieën, middelenmisbruik, in de gedragsmanagement in organisaties, spraakinductie bij mensen met een ontwikkelingsachterstand en behandeling van spectrumstoornissen autistisch.
