In Italië, de artiest plastic Salvatore Garau werd populair vanwege zijn ongewone verhaal: de verkoop van een onzichtbare sculptuur voor het laagste punt van 15.000 euro, ongeveer R$ 83.000. Het werk, dat in het Portugees "Lo Sono" of "I Am" wordt genoemd, is volgens de Italiaan een immaterieel bezit dat bestaat uit lucht en geest.
Bekijk meer
Is bruisend water slecht en vetmestend? Bekijk de antwoorden op deze...
Horoscoop voor 27 juli wijst op drie sterrenbeelden met geluk in de...
Salvatore Garau is enthousiast over zijn creaties en verdedigt zijn werk ondanks kritiek. Voor hem wordt energie getransformeerd, gecondenseerd en vervolgens omgezet in deeltjes, op dezelfde manier als bij mensen.
De controverse rond onzichtbare sculptuur en de afwezigheid van kunst in strikte zin deed Garau zich uiten over de functie van leegte in zijn werk. Volgens de kunstenaar hangt alles af van het perspectief, want lege ruimte is niet alleen de afwezigheid van materie, maar een ruimte van mogelijkheden en energie.
En als je dit verhaal ongewoon vindt, is de aankoop van een onzichtbaar beeld voor 15.000 euro nog merkwaardiger. Na aankoop van het kunstwerk ontving de koper een certificaat van echtheid en instructies voor installatie, die binnen de ruimte van 1,5 m bij 1,5 m moeten zijn.
Wat is kunst?
De controverse rond de sculptuur vergrootte de controverses rond de zogenaamde conceptuele kunst en wat kunst werkelijk is, die in een stroomversnelling kwam met die van Garau. Het is inderdaad niet de eerste keer dat de kunstenaar onzichtbare sculpturen maakt, nadat hij in voorgaande jaren zelfs tentoonstellingen heeft gehouden in Milaan en New York.
In Italië werd een Boeddha geïnstalleerd in een staat van contemplatie, terwijl er in New York een Aphrodite in tranen was, die voor de beurs werd geplaatst. Voor Garau heeft het maken van onzichtbare sculpturen enkele voordelen, zoals minder bureaucratie voor tentoonstelling, zonder de noodzaak van gemeentelijke of staatsvergunningen.
In dezelfde lijn verdedigt Garau, om zichzelf te verdedigen tegen de aanvallen van critici, het bestaan van kunst alleen in verbeeldingskracht van zijn publiek, anders dan de louter materiële uitdrukking die anderen gedurende de hele film krijgen tijd.
Verdediger van kunst als een manier om de perceptie en de manier van kijken en begrijpen van de wereld te veranderen, zal de Italiaan voortzetten met de productie van immateriële sculpturen omdat het, althans voor hem, niet nodig is om iets in de echte wereld aan te raken of te zien om de boodschappen en betekenissen.
